Έτσι φτάσαμε στις εκλογές της 17ης του Ιούνη

Γράφει ο Γραμματέας 
της Ν.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ημαθίας 
Παπαστεργιου Στέλιος



 Οι εκλογές της 6ης του Μάη είναι πια παρελθόν. Ο λαός κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας έδωσε τρία πολύ σοβαρά μηνύματα:
Καταδίκασε συνολικά την πολιτική που ασκήθηκε τα δυο τελευταία χρόνια τόσο ως προς την ουσία, όσο  και ως προς τον τρόπο άσκησής της.
Ακύρωσε στην πράξη τον νόμο Παυλόπουλου και δεν έδωσε σε κανένα κόμμα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να σχηματίσει κυβέρνηση.
 Έτσι άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για κυβερνήσεις συνεργασίας. Ζήτησε από τα κόμματα να  σταματήσουν μόνο να μαλώνουν, πράγμα που το κάνουν πολύ καλά μέχρι σήμερα. Ήλθε η ώρα να αποκτήσουν κουλτούρα συνεννόησης και συνεργασίας. Ο λαός μας υπέδειξε ένα νέο τρόπο διακυβέρνησης χωρίς αυτοδυναμίες και χωρίς δικομματισμό.
Οι Έλληνες θέλουμε να παραμείνουμε στην Ευρώπη και θέλουμε να έχουμε ως νόμισμα το Ευρώ. Έχουμε τη διάθεση να σηκώσουμε τα βάρη για μια τέτοια πολιτική , αρκεί αυτά να κατανέμονται δίκαια και  σύμφωνα με τις δυνατότητες του κάθε πολίτη.
Κατά την άποψή μας η καθαρότητα των μηνυμάτων της κάλπης έγινε αντιληπτή από το σύνολο του Ελληνικού λαού, εκτός βέβαια από τις ηγεσίες των πολιτικών μας κομμάτων. Και αυτό γιατί στο μυαλό τους υπάρχει μια μόνο παράμετρος . Το κομματικό και το προσωπικό τους όφελος, που πάντα θέλουν να το ταυτίζουν με το συμφέρον της χώρας μας.
      Πώς αλλιώς μπορεί κανείς να ερμηνεύσει το φαινόμενο  από τη μια όλοι να δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν εκλογές και ταυτόχρονα να ενεργούν ώστε  οι εκλογές να είναι αναπόφευκτες ;
     Είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κύριος Αντώνης Σαμαράς, ενώ δεν ήθελε εκλογές, πήρε την πρώτη διερευνητική εντολή και την κράτησε μόνο λίγες ώρες;
     Είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κύριος Αλέξης Τσίπρας, ενώ δεν ήθελε εκλογές, πήρε τη δεύτερη διερευνητική εντολή και έψαχνε να βρει κοινοβουλευτικά στηρίγματα σε χώρους όπου δεν υπήρχε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση;  Έτσι ξεκίνησε ουσιαστικά από την πρώτη κιόλας μέρα την προεκλογική εκστρατεία για τις επόμενες εκλογές, τις οποίες ταυτόχρονα ξόρκιζε.
     Και πώς ήταν δυνατόν να επιμένει με επείγοντα χαρακτήρα, στη θέσπιση φιλολαϊκών και δημοκρατικών μέτρων τα οποία ,για να εφαρμοστούν , απαιτούσαν την ύπαρξη κυβέρνησης ;
     Είναι μήπως πολιτικά έντιμο από τη μια να καταγγέλλεται ο καλπονοθευτικός νόμος του Παυλόπουλου και από την άλλη  να γίνονται όλες οι νομικές ενέργειες για να επωφεληθεί το κόμμα του;
     Είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κύριος Φώτης Κουβέλης , ενώ δεν ήθελε εκλογές, στην πρότασή του, που  στην ουσία ήταν πολιτικά σωστή, έβαζε έναν όρο, τη συμμετοχή του δεύτερου κόμματος στην κυβέρνηση, που ήταν δεδομένο από την αρχή ότι ο κύριος Αλέξης Τσίπρας θα απέρριπτε ;
     Εδώ νομίζουμε ότι ο μόνος που κατέβαλε προσπάθειες για σχηματισμό κυβέρνηση συνεργασίας είναι ο πρόεδρος ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος. Δυστυχώς όμως δεν είχαν αποτέλεσμα.
   Έχουμε την αίσθηση ότι η διαδικασία των διερευνητικών εντολών κατέδειξε ότι το πολιτικό μας σύστημα διακατέχεται από πολλές αγκυλώσεις και νοοτροπίες που πηγάζουν από το παρελθόν. Η γενική παραδοχή ότι η χώρα μας δεν άντεχε άλλη μια συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση δεν ταυτίζεται με το αποτέλεσμα. Ο πολιτικαντισμός, η πρακτική του « άλλα λέω», «άλλα εννοώ» και «άλλα κάνω», και η απόλυτη ταύτιση του κομματικού με το γενικότερο συμφέρον είναι αντιλήψεις που πρέπει να αποβληθούν από την πολιτική και κοινωνική ζωή. Η αναγκαιότητα παραδοχής ότι η πολιτική επιβάλλεται να εξυπηρετεί την βούληση του Ελληνικού λαού και μόνο αποτελεί συστατικό στοιχείο στην άσκησή της.
     Ζούμε σε μια εποχή που όλα αλλάζουν με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Οι αλλαγές πραγματοποιούνται σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό   επίπεδο.
     Αν θέλουμε να μη μείνουμε πίσω, να κτίσουμε μια σύγχρονη χώρα, που να σέβεται και να τιμά τους πολίτες της, να δημιουργεί και να παράγει, επιβάλλεται να αλλάξουμε όλοι μας.  Αλλά πρωτίστως πρέπει να αλλάξει το πολιτικό μας προσωπικό. Ένα είναι σίγουρο :  ότι αν  οι πολιτικοί εξακολουθούν πεισματικά να είναι προσκολλημένοι στο παρελθόν και στις πρακτικές του σύντομα θα τους αλλάξει η Ελληνική κοινωνία.  Και είμαστε πολύ κοντά σ’ αυτό. Οι νέες επαναληπτικές εκλογές της 17ης του Ιούνη είναι πολύ κοντά!