Κάποιες αλήθειες που πρέπει να θυμόμαστε όλοι…

Με αφορμή τη δίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου προβάλλονται τρία σημεία γύρω από τα οποία γίνεται συστηματική παραπλάνηση της κοινής γνώμης είτε λόγω άγνοιας είτε για λόγους ωμής πολιτικής σκοπιμότητας, με στόχο πάντοτε το ΠΑΣΟΚ.
Είναι συνεπώς χρήσιμο να σημειωθούν τα εξής:
Α. Για το λεγόμενο «νόμο περί ευθύνης υπουργών».
Σε όλα ανεξαιρέτως τα δυτικά συντάγματα προβλέπονται ειδικές ρυθμίσεις για την ποινική ευθύνη των υπουργών, κοινός παρονομαστής των οποίων είναι η αποφασιστική αρμοδιότητα των κοινοβουλίων στην κίνηση της σχετικής διαδικασίας και η
συγκρότηση ειδικού δικαστηρίου. Υπάρχουν μάλιστα χώρες στις οποίες το ίδιο το ειδικό δικαστήριο συγκροτείται από πολιτικά πρόσωπα. Αυτό συμβαίνει στη Γαλλία, αλλά και στις ΗΠΑ, όπου η ίδια η Γερουσία υπό την προεδρία του Πρόεδρου του ανωτάτου δικαστηρίου μετατρέπεται σε ειδικό δικαστήριο όταν παραπέμπεται ο Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Αυτό το ειδικό καθεστώς έχει διαμορφωθεί ιστορικά από τον 18ο αιώνα για να προστατεύονται αρχικά οι υπουργοί απέναντι στο μονάρχη . Στη συνέχεια για να προστατεύονται οι πρώην υπουργοί απέναντι στην πιθανή πολίτικη εκδικητικότητα της νέας κυβέρνησης. Και τελικά για να μη μετατρέπεται κάθε υπουργική πράξη ή παράλειψη σε ποινική δίωξη, με κίνδυνο να καταστεί αδύνατη η διακυβέρνηση της χώρας ή να υποκατασταθεί από μια «κυβέρνηση των δικαστών».
Στην Ελλάδα οι ρυθμίσεις αυτές ισχύουν από το πρώτο επαναστατικό Σύνταγμα του 1822 και στη συνέχεια από το πρώτο Σύνταγμα του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους του 1844.
Είναι αστείο ψέμα ότι οι ρυθμίσεις αυτές εισήχθησαν στην αναθεώρηση του 2001 που άρχισε το 1995 μετά την εμπειρία του «βρώμικου 1989» κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και παράλληλα με την πρωτοβουλία αναστολής της διαδικασίας δίωξης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1994 για υποκλοπές κλπ.
Αντιθέτως με την αναθεώρηση του 2001 η αρμοδιότητα της Βουλής να κινεί τη διαδικασία επεκτάθηκε από το τέλος της πρώτης τακτικής συνόδου, της περιόδου που ακολουθεί την τέλεση της πράξης στο τέλος της δεύτερης συνόδου, δηλαδή διπλασιάστηκε ουσιαστικά η χρονική αρμοδιότητα της Βουλής.
Επίσης αντικαταστάθηκαν από εισαγγελέα οι κατήγοροι βουλευτές, συγκροτήθηκε πενταμελές δικαστικό συμβούλιο που αποφαίνεται τελικά για την παραπομπή, εκσυγχρονίστηκε η σύνθεση του ειδικού δικαστηρίου με τη συμμετοχή αρεοπαγιτών και συμβούλων επικράτειας και προβλέφθηκε η υποχρεωτική συμπαραπομπή των τυχόν συμμετοχών.
Το αναθεωρημένο άρθρο 86 του Συντάγματος υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία που συγκρότησαν κατάβαση οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Ο ισχύων νόμος περί ευθύνης υπουργών με βάση το αναθεωρημένο άρθρο 86, όπως τον εισηγήθηκε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Φίλιππος Πετσαλνικος, ψηφίστηκε από όλα τα κόμματα: όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ άλλα και από το τότε Συνασπισμό και το ΚΚΕ.
Πρέπει να τονισθεί ότι μετά την αναθεώρηση του 2001 ακολούθησε η αναθεώρηση του 2008 στην οποία δεν μετείχε το ΠΑΣΟΚ που είχε αποχωρήσει . Τα άλλα κόμματα γιατί δεν ανέλαβαν πρωτοβουλία τροποποίησης του άρθρου 86 του Συντάγματος, αν διαφωνούσαν με το άρθρο 86 όπως είχε ψηφισθεί το 2001;
Στο μεταξύ, επί των ημερών της τελευταίας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, επικράτησε η ορθή αντίληψη ότι το αδίκημα του ξεπλύματος χρήματος συνεχίζει να τελείται και μετά την αποχώρηση από το υπουργικό αξίωμα (περιπτώσεις Μαντέλη και Τσοχατζόπουλου ).
Βεβαίως, μετά τις εμπειρίες των τελευταίων χρόνων (την προσπάθεια καταστρατήγησης του άρθρου 86 στην υπόθεση Βατοπεδίου με την αποχώρηση της τότε πλειοψηφίας από τη διαδικασία, αλλά και την ωμή κομματική χρήση του άρθρου 86 από το ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ»), έχει καταδειχθεί η ανάγκη τροποποίησης του άρθρου 86 ώστε το δικαστικό συμβούλιο να παρεμβαίνει από την αρχή της διαδικασίας χωρίς την συγκρότηση προκαταρκτικών επιτροπών κλπ που η εμπειρία διδάσκει ότι λειτουργούν με κομματικά / συγκυριακά κριτήρια .
Β. Για την εξεταστική επιτροπή που συστάθηκε το 2005 με αντικείμενο τη διερεύνηση ορισμένων εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Το 2005 συστάθηκε εξεταστική (και όχι προανακριτική ) επιτροπή για την ορθότητα και σκοπιμότητα της προμήθειας των αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M1 από τη Ρωσία και TPQ από τις ΗΠΑ. Το εξεταζόμενο ζήτημα δεν ήταν ούτε πιθανές δωροδοκίες, ούτε ξέπλυμα χρήματος αλλά αυτές καθ’ εαυτές οι προμήθειες και μάλιστα η ένταξη ρωσικών συστημάτων στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις που διαθέτουν κυρίως δυτικής προέλευσης συστήματα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συνέχεια η τότε κυβέρνηση της ΝΔ αναγόρευσε σε στρατηγική της επιλογή την συνεργασία με τη Ρωσία στις αμυντικές προμήθειες, την οποία επεξέτεινε στο μέγιστο βαθμό με την υπογραφή μεγάλης διακρατικής συμφωνίας για τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (TOMA). Η εκτέλεση της συμφωνίας αυτής δεν προχώρησε μετά το 2010 λόγω του ύψους της. Στο πλαίσιο αυτό η σύμβαση για τα TOR M1 έπαυσε φυσικά να αμφισβητείται από τη κυβέρνηση της ΝΔ. Οι επισκέψεις του τότε υπουργού Εθνικής
Άμυνας Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου και των συνεργατών του στη Μόσχα είχαν προκαλέσει πλήθος σχολίων στα ΜΜΕ. Θυμίζουμε δε ότι μετά την θητεία του στο ΥΠΕΘΑ ο κ. Σπηλιωτόπουλος αποχώρησε από τη πολίτικη ζωή.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στην εξεταστική επιτροπή του 2005 υποστήριξαν την επιλογή της συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας στους αμυντικούς εξοπλισμούς που τότε αμφισβητούσε η ΝΔ και όχι παράνομες και εγκληματικές ενέργειες Τσοχατζόπουλου για τις οποίες τότε δεν παρουσιάστηκε κάποιο στοιχείο παρά την διαβίβαση αιτήματος συνδρομής στην Ελβετία για εμπλεκόμενα πρόσωπα.
Την περίοδο συνεπώς που λειτούργησε η παραπάνω εξεταστική επιτροπή δεν είχαν έρθει σε γνώση της ή στο φως της δημοσιότητας συγκεκριμένες πληροφορίες ή ενδείξεις για δωροδοκίας ή ξέπλυμα χρήματος.
Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι τα κρίσιμα στοιχεία που αποτέλεσαν τον μίτο για τη διερεύνηση της υπόθεσης Τσοχατζόπουλου ήρθαν στην επιφάνεια πολύ αργότερα με αφορμή την υπόθεση Βατοπεδίου στην οποία ενεπλάκη «off shore» εταιρεία σχετιζόμενη και με ακίνητα Τσοχατζόπουλου .
Γ. Για την αποκοπή Τσοχατζόπουλου από το ΠΑΣΟΚ.
Μόλις είδαν το φως συγκεκριμένα στοιχεία και κινήθηκε η ποινική δικαιοσύνη κατά του πρώην υπουργού το ΠΑΣΟΚ απέκοψε πολιτικά και ηθικά τον κ.Τσοχατζόπουλο που τον θεωρεί ντροπή για την παράταξη και τον δημόσιο βίο.
Το ΠΑΣΟΚ έχει καταβάλει μεγάλο πολιτικό κόστος για τις τραγικές προσωπικές επιλογές Τσοχατζόπουλου που πρόδωσε την εμπιστοσύνη του Ανδρέα Παπανδρέου και όλης της παράταξης.
politikoi.com