Παντελής Κουκουλεκίδης : ΑΓΡΟΤΙΚΉ ΕΞΈΓΕΡΣΗ

Οι κινητοποιήσεις των αγροτών με τόλμη και αποφασιστικότητά , δεν είναι απλώς αντίδραση· είναι φωνή δίκαιης αγανάκτησης και μια υποκειμενική ανάληψη του παρόντος με καινοτομία. Όπως έλεγε ο Λακάν, όταν το σύστημα αδυνατεί να λειτουργήσει και ή χώρα είναι μη κυβερνήσιμη εμφανίζεται ένα κενό που απαιτεί δράση· η βία, όταν εκφράζει αυτή την αλήθεια, γίνεται γλώσσα που πρέπει να κατανοηθεί:

Στη μεταμοντέρνα εποχή και στη μεταδημοκρατία, η πολιτική έχει πολιτισμικοποιηθεί οι αγώνες και οι ταξικές αντιθέσεις συχνά περιορίζονται σε αμυντικά αιτήματα, και χωρίς σαφή κατεύθυνση καθώς και της ταυτοτικής ανασφάλειας η οργή μπορεί να κλειστεί σε έναν κύκλο αυτοπεριορισμού, οδηγώντας σε κλειστά συστήματα και συντηριτικοποίηση τά οποία φαίνονται από τά εκλογικά αποτελέσματα,

Οι αγρότες ως εξεγερμένα υποκείμενα δεν κινούνται στο πλαίσιο της θεατρικότητας η δράση τους υπαγορεύεται από γρηγορούσα συνείδηση υπαρκτότητας, αλλά χωρίς πολιτική και ιδεολογική σταθερά συχνά εξαντλούνται σε ναρκισσιστικές καθηλώσεις που δεν παράγουν ουσιαστικό πολιτικό αντίκτυπο. Όπως υπογραμμίζει η Κρίστεβα, η πραγματική πρόκληση είναι να μετατραπεί η οργή σε συμμετοχή και εμπειρία που δεν διαγράφει το κοινωνικό πλαίσιο, αλλά το ενσωματώνει και το αναδεικνύει, ανοίγοντας δρόμους για συλλογικές και συμμετοχικές λύσεις.

Η δύναμη της εξέγερσης μπορεί να γίνει δημιουργική μόνο όταν συνοδεύεται από σαφή κατεύθυνση, συλλογικό όραμα και πολιτική στρατηγική. Τότε η αγανάκτηση μετατρέπεται σε πηγή αλλαγής, όχι μόνο αντίδρασης, και το παρόν που αναλαμβάνεται από τους αγρότες γίνεται έδαφος για μια πιο κοινωνικά δίκαιη, βιώσιμη και συμμετοχική κοινωνία.