Του Κώστα Ανθόπουλου : Πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης και στρατηγικός σχεδιασμός

Υποστηρίζεται ότι η καταγραφή και αποτύπωση των αποτελεσμάτων ενός εκπαιδευτικού συστήματος συμβάλει στη μελέτη και κατανόηση της συνολικής του πορείας και προοπτικής. Με βάση αυτή τη συλλογιστική, το κέντρο ανάπτυξης εκπαιδευτικής πολιτικής της ΓΣΕΕ, πήρε την πρωτοβουλία να συλλέξει, να επεξεργαστεί και να ταξινομήσει τα
στατιστικά στοιχεία για την εκπαίδευση που αφορούν την περίοδο 2005-2007, όπως αυτά εμφανίστηκαν στην επίσημη βάση δεδομένων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, προχωρώντας στη δημιουργίας της πρώτης ετήσιας έκθεσης για την εκπαίδευση στην Ελλάδα, που συντάχθηκε το 2009, με την επιμέλεια του Καθηγητή Νίκου Μουζέλη.

    Στην έκθεση αυτή αναλύονται μια σειρά από προβλήματα που έχουν σχέση με την ανάδειξη των ελλείψεων, των αντιφάσεων και των αδυναμιών του εκπαιδευτικού μας συστήματος, την ερμηνεία της σύγχρονης μορφολογίας των ανισοτήτων στην εκπαίδευση, ενώ συγχρόνως προβάλλεται ένα ρεαλιστικό σχέδιο εκπαιδευτικής πολιτικής που συνδέεται με θέματα όπως η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, οι υποδομές, το ανθρώπινο δυναμικό, η σχολική επίδοση και επιτυχία, η διαρροή και πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου. Στην ίδια έκθεση επιχειρείται να τεκμηριωθεί η ανάγκη διαμόρφωσης ενός γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού, για την αντιμετώπιση προβλημάτων από τα οποία δοκιμάζεται το εκπαιδευτικό μας σύστημα όπως:

·        Η έλλειψη συνοχής της ύλης μεταξύ των βαθμίδων της εκπαίδευσης.

·        Η εισαγωγή των βιβλίων στο εκπαιδευτικό μας σύστημα χωρίς προηγούμενη αξιολόγησή του στη διδακτική πράξη.

·        Η ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης.

·        Η μονομερής κυριαρχία της παραδοσιακής διδασκαλίας.

·        Η περιορισμένη χρήση εποπτικών μέσων, εργαστηρίων, νέων τεχνολογιών καθώς και η έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής.

·        Η συρρίκνωση του ελεύθερου χρόνου των μαθητών.

·        Η επιφανειακή ψυχοπαιδαγωγική κατάρτιση και επιμόρφωση του διδακτικού προσωπικού.

·        Οι ατομικές διαφορές των μαθητών και τα ενδιαφέροντά τους.

·        Η αδυναμία διοικητικής υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου.

·        Η σχολική αποτυχία και η μαθητική διαρροή.

    Είναι προφανές ότι το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης,  δεν έτυχε προσεκτικής μελέτης από τις εκάστοτε ηγεσίες τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς όμως, εάν κρίνει κανείς τις προτεραιότητες του εκπαιδευτικού κινήματος τα τελευταία χρόνια, η έκθεση αυτή, δεν φαίνεται να έχει αξιοποιηθεί επαρκώς και να αποτελεί θεωρητικό οπλοστάσιο μιας διαφορετικής προσέγγισης για τα θέματα της εκπαίδευσης, αφού στο συνδικαλιστικό κίνημα έχουν ηγεμονεύσει ιδέες και αντιλήψεις ριζοσπαστικού συντηρητισμού με αποκορύφωμα την πρόσφατη απόφαση της γενικής συνέλευσης της ΔΟΕ για διαγραφή των Διευθυντών Σχολείων που θα εμπλακούν στη διαδικασία αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. 

  Αντιπροέδρου του Α’ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης