Είδα με επιφύλαξη τα σχετικά δημοσιεύματα για τις αποδοκιμασίες στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας σήμερα σε κεντρική πλατεία της Αθήνας. Αν, όμως, συνέβη συνιστά κάτι πρωτοφανές, τουλάχιστον στα 42 χρόνια της μεταπολίτευσης. Δεν θυμάμαι δημόσιο
προπηλακισμό Δικαστή.
Όπως είναι πρωτοφανής και η αξιοθρήνητη εικόνα των Προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων να φέρονται ότι συναλλάσσονται με τον Πρωθυπουργό για τις αποδοχές τους και να δηλώνουν ικανοποιημένοι, την ώρα που η χώρα χειμάζεται και εκατομμύρια συμπολίτες μας αφανίζονται. Με έναν πρωθυπουργό που πριν λίγες μέρες δεν τους αναγνώρισε το δικαίωμα να αποφανθούν αν ένας κατάπτυστος νόμος του είναι αντισυνταγματικός!
Η συνολική έκπτωση των θεσμών με την αποφασιστική συνδρομή και άλλων πολιτειακών παραγόντων, δεν είναι κάτι που μπορεί να θεωρηθεί, απλώς, ένα σύνηθες τρέχον ζήτημα.
Σαράντα δύο χρόνια μετά από την άψογη μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία, τίθεται θέμα Δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα με κορυφαίο αυτό της Δικαιοσύνης.
Και όπως έγραψε προσφυώς ο Γιάννης Αντύπας στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ "είναι άλλο να μην έχεις λεφτά για καφέ και τελείως διαφορετικό να μην σου επιτρέπουν να πας στο καφενείο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου