Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Γιώργος Φλωρίδης : "Η κυβέρνηση παριστάνει τον συνδικαλιστή απέναντι στα σχέδια της Tρόικα":

«Η κυβέρνηση αυτή εμφανίζει τα σημάδια κόπωσης και μεταρρυθμιστικής εξάντλησης που εμφάνισε και η προηγούμενη, αυτή του κ. Παπανδρέου. Μου δίνουν την αίσθηση ότι δεν πιστεύουν σε κάτι, δεν θέλουν να κάνουν αυτά που έχουν αναλάβει, δεν ενδιαφέρονται να αλλάξει η χώρα με βάση το δικό τους πρόβλημα. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι ενώ χρειαζόμασταν ένα δικό μας σχέδιο για το πώς θα ανατάξουμε μια χώρα -η οποία χρεοκόπησε-, τελικά οι κυβερνήσεις παριστάνουν τον συνδικαλιστή απέναντι στα σχέδια που φέρνει η Τρόικα. Ενώ τα σχέδια θα έπρεπε να τα φτιάξουμε εμείς. Η χώρα δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του προβλήματός της καταρχάς και βεβαίως, δεν ανταποκρίνεται και στις απαιτήσεις των όσων έχει υπογράψει».


* Για πλειστηριασμούς και ενιαίο φόρο ακινήτων:

«Ορθώνονται ή τραβιούνται κάποιες "κόκκινες γραμμές", οι οποίες περισσότερο έχουν να κάνουν με την έλλειψη προετοιμασίας και με μια πραγματική διαχειριστική ανεπάρκεια και λιγότερο με το ότι οι άλλοι είναι μανιακοί...».

Δημοσιογράφος: Υπάρχει μια πρόταση -διατυπώνεται κυρίως από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-, για κούρεμα των στεγαστικών δανείων. Συμφωνείτε με αυτό;

Γ. Φλωρίδης: «Από εκείνη την πλευρά έχουμε έναν χαοτικό μαξιμαλισμό, απολύτως. Δηλαδή, "όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, ό,τι θέλεις". Το ζήτημα είναι αν μπορεί κάποιος, όταν παρουσιάζει μια τέτοια πρόταση, να διασφαλίσει ότι το κούρεμα των δανείων δεν σημαίνει κούρεμα καταθέσεων, από την άλλη μεριά».

* "Να τελειώνουν οι τράπεζες με τους εκβιασμούς όλων αυτών των αληταράδων, που πήραν τα μεγάλα δάνεια":

«Να αποφασίσουν επιτέλους οι τράπεζες να τελειώνουν με τους εκβιασμούς όλων αυτών των αληταράδων, που πήραν τα μεγάλα δάνεια. Αναφέρομαι στις μεγάλες επιχειρήσεις. Έκλεψαν τις επιχειρήσεις τους, βγάζουν τα χρήματα στο εξωτερικό και έρχονται τώρα και εκβιάζουν για νέα χρήματα από τις τράπεζες. Ότι αν δεν δώσουν οι τράπεζες καινούργια χρήματα -άλλα 50 - 100 εκατομμύρια ευρώ-, θα κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. Και κάποιος που έχει εδώ μια δουλειά με 200.000 ευρώ και μπορεί να δημιουργήσει δέκα θέσεις εργασίας δεν του δίνουν δάνειο, επειδή οι τράπεζες συνεχίζουν να ασχολούνται με αυτούς τους αλήτες, με τους οποίους διαπλέκονταν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Θα ασχοληθούν με αυτά; Και εν πάση περιπτώσει, η κυβέρνηση την ώρα που οι τράπεζες είναι κρατικές, γιατί δεν παρεμβαίνει σ' αυτό; Κρατικές είναι οι τράπεζες, γιατί δεν παρεμβαίνει να ξεκαθαρίσουν τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών; Με το συνολικό ζήτημα των δανείων. Ποια μπορούν να φύγουν από τη μέση, ποια μπορούν να τελειώνουν και τι χρήματα μπορεί να περισσέψουν για να χρηματοδοτήσουν υγιείς οικονομικές δραστηριότητες; Το ζήτημα των πλειστηριασμών είναι ένα μερικότερο ζήτημα που αφορά σε εκατομμύρια Έλληνες, το οποίο εντάσσεται στο συνολικό πρόβλημα της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος για το οποίο κανείς δεν κάνει τίποτα. Να δούμε επιτέλους ως χώρα πού θα πάμε και το τραπεζικό ζήτημα των δανείων προς τους ιδιώτες και τους επιχειρηματίες είναι ίσως ένα από τα κρισιμότερα σημεία της επιβίωσής μας. Και δεν ασχολείται κανένας ή αν ασχολούνται κάποιοι, συνεχίζουν να πηγαίνουν αυτοί οι εκβιαστές που πήραν τα μεγάλα δάνεια και τα έβγαλαν στο εξωτερικό και αυτοί περνούν μια χαρά και οι επιχειρήσεις τους χρεοκοπούν. Συνεχίζουν να δίνουν σ' αυτούς δάνεια και δεν μπορούν να δώσουν σε χιλιάδες μικρομεσαίους, οι οποίοι είναι υγιείς, για να μπορέσουν να κρατήσουν μια θέση εργασίας. Είναι μπροστά το ζήτημα της φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας μ' αυτόν τον απίθανο τρόπο που πάει να γίνει ή το ζήτημα των πλειστηριασμών που αφορά εκατομμύρια ανθρώπους. Αλλά δεν σκεφτόμαστε ότι όλα αυτά είναι απόρροια μιας τεράστιας κυβερνητικής ανεπάρκειας, που δεν ασχολείται με το πρόβλημα της χώρας, αλλά παριστάνει τους συνδικαλιστές απέναντι στους Τροϊκανούς».

* "Από την μια δήθεν μεταρρυθμιστές, από την άλλη χαοτικοί λαϊκιστές":

«Το πολιτικό σύστημα αποτελείται από εξαντλημένους δήθεν μεταρρυθμιστές και από χαοτικούς λαϊκιστές. Εάν αυτό το σύστημα δεν σαρωθεί, δεν βλέπω δυνατότητα της χώρας να μπει σε μια ρότα ανάκαμψης ή ανασυγκρότησης...
Μιλάω για την ανάγκη δημιουργίας του τρίτου πόλου, με την μορφή ενός νέου και τονίζω νέου και όσο γίνεται πιο ενιαίου πολιτικού σχηματισμού. Αλλά ανάμεσα στις δύο λέξεις -νέο και ενιαίο-, προτιμώ το "νέο". Αυτό πρέπει να υπερισχύσει...
Η κοινωνία αξιολόγησε όλα όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή, τις πρωτοβουλίες που έχουν ανακαλυφθεί, τις κινήσεις που έγιναν, τα προσωποπαγή κόμματα, τις προσπάθειες να αναπαλαιωθούν τα υπάρχοντα. Τα αξιολόγησε και πού κατέληξε -κατά την άποψή μου-, η ελληνική κοινωνία; Κατέληξε ότι θέλει καινούργια πράγματα. Θέλει νέο φορέα. Τι σημαίνει νέος φορέας; Νέο στίγμα, δηλαδή νέο περιεχόμενο, νέο σχήμα, νέα αντίληψη, νέα ηγεσία. Άρα όλοι μας που θέλουμε να πάμε ένα βήμα μπροστά, για να συναντήσουμε το αίτημα της κοινωνίας, πρέπει να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα. Θέλουμε το νέο και κατά το δυνατόν ενιαίο ή θέλουμε το απλό άθροισμα των παλιών, κουρασμένων και φθαρμένων σχηματισμών; Αυτό είναι το ερώτημα».

Δημοσιογράφος: Γιατί το νέο δεν μπορεί να προκύψει από ένα άθροισμα των παλιών;

Γ. Φλωρίδης: «Γιατί, στην πραγματικότητα, όταν συγκροτούνται "τοξικότητες" πολιτικές, γίνεται ένα μεγάλο τοξικό πράγμα. Το νέο προϋποθέτει νέα αντίληψη για την χώρα... Χρειαζόμαστε καινούργιες ιδέες, πρόσωπα τα οποία προέρχονται και από το παλιό σύστημα, αλλά είναι -κατά το δυνατόν- άφθαρτα και γίνονται αποδεκτά από την κοινωνία ως αξιόπιστα, επειδή η διαδρομή τους εγγυάται κάτι τέτοιο. Από πρόσωπα καινούργια, σε νέα οργανωτικά σχήματα πολύ πιο δημοκρατικά οργανωμένα και με μια καινούργια πρόταση για την χώρα. Το άθροισμα των παλαιών μεταφέρει όλες τις παθογένειες του συστήματος που υπάρχει σήμερα. Αυτό, ό,τι και να το κάνεις, δεν μπορεί να μεταμφιεστεί σε καινούργιο, δεν πρόκειται να ξεγελάσει κανέναν ή να βοηθήσει την χώρα».

Δημοσιογράφος: Κατά την γνώμη σας, δηλαδή, αυτό το νέο δεν θα πρέπει να έχει στον οργανωτικό πολιτικό του πυρήνα στελέχη, επί παραδείγματι, του ηγετικού πυρήνα του ΠαΣοΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς; Θα πρέπει να τους υπερβεί, θα πρέπει τα κόμματα αυτά να διαλυθούν, για να γίνει το νέο;

Γ. Φλωρίδης: «Χρησιμοποιείται ο όρος διάλυση ή αυτοδιάλυση πολλές φορές γενικώς στην δημόσια συζήτηση και προσπαθούν να τον φορτίσουν, δηλαδή να ενεργοποιήσουν συναισθηματικά αντανακλαστικά των ανθρώπων που είναι στα κόμματα. Το κόμμα των "Φιλελευθέρων" του Ελ. Βενιζέλου, εξελίχθηκε ή διαλύθηκε, προκειμένου να συγκροτηθεί η Ένωση Κέντρου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επέλεξε να μην αναλάβει μετά την δικτατορία την Ένωση Κέντρου, ενώ του την πρόσφεραν, λέγοντας ότι πρέπει να φτιαχτεί κάτι καινούργιο, διότι δεν πρέπει να επιτραπεί στην προδικτατορική Ένωση Κέντρου -η οποία είχε τεράστια ευθύνη για τις ανωμαλίες που είχαν συμβεί τότε-, να παίξει κι ένα ρόλο στην μεταπολίτευση. Βλέπετε λοιπόν ότι τα κόμματα -γι' αυτό όταν ακούω την λέξη διάλυση θέλω να την αποφορτίσω-, ιστορικά, ακόμα και οι ιδρυτές κομμάτων, στην συνέχει τα διέλυσαν, προχωρώντας στα καινούργια. Για παράδειγμα, και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πήρε τον Συναγερμό, τον έκανε ΕΡΕ και στην συνέχεια, ο ιδρυτής της ΕΡΕ μετά την δικτατορία έκανε την Νέα Δημοκρατία, διότι πίστευε ότι οι ανάγκες ήταν άλλες. Έπρεπε, δηλαδή, να πάει και σε καινούργια πρόσωπα και σε παλιά βεβαίως, αλλά και σε φρέσκα σχήματα και καινούργιες απόψεις».

* Για την κίνηση των 58: "Άθροισμα του παλιού, του κουρασμένου, του φθαρμένου":

«Η κίνηση των 58 έχει μια αφετηρία με την οποία προσκάλεσε σε ένα σχήμα "Ελιάς" -όπως το είπαν-, να έρθουν τα κόμματα, κινήσεις, τα πρόσωπα, όπως είναι, να διατηρήσουν την αυτοτέλειά τους και να πάνε με μια ομπρέλα, δεν την έχω καταλάβει ακριβώς. Αυτό εγώ το ονομάζω το άθροισμα του παλιού, του κουρασμένου, του φθαρμένου και βεβαίως, κατά τούτο, πάσχει η πρόταση αυτή. Δεν αντιστοιχείται με το κοινωνικό αίτημα, είναι πίσω από το αίτημα της κοινωνίας. Βεβαίως, τώρα είμαστε σε μια περίοδο όπου αυτό θα μετεξελιχθεί. Θα σας αναφέρω μια φράση του Τάσου Γιαννίτση, ο οποίος είπε ότι πρέπει οι 58 να αναθεωρήσουν τις αρχικές τους εκτιμήσεις... Άρα τώρα οφείλουμε, όλοι μας, να τοποθετηθούμε στο ερώτημα που σας είπα. Θα συναντήσουμε την κοινωνία και την απαίτησή της για το καινούργιο και το νέο ή θα μείνουμε στην διατύπωση του αθροίσματος του παλιού και φθαρμένου; Αυτό είναι το θέμα. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες να μετεξελιχθούν. Η κοινωνία θέλει καινούργιο φορέα».



«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου