Δυστυχώς, το πολιτικό σύστημα και οι ηγεσίες των κομμάτων, κυρίως των δυο μεγάλων, συνεχίζουν την ίδια μικροκομματικη συμπεριφορά του παρελθόντος.
Η κρίση και οι οδυνηρές επιπτώσεις της στην χώρα, την οικονομία και την κοινωνία, δεν τους δίδαξαν, τίποτα.
Το εκλογικό σύστημα, ήταν και είναι θεμελιώδες στην διαμόρφωση
των πολιτικών συσχετισμων και των εκλογικων αποτελεσματων.
Η ενισχυμένη αναλογική, έδωσε σταθερές κυβερνήσεις, τις δύο πρώτες δεκαετίες και συνέβαλλε στην εγκαθιδρυση, μιας σύγχρονης Κοινοβουλευτικης δημοκρατίας, κράτος δικαίου, σημαντική ανάπτυξη και κοινωνική αλληλεγγύη.
Ο ελληνικός λαός επέλεξε, με μεγάλες πλειοψηφίες, την διεθνή του θέση, μέσα στους Ευρωατλαντικους θεσμούς και έχτισε περιφερειακες συνεργασίες, που της επέτρεπαν, να αξιοποιει, την γεωστρατηγική της θέση.
Με την υπερψηφιση της συνθήκης του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, από τα δύο μεγάλα κόμματα και τον Συνασπισμό, την ένταξη στην ΟΝΕ, τόσο της χώρας μας, όσο και της ΚΎΠΡΟΥ και την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, το 2004, είχε πλέον οριστικά ενταχθεί στην ομάδα των ανεπτυγμενων και ισχυρων χωρών.
Παραμελησε όμως, να εκσυγχρονησει το κράτος, την οικονομία και το πολιτικό σύστημα.
Η παθογένειες του παρελθόντος διογκωθηκαν και οι αβελτηριες των πολιτικών, οικονομικων, συντεχνιακων και Μιντιακων ελίτ, δεν την επέτρεψαν, να υιοθετήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμισεις, στο πολιτικό σύστημα, την οικονομία και το κράτος.
Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, την βρήκε ανοχυρωτη, χωρίς δυνάμεις να την αντιμετώπιση.
Η κρίση, έπληξε το ίδιο το μοντέλο της πολιτικής, οικονομικής και θεσμικής οργάνωσης της χώρας.
Η χώρα, απέφυγε την απόλυτη καταρευση, αλλά δεν έχει βρει ακόμη τον δρόμο της ανασυνταξης και ούτε φαίνεται αυτή η προοπτική.
Η κρίση, όπως πάντα και παντού, οδήγησε τον κόσμο, στην απόγνωση, στην απογοήτευση και στα πολιτικά άκρα.
Ένα μιγμα ακροδεξιου και ακροαριστερου λαϊκισμού κυριάρχησε, από το 2011 και μετά. Αυτό καθόρισε και καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις και διαμορφώνει τις εκλογικές πλειοψηφίες.
Οι σημερινές κομματικές ηγεσίες, προϊόντα αυτών των διεργασιών, αδυνατούν να κατανοήσουν τις εξελίξεις και αρκούνται στην μετωπικη και διχαστικη αντιπαράθεση.
Η αντιπαράθεση είναι προσχηματικη, αφού μετά το τρίτο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα κόμματα του δημοκρατικου χώρου, είναι δεσμευμένα στους βασικούς στόχους της πολιτικής.
Η σειρήνες της εξουσίας, τυφλωνουν τις κομματικές ηγεσίες και τους κομματικους μηχανισμούς.
Η ενισχυμένη αναλογική, είναι το μέσον που διαμορφώνει και αναπαραγει την κομματική αλαζονεία.
Η κυβέρνηση, θέλει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα τώρα, γιατί γνωρίζει, πως όποτε και να γίνουν εκλογές, ο Συριζα δεν θα είναι πρώτο κόμμα.
Ο Συριζα, από τις εκλογές του 2012, σταμάτησε να μιλάει για απλή αναλογική, γιατί γνώριζε ότι στις επόμενες εκλογές, θα ήταν πρώτο κόμμα.
Αν πίστευε στις παλιές και νέες διακηρύξεις του, για την απλή αναλογική, θα άλλαζε το εκλογικό σύστημα, πριν τις εκλογές του Σεπτέμβρη.
Την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να αξιοποιήσουν τα κόμματα του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατιας και να αλλάξουν το εκλογικό σύστημα, για να χτυπηθεί, ο νέος αδιεξοδος δικομματισμος.
Η ΝΔ, παρ' ότι έδειξε να ξεπερνά, τον λαϊκισμό και τον κρατισμο, τα τελευταία χρόνια, ο κομματικος της μηχανισμός, πολλά ηγετικά της στελέχη και ο σκληρός πυρήνας της εκλογικής της βάσης, είναι αμετανοητοι.
Αυτή η λογική πρέπει να ηττηθεί, το συντηρητικό κόμμα της χώρας μας, πρέπει να εκσυχρονησθει, όπως τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά. Αυτό θα γίνει μόνο, αν πάψει να πιστεύει σε αυτοδυναμίες, ή σε μειοψηφικες κυριαρχιες.
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, γνωρίζουν τώρα πια, ότι κανένα κόμμα δεν μπορεί μόνο του, να βγάλει την χώρα από την κρίση.
Υπάρχει, ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, που αρνείται πια να συμμετέχει στο συνεχιζομενο υποκριτικό παιχνίδι των κομμάτων.
Πολίτες της λογικής και του μέτρου, δεν εκφράζονται από κανένα κόμμα και απέχουν, από τις εκλογές.
Τα πιο παραγωγικα τμήματα της κοινωνίας, ιδιαίτερα οι νέοι, η συμμαχία που μπορεί να πάρει την χώρα στην πλάτη της και να την οδηγήσει στην ανάπτυξη, ασφυκτιουν, από τις αδιεξοδες επιλογές της κυβέρνησης και της αντιπολιτευσης.
Με το σημερινό εκλογικό σύστημα, δεν μπορούν να εκφραστούν.
Η απλή αναλογική θα αναγκάσει τα κόμματα και κυρίως τα δύο πρώτα, να πάψουν να λένε μεγάλα λόγια και να βρίσκουν διαφωνίες, εκεί που δεν υπάρχουν.
Τα κόμματα θα υποχρεωθουν να παρουσιάζουν ρεαλιστικά προγράμματα και όχι ύβρεις, για τους αντιπάλους.
Θα μάθουν να συνεργαζονται με ειλικρίνεια και όχι με εκβιασμους και ανταλλαγματα.
Οι πολίτες, θα απελευθερωθουν, από την δημαγωγια των κομμάτων και θα υποχρεωθουν, να ωριμάσουν και αυτοί.
Η δική τους ωριμότητα, είναι η λυδια λίθος.
Υπάρχει όμως και ένα γεγονός, που φαίνεται παράδοξο.
ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ, ενώ προτείνουν ουσιαστικά το ίδιο εκλογικό σύστημα, αλληλοκαταγγελονται, την ώρα που η επιτροπή για το κοινό πρόγραμμα που εκαναν, ετοιμάζεται να παρουσιάσει το κοινό πλαίσιο προγραμματικης συμφωνίας.
Όλα έχουν την ερμηνεία τους και δείχνουν το μέγεθος του αδιεξόδου, παντού.
ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τον ένα, ή άλλο εκλογικό νόμο, θέλουν να χτίσουν, τον κομματικό διπολισμο.
Θέλουν, είτε με την μορφή της απορρόφησης, είτε της δορυφοροποιησης, να εξαφανίσουν , τον χώρο του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατιας.
Πιστεύω ότι το σωστό εκλογικό σύστημα, είναι το Γερμανικό, με τις αναγκαίες προσαρμογές.
Αυτό σήμερα δεν είναι εφικτό, κυρίως γιατί δεν έχουμε δημοκρατικά κόμματα και κοινωνική ωριμότητα .
Το ΠΑΣΟΚ μπορούσε να αλλάξει το εκλογικό σύστημα το 2010, μόνο του και δεν το έκανε.
Μπορούσε να το επιβάλλει στον Σαμαρά, που ήθελε πάση θυσία να γίνει Πρωθυπουργός, μαζί με την ΔΗΜΑΡ και δεν το έκαναν.
Μπορούσε να το επιβάλλει στον ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ, πριν ψηφίσουν το τρίτο μνημόνιο και δεν το έκαναν.
Τώρα μπορούν, έστω και αργά, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αδύναμος.
Τις πολιτικές εξελίξεις τις διαμορφώνουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί.
Ο χώρος του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατιας, μόνο με απλή αναλογική θα αναπνεύσει, διαφορετικά θα εξαφανιστεί και αυτό, θα είναι καταστροφικό για την χώρα.
Η αλλαγή τώρα, πρέπει να είναι μια και μόνο .
Αυτή που πρότεινε η ΔΗΜΑΡ, το 2013, με μια τροπολογία 15 λέξεων, που καταργουσε το μπόνους των 50 εδρών.
Αυτό είναι το σημαντικό, το μπόνους με προϋποθέσεις που προτείνουν το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ, ευνοούν την πόλωση και τον διχασμο και μάλιστα, πιο έντονα.
Αυτό θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε, για ευνόητους λόγους, την απλή αναλογική, αλλά θα δεχθεί, δήθεν για λόγους συνεναισης και για να απομονωσει την ΝΔ, την πρόταση του ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου