Μεγάλη είναι η διατροφική αξία της χωριάτικης σαλάτας και σύμφωνα με τους ειδικούς αποτελεί πλήρες γεύμα. Αποτελεί μύθο, ωστόσο, πως πρόκειται για πιάτο ιδανικό για δίαιτες.
Το βασικό συστατικό της, η ντομάτα, αποτελεί σημαντική πηγή βιταμίνης C, που είναι γνωστή για την αντιοξειδωτική της δράση και ενισχύει το κολλαγόνο της επιδερμίδας. Η ντομάτα περιέχει και άλλα δύο αντιοξειδωτικά συστατικά όπως το β-καροτένιο και το λυκοπένιο.
Θρεπτικά συστατικά περιέχουν και οι πιπεριές που είναι πλούσιες σε βιταμίνες Α και C, ενώ αντιοξειδωτικές ιδιότητες και αντισηπτική δράση έχουν τα κρεμμύδια.
Το αγγούρι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό και είναι πηγή καλίου και η προσθήκη ελιών στη χωριάτικη προσφέρει στον οργανισμό φώσφορο και ασβέστιο.
Το ελαιόλαδο συμβάλλει στη μείωση της LDL - της «κακής» χοληστερόλης - ενισχύοντας την καλή λειτουργία της καρδιάς και παρέχει στον οργανισμό βιταμίνη Ε.
Περισσότερο αμφιλεγόμενη είναι για τους ειδικούς η φέτα. Αποτελεί μεν σημαντική πηγή πρωτεϊνών και ασβεστίου, περιέχει όμως και μεγάλες ποσότητες κορεσμένων λιπαρών.
Σε κάθε περίπτωση, η χωριάτικη δεν είναι διαιτητικό γεύμα αφού το πιάτο έχει 300 - 500 θερμίδες, ανάλογα κυρίως με την ποσότητα φέτας και ελαιόλαδου που χρησιμοποιούνται. Σε συνδυασμό μάλιστα με το ψωμί που συνήθως συνοδεύει τις χωριάτικες, αποτελεί βασικό γεύμα αλλά καθόλου διαιτητικό.
Η χωριάτικη κατέκτησε μία θέση στα ρεκόρ Γκίνες πέρσι όταν κάτοικοι της Ιεράπετρας έφτιαξαν τη μεγαλύτερη σαλάτα του κόσμου αλλά ρεκόρ τείνει να καταγράψει και η τιμή της. Με κόστος που δεν υπερβαίνει τα 2 ευρώ για τους καταστηματάρχες, πωλείται κατά μέσο όρο σε τριπλάσια τιμή, ενώ σε ορισμένες περιοχές της χώρας φτάνει ακόμη και σε οκταπλάσια τιμή!
Πρωταθλήτρια στις τιμές είναι η Μύκονος όπου η χωριάτικη κυμαίνεται από 6,5 έως και 12 ευρώ στα πολύ γκουρμέ εστιατόρια. Στην παραλία της Χώρας οι καφετέριες - εστιατόρια προσφέρουν τη σαλάτα από 6,5 έως 8 ευρώ. Ενα από τα κόλπα που κάνουν ορισμένα καταστήματα είναι να βαφτίζουν τη χωριάτικη «μεσογειακή σαλάτα» και προσθέτοντας κάποιο υλικό, όπως ξινομυζήθρα ή κάππαρη, να ανεβάζουν σημαντικά την τιμή της. Σε αρκετά μέρη επίσης το τέχνασμα που χρησιμοποιούν είναι να διαφοροποιούν την τιμή της χωριάτικης ανάλογα με το μέγεθος. Ετσι, στον τιμοκατάλογο εμφανίζεται η «μικρή» χωριάτικη και η «μεγάλη» χωριάτικη, με την αντίστοιχη τσιμπημένη τιμή.Το παράδειγμα της Μυκόνου ακολουθούν τα τελευταία χρόνια και άλλες περιοχές, όπου καταγράφονται ιδιαίτερα τσουχτερές τιμές για μια απλή χωριάτικη. Σε εστιατόρια και ταβέρνες των Χανίων, της Χαλκιδικής αλλά και της Τήνου πρέπει κανείς να καταβάλει έως και 9 ευρώ για το αγαπημένο πιάτο του καλοκαιριού.
Ο ανταγωνισμός δεν δείχνει να επηρεάζει τους συγκεκριμένους εστιάτορες καθώς επιμένουν στις υψηλές αυτές τιμές, παρ' ότι στα ίδια μέρη μπορεί να απολαύσει κάποιος χωριάτικη σαλάτα ακόμη και στη μισή τιμή - στα Χανιά και με 4 ευρώ σε ορισμένες ταβέρνες στην παλιά πόλη. Η διαφοροποίηση μάλιστα των τιμών που παλαιότερα εντοπιζόταν μεταξύ καταστημάτων μέσα στις πόλεις και χωριών ή ανάμεσα σε ταβέρνες και τα λεγόμενα «καλά» εστιατόρια, πλέον είναι ανεξέλεγκτη. Στην πόλη της Τήνου στη μια ταβέρνα η χωριάτικη κοστίζει 6 ευρώ και λίγα μέτρα πιο κάτω σε άλλο μαγαζί 9 ευρώ. Ακόμη όμως και σε λιγότερο τουριστικές περιοχές, όπως είναι το Ξυλόκαστρο, η συγκεκριμένη σαλάτα πωλείται έναντι 5,5 ευρώ. Υπάρχουν αντιθέτως τουριστικοί προορισμοί, όπως ο Μόλυβος της Λέσβου, που παραμένουν φθηνοί και η χωριάτικη δεν ξεπερνάει τα τελευταία χρόνια τα 4,50 ευρώ.
Με την αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ στον χώρο της εστίασης υπάρχουν φόβοι πως η χωριάτικη (και όχι μόνο) θα κοστίζει χρυσάφι. «Πρέπει να υπάρξει προσοχή στα είδη διατροφής» επισημαίνει ο πρόεδρος του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών Νίκος Τσεμπερλίδης, προσθέτοντας πως ήδη «οι τιμές των αγροτικών προϊόντων σε σχέση με το χωράφι είναι τρομακτικά υψηλές». Σχετικά με τις σημερινές τιμές, αναφέρει πως «θα έπρεπε να είναι πολύ χαμηλότερες συνολικά» και υπογραμμίζει ότι οι καταστηματάρχες δεν κινούνται στην κατεύθυνση του λογικού κέρδους. «Δεν υπάρχει καμία σχέση του κόστους και του επιχειρηματικού κέρδους. Είναι η λογική της αρπαχτής» σημειώνει ο κ. Τσεμπερλίδης, εκφράζοντας την ελπίδα πως «η κρίση ίσως διορθώσει κάποια πράγματα».
Οπως και στα περισσότερα προϊόντα εστίασης, για τη χωριάτικη δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός στην τιμή και καθορίζεται ελεύθερα από κάθε κατάστημα. Οι μόνοι περιορισμοί που προβλέπονται βάσει των αγορανομικών διατάξεων αφορούν τα κύρια συστατικά και το βάρος κάθε μερίδας που προσφέρεται. «Η μόνη αντίδραση που μπορεί να έχουν οι καταναλωτές είναι η τάση που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα με τον περιορισμό των εξόδων σε εστιατόρια» λέει ο κ. Τσεμπερλίδης.
Καταγγελίες, πάντως, υπάρχουν και για την ποιότητα των παρεχόμενων προϊόντων. «Δεν είναι μόνον η τιμή που ανεβαίνει κάθε χρόνο, αλλά και η ποιότητα που φθίνει» αναφέρουν χαρακτηριστικά λάτρεις της χωριάτικης. Σε αρκετά μαγαζιά επιλέγουν να μην χρησιμοποιούν ελληνικά προϊόντα, αλλά εισαγόμενα, κυρίως για λόγους αισθητικούς. «Οι ντομάτες Βελγίου είναι πιο σκληρές από τις ντόπιες και έτσι το πιάτο δείχνει καλύτερο» σχολίαζε ιδιοκτήτης εστιατορίου.
Λόγοι οικονομικοί οδηγούν επίσης συχνά στη χρήση σπορέλαιου, που αλλοιώνει πλήρως τη γεύση της χωριάτικης. «Μα είναι δυνατόν να παράγουμε ελαιόλαδο τέτοιας ποιότητας και να χρησιμοποιούμε σπορέλαιο στη σαλάτα;» ήταν προ ετών η απορία δημάρχου μεγάλης πόλης που φημίζεται για το λάδι της.
Κατηγορηματικά αντίθετος στην πρακτική αυτή εμφανίζεται ο πρόεδρος της Ενωσης Εστιατόρων και Συναφών Επαγγελματιών Γιάννης Τσάκος, ο οποίος δηλώνει πως η σωστή χωριάτικη χρειάζεται κυρίως καλό ελαιόλαδο και καλής ποιότητας φέτα.
ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου