H θεσμική έκπτωση στην Προανακριτική δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το «θα τους πάω μέχρι τέλους» του Αντώνη Σαμαρά.
Όταν συγκροτήθηκε η επιτροπή για την δήθεν «πολιτική σκευωρία» στο σκάνδαλο της Novartis, ο Σαμαράς είχε ζητήσει από τον Μητσοτάκη την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι. Δεν την πήρε – όχι λόγω θεσμικής ευαισθησίας αλλά λόγω βασικού ενστίκτου προσωπικής πολιτικής επιβίωσης από τον νυν πρωθυπουργού.
Το πρόβλημα είναι πως, προϊόντος του χρόνου, ο Αντώνης Σαμαράς δεν πήρε κι άλλα πράγματα. Ούτε την θέση του επιτρόπου, ούτε εκείνη του Προέδρου της Δημοκρατίας, ούτε τείχη στην… θάλασσα που θα πνίγουν τους «λάθρο», ούτε καν μια επανάληψη του μακεδονικού εθνοκοπατριωτικού ανένδοτου στα ελληνοτουρκικά. Και έκτοτε, αποφάσισε αφενός να συγκυβερνήσει, και αφετέρου να σύρει και τον Μητσοτάκη μέχρι τέλους. Μετατρεποντας μια Προανακριτική που ήδη κινείται στα όρια της θεσμικής παρωδίας, σε όχημα προσωπικής δικαίωσης και εκδίκησης.
Προχθές το μεσημέρι, ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε αυτοπροσώπως στην Βουλή, λίγη ώρα πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση της Προανακριτικής. Απαίτησε, εν είδει τελεσιγράφου κατά τις πληροφορίες, να διευρυνθεί το κατηγορητήριο κατά Παπαγγελόπουλου, και να «βγουν οι κουκούλες» από τους προστατευόμενους μάρτυρες. Χθες, η εντολή εξετελέσθη, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία διέταξε – για πρώτη φορά στα ευρωπαϊκά χρονικά – την βίαιη προσαγωγή μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος που τελεί σε καθεστώς προστασίας, και ακολούθησε ο γνωστός τραγέλαφος με την αναζήτηση του «Μάξιμου Σαράφη». Και το ερώτημα πλέον είναι μέχρι ποιού σημείου ευτελισμού θα σύρουν τους θεσμούς της Δικαιοσύνης και του κοινοβουλίου ο Σαμαράς, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και όσοι τους συνεπικουρούν από το Κίνημα Αλλαγής.
Ο Αλέξης Τσίπρας, με την χθεσινή του παρέμβαση, έδειξε ακριβώς και τα κίνητρα και τους στόχους του τριπλού αυτού συστήματος: «Εδώ», τόνισε, «δεν μιλάμε απλά για αρμούς της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά για πλήρη αποσυναρμολόγηση τόσο του κράτους δικαίου, όσο και του διεθνούς νομικού πλαισίου για την προστασία και τα δικαιώματα των προστατευόμενων μαρτύρων.
Αλλά το πιο σημαντικό: Πρόκειται για ωμή παραβίαση των διακριτών και συνταγματικά κατοχυρωμένων ορίων ανάμεσα στην εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική εξουσία».
Και πρόσθεσε πως «στόχος τους είναι, όχι μόνο να κουκουλωθεί το σκάνδαλο Novartis, αλλά και να μην τολμήσει ποτέ ξανά κανένας μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος στη χώρα μας, να καταγγείλει και να αναδείξει υποθέσεις διαφθοράς, στις οποίες ενδεχομένως να εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα».
Επιχειρώντας να… συγκαλύψει την επιχείρηση συγκάλυψης του σκανδάλου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακάλυψε πίσω από την δήλωση Τσίπρα «ευθεία παρέμβαση στην λειτουργία της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής». Και στην – πολλοστή – από τις τουλάχιστον ατυχείς επικοινωνιακές του παρεμβάσεις ο Στέλιος Πέτσας απεφάνθη πως οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του «επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός παρακρατικού-παραδικαστικού κυκλώματος που εξύφανε μια πρωτοφανή πολιτική σκευωρία».
Πίσω από αυτή την στάση του Μαξίμου, στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν προειλημμένη απόφαση όχι μόνον για απαξίωση αλλά και για «κανιβαλισμό των μαρτύρων δημοσίων συμφέροντος». «Δεν θέλουν μόνον να κουκουλώσουν το σκάνδαλο, θέλουν να τιμωρήσουν τους προστατευόμενους μάρτυρες . Οι ίδιοι οι ερευνώμενοι από την Δικαιοσύνη βγάζουν αναξιόπιστους τους μάρτυρες, οι ίδιοι επιχειρούν τώρα να τους εξοντώσουν για να μην τολμήσει κανείς να αγγίξει τα στοιχεία για τα οποία ευρευνώνται», λέει χαρακτηριστικά στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με βαθιά γνώση του σκανδάλου Novartis.
Κατά τις ίδιες πηγές, το σχέδιο «συγκάλυψη και τιμωρία» δεν θα σταματήσει εδώ. Οι πληροφορίες λένε πως, εάν δεν λειτουργήσει η πρωτοφανής απόφαση της βίαιης προσαγωγής, το plan B ΝΔ και ΚΙΝΑΛ περιλαμβάνει είτε αίτημα για άρση προστασίας των προστατευόμενων μαρτύρων, είτε αίτημα για κατ΄αντιπαράσταση εξέτασή τους με τα πρόσωπα που, οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των δύο κομμάτων, θεωρούν ότι αντιστοιχούν στις πραγματικές τους ταυτότητας. Ο στόχος και εδώ είναι επίσης προφανής – να αποκαλυφθούν, σε κάθε περίπτωση, τα πραγματικά πρόσωπα που έχουν δώσει τις επιβαρυντικές μαρτυρίες και καταθέσεις και να παραδοθούν στο τιμωρητικό και εκδικητικό μένος Σαμαρά, Αδωνις και λοιπών «σταυροφόρων» της δήθεν σκευωρίας.
Όταν συγκροτήθηκε η επιτροπή για την δήθεν «πολιτική σκευωρία» στο σκάνδαλο της Novartis, ο Σαμαράς είχε ζητήσει από τον Μητσοτάκη την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι. Δεν την πήρε – όχι λόγω θεσμικής ευαισθησίας αλλά λόγω βασικού ενστίκτου προσωπικής πολιτικής επιβίωσης από τον νυν πρωθυπουργού.
Το πρόβλημα είναι πως, προϊόντος του χρόνου, ο Αντώνης Σαμαράς δεν πήρε κι άλλα πράγματα. Ούτε την θέση του επιτρόπου, ούτε εκείνη του Προέδρου της Δημοκρατίας, ούτε τείχη στην… θάλασσα που θα πνίγουν τους «λάθρο», ούτε καν μια επανάληψη του μακεδονικού εθνοκοπατριωτικού ανένδοτου στα ελληνοτουρκικά. Και έκτοτε, αποφάσισε αφενός να συγκυβερνήσει, και αφετέρου να σύρει και τον Μητσοτάκη μέχρι τέλους. Μετατρεποντας μια Προανακριτική που ήδη κινείται στα όρια της θεσμικής παρωδίας, σε όχημα προσωπικής δικαίωσης και εκδίκησης.
Προχθές το μεσημέρι, ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε αυτοπροσώπως στην Βουλή, λίγη ώρα πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση της Προανακριτικής. Απαίτησε, εν είδει τελεσιγράφου κατά τις πληροφορίες, να διευρυνθεί το κατηγορητήριο κατά Παπαγγελόπουλου, και να «βγουν οι κουκούλες» από τους προστατευόμενους μάρτυρες. Χθες, η εντολή εξετελέσθη, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία διέταξε – για πρώτη φορά στα ευρωπαϊκά χρονικά – την βίαιη προσαγωγή μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος που τελεί σε καθεστώς προστασίας, και ακολούθησε ο γνωστός τραγέλαφος με την αναζήτηση του «Μάξιμου Σαράφη». Και το ερώτημα πλέον είναι μέχρι ποιού σημείου ευτελισμού θα σύρουν τους θεσμούς της Δικαιοσύνης και του κοινοβουλίου ο Σαμαράς, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και όσοι τους συνεπικουρούν από το Κίνημα Αλλαγής.
Ο Αλέξης Τσίπρας, με την χθεσινή του παρέμβαση, έδειξε ακριβώς και τα κίνητρα και τους στόχους του τριπλού αυτού συστήματος: «Εδώ», τόνισε, «δεν μιλάμε απλά για αρμούς της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά για πλήρη αποσυναρμολόγηση τόσο του κράτους δικαίου, όσο και του διεθνούς νομικού πλαισίου για την προστασία και τα δικαιώματα των προστατευόμενων μαρτύρων.
Αλλά το πιο σημαντικό: Πρόκειται για ωμή παραβίαση των διακριτών και συνταγματικά κατοχυρωμένων ορίων ανάμεσα στην εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική εξουσία».
Και πρόσθεσε πως «στόχος τους είναι, όχι μόνο να κουκουλωθεί το σκάνδαλο Novartis, αλλά και να μην τολμήσει ποτέ ξανά κανένας μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος στη χώρα μας, να καταγγείλει και να αναδείξει υποθέσεις διαφθοράς, στις οποίες ενδεχομένως να εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα».
Επιχειρώντας να… συγκαλύψει την επιχείρηση συγκάλυψης του σκανδάλου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακάλυψε πίσω από την δήλωση Τσίπρα «ευθεία παρέμβαση στην λειτουργία της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής». Και στην – πολλοστή – από τις τουλάχιστον ατυχείς επικοινωνιακές του παρεμβάσεις ο Στέλιος Πέτσας απεφάνθη πως οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του «επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός παρακρατικού-παραδικαστικού κυκλώματος που εξύφανε μια πρωτοφανή πολιτική σκευωρία».
Πίσω από αυτή την στάση του Μαξίμου, στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν προειλημμένη απόφαση όχι μόνον για απαξίωση αλλά και για «κανιβαλισμό των μαρτύρων δημοσίων συμφέροντος». «Δεν θέλουν μόνον να κουκουλώσουν το σκάνδαλο, θέλουν να τιμωρήσουν τους προστατευόμενους μάρτυρες . Οι ίδιοι οι ερευνώμενοι από την Δικαιοσύνη βγάζουν αναξιόπιστους τους μάρτυρες, οι ίδιοι επιχειρούν τώρα να τους εξοντώσουν για να μην τολμήσει κανείς να αγγίξει τα στοιχεία για τα οποία ευρευνώνται», λέει χαρακτηριστικά στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με βαθιά γνώση του σκανδάλου Novartis.
Κατά τις ίδιες πηγές, το σχέδιο «συγκάλυψη και τιμωρία» δεν θα σταματήσει εδώ. Οι πληροφορίες λένε πως, εάν δεν λειτουργήσει η πρωτοφανής απόφαση της βίαιης προσαγωγής, το plan B ΝΔ και ΚΙΝΑΛ περιλαμβάνει είτε αίτημα για άρση προστασίας των προστατευόμενων μαρτύρων, είτε αίτημα για κατ΄αντιπαράσταση εξέτασή τους με τα πρόσωπα που, οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των δύο κομμάτων, θεωρούν ότι αντιστοιχούν στις πραγματικές τους ταυτότητας. Ο στόχος και εδώ είναι επίσης προφανής – να αποκαλυφθούν, σε κάθε περίπτωση, τα πραγματικά πρόσωπα που έχουν δώσει τις επιβαρυντικές μαρτυρίες και καταθέσεις και να παραδοθούν στο τιμωρητικό και εκδικητικό μένος Σαμαρά, Αδωνις και λοιπών «σταυροφόρων» της δήθεν σκευωρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου