Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Tου Γιώργου Λακόπουλου : Το ντόμινο της διάσπασης: Μέρος Β

Το ενδεχόμενο διάσπασης της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας που θα οδηγήσει μοιραία στην αναζήτηση τρόπου σχηματισμού νέας κυβέρνησης από τη σημερινή Βουλή -με τον ίδιο ή με άλλον πρωθυπουργό-
θα θέσει επί τάπητος το θέμα της ηγεσίας στη ΝΔ.
Ένα νέο αφεντικό στη Συγγρού θα είναι προϋπόθεση για την κυβερνητική συνεργασία των δύο κομμάτων στα πλαίσια μιας διευρυμένης κυβέρνησης σωτηρίας.
Είναι προφανές ότι με τον Αντώνη Σαμαρά στη θέση του δεν πρόκειται να υπάρξει σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και αν η ΝΔ υποχρεωθεί να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο με τα μέτρα που θα θεωρηθούν προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση της χώρας. Αλλά στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο με τον Τσίπρα, ο Σαμαράς δεν κάθεται και αντιστρόφως – ενώ τον Βενιζέλο και να κάθεται, δεν θα τον θέλουν. Οπότε η κρίση στην κυβέρνηση θα μεταφερθεί και στην αντιπολίτευση….
Όσοι ξέρουν τα πράγματα λένε ότι ο Σαμαράς δεν έχει εσωκομματικές δυνάμεις για να εξασφαλίσει την παραμονή του αν προκύψουν έκτακτες συνθήκες στη χώρα που θα επιβάλουν την απομάκρυνσή του
Όσοι ξέρουν τα πράγματα λένε ότι ο Σαμαράς δεν έχει εσωκομματικές δυνάμεις για να εξασφαλίσει την παραμονή του αν προκύψουν έκτακτες συνθήκες στη χώρα που θα επιβάλουν την απομάκρυνσή του. Ίσως δεν θα ήθελε και ο ίδιος να βρεθεί στο δίλημμα: στηρίζει τον αντίπαλο του ή χρεώνεται προσφυγή σε εκλογές. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο λοιπόν, θα υποχρεωθεί να αφήσει τη θέση του για να απελευθερωθούν οι εξελίξεις.
Άλλωστε, το ενδεχόμενο να τις μπλοκάρει η ΝΔ κολλάει και αλλού. Πρώτα θα έφερνε τον Σαμαρά σε δύσκολη θέση απέναντι στη Μέρκελ που δεν είχε πότε χημεία μαζί του, και στο Ευρωπαϊκό Λάϊκό Κόμμα. Και κυρίως δεν θα εξασφάλιζε ανοχή από τον Κ. Καραμανλή, στον οποίο θα στρεφόταν όλοι για να λύσει το ενδεχόμενο γόρδιο εσωκομματικό δεσμό - καθώς δέχονται ότι αν θελήσει, μπορεί να ελέγξει απολύτως τις εξελίξεις στο κόμμα.
Χωρίς να ενδιαφέρεται για την επιστροφή του στην ηγεσία, ο πρώην Πρωθυπουργός δεν έχει λόγο να δείξει ότι μένει αδιάφορος στην αναγκαία αλλαγή φρουράς ΝΔ- αν πρόκειται να αποβεί υπέρ της χώρας, με την αποφυγή προώρων εκλογών.
Από κει και πέρα, η πρόβλεψη για τις μετά Σαμαρά εξελίξεις στη ΝΔ είναι δύσκολη, καθώς είναι πολλοί οι αστάθμητοι παράγοντες. Οι πρώτοι και επικρατέστεροι μνηστήρες είναι ήδη επί σκηνής: ο Νίκος Δένδιας και η Ντόρα Μπακογιάννη - με την κυρία να έχει μπροστά της το ενδεχόμενο να επαναληφθεί στην ελληνική εκδοχή το φαινόμενο των αδελφών Μίλιμπαντ - που διεκδίκησαν την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος στην Αγγλία- καθώς περπατησιά ανοίγει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ωστόσο, το κλειδί της διαδοχής στη ΝΔ μπορεί να μην βρίσκεται στην Αθήνα και στη Συγγρού, αλλά στις Βρυξέλλες και στο Μπερλεμόντ.
Η πρόβλεψη για τις μετά Σαμαρά εξελίξεις στη ΝΔ είναι δύσκολη, καθώς είναι πολλοί οι αστάθμητοι παράγοντες. Οι πρώτοι και επικρατέστεροι μνηστήρες είναι ήδη επί σκηνής: ο Νίκος Δένδιας και η Ντόρα Μπακογιάννη
Στο απίστευτα λιτό(!) γραφείο του στον 12ο όροφο του κτιρίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο μεγαλοκομισάριος Δημήτρης Αβραμόπουλος δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα να ηγηθεί της ΝΔκαι συνακόλουθα να διεκδικήσει την πρωθυπουργία κάποια στιγμή απέναντι στον άνθρωπο που άλλαξε την τελευταία στιγμή την πρότασή του για την προεδρία της Δημοκρατίας.
Στις συζητήσεις του δεν κρύβει την πρόβλεψη για το ενδεχόμενο να προκύψει η εθνική ανάγκη για «μεγάλο συνασπισμό» και εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι περιμένει πρόσκληση από το κόμμα του να αναλάβει ευθύνες.
Η επιστροφή της -νεκρής- θέσης του αντιπροέδρου που του είχε εμπιστευτεί ο Σαμαράς ήταν απλώς πράξη αποσύνδεσης από τον ίδιο και η θητεία του στην Κομισιόν είναι ένα παράσημο που του έλλειπε. Άλλωστε, ποιος άλλος από τον Αβραμόπουλο θα μπορούσε να συνεργαστεί ως επικεφαλής της ΝΔ καλύτερα με τον Αλέξη Τσίπρα, όταν δεν έχουν ανταλλάξει ως τώρα ούτε μία αιχμή ο ένας για τον άλλον;
Ποιος άλλος από τον Αβραμόπουλο θα μπορούσε να συνεργαστεί ως επικεφαλής της ΝΔ καλύτερα με τον Αλέξη Τσίπρα, όταν δεν έχουν ανταλλάξει ως τώρα ούτε μία αιχμή ο ένας για τον άλλον;
Το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τα βαρίδια και με τη ΝΔ χωρίς τον Σαμαρά συμπεριλαμβάνει και το ΠΑΣΟΚ χωρίς τον Βαγγέλη Βενιζέλο- ακόμη και αν τα αριθμητικά δεδομένα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ χωρίς τη ΝΔ.
Σε κάθε περίπτωση, η απουσία του σημερινού επικεφαλής του πάλαι ποτέ κραταιού κόμματος που ίδρυσε ο Άνδρεας Παπανδρέου είναι προϋπόθεση συνεννόησής του με τον Τσίπρα...
Κατ' αρχάς, αυτό δείχνει εύκολο: ο Βενιζέλος είπε ότι φεύγει. Άλλωστε, στο ΠΑΣΟΚ έχουν απογοητευτεί κατ' επανάληψη από τον άνθρωπο που κάποτε ενσάρκωνε τις ελπίδες τους, αλλά κατάφερε να το φτάσει στο 2%- αν λάβουμε υπόψη τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Σήμερα θυμίζει κάτι που έλεγε ο Σκοτσέζος συγγραφέας Ρόμπερτ Στηβενσον: «... ήθελε το καλό, προσπάθησε λίγο και απέτυχε πολύ».Όλοι έχουν πείσει ότι τον βαρύνει προσωπικά η απομάκρυνση στελεχών και ψηφοφόρων και είναι χαρακτηριστική μια ατάκα του Μιχάλη Κασσή: «Και στο Σύνταγμα να σταθεί και να μοιράζει λίρες κανείς δεν θα τις παίρνει γιατί θα νόμιζε ότι είναι κάλπικες».
Στο ΠΑΣΟΚ έχουν απογοητευτεί κατ' επανάληψη από τον άνθρωπο που κάποτε ενσάρκωνε τις ελπίδες τους, αλλά κατάφερε να το φτάσει στο 2%- αν λάβουμε υπόψη τις τελευταίες δημοσκοπήσεις
Του χρεώνουν ακόμη και ότι δεν αντιμετώπισε σωστά ούτε τη διάσπαση Παπανδρέου, ώστε να τον διαγράψει εγκαίρως -για την τιμή των όπλων.
Ήδη τα ονόματα των επίδοξων διαδόχων είναι γνωστά. Πρώτη και με τις μεγαλύτερες πιθανότητες η Φώφη Γεννηματά. Έχει το όνομα, υψηλή δημοφιλία είναι άφθαρτη και ενωτική και υποστηρίζεται από ένα επιτελείο πεπειραμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, με συντονιστή τον Μ. Παπαϊωάννου. Είναι άλλωστε, η πρώτη που βγήκε απέναντι στον Βενιζέλο μετεκλογικά.
Τι μένει; Να κριθεί η υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου που έχει σκηνική παρουσία, αλλά τον δυσκολεύουν τα σλάλομ των τελευταίων ετών. Και να ξεκαθαρίσει τη θέση του ο Κώστας Σκανδαλίδης. Ο τρίτος από τη «τιτανομαχία» του 2007 και πιο έμπειρος από όλα τα στελέχη του σημερινού ΠΑΣΟΚ, μάλλον καλοβλέπει το ενδεχόμενο να αναλάβει μεταβατικός πρόεδρος και ότι προκύψει. Υποψηφιότητα εκπροσώπου των 30ρηδων – όπως του Νίκου Ανδρουλάκη- δεν διαφαίνεται.
Κάποιοι υποπτεύονται ότι επιμένει να εκλεγεί ο πρόεδρος μετά το συνέδριο, επειδή υπολογίζει ότι το συνέδριο θα υπάρξει πρόταση για... αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ
Αυτά σημαίνουν ότι όπως και να έχουν τα πράγματα ο Βενιζέλος παύει από πρόεδρος; Όχι ακριβώς.
Κάποιοι υποπτεύονται ότι επιμένει να εκλεγεί ο πρόεδρος μετά το συνέδριο, επειδή υπολογίζει ότι το συνέδριο θα υπάρξει πρόταση για... αυτοδιάλυση τουΠΑΣΟΚ. Και φυσικά, αν διαλυθεί δεν θα εκλέξει και νέο πρόεδρο.
Έτσι, θα αναζωπυρωθεί η αποτυχημένη ιδέα της «Δημοκρατικής Παράταξης» -που διαδέχθηκε την αποτυχημένη ιδέα της «Ελιά» -και καθώς θα χρειαστούν πρόεδρο ο Βενιζέλος θα είναι εκεί. Την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είπε ότι εγκαταλείπει – οτιδήποτε άλλο προκύψει δεν τον δεσμεύει.
Εν πάση περιπτώσει, το πιθανότερο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει να διατηρήσει το όνομα και τα σύμβολά του και να επιχειρήσει την σχετική έστω, ανάκαμψή του στις επόμενες εκλογές.
Η ενδεχόμενη εμπλοκή του σε ένα νέο κυβερνητικό σχήμα σε αυτή τη Βουλή, θα είναι καταλυτική για το ίδιο: όπως μπορεί να το αναστήσει, έτσι μπορεί και να το τελειώσει.

THETOC

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου