Κυριότερη ίσως ανατροπή η νομοθέτηση 10ωρης εργάσιμης ημέρας αντί του οκταώρου, εκατό ακριβώς χρόνια μετά την νομοθέτησή του στην Ελλάδα-και, μάλιστα, όχι για το σύνολο των εργαζομένων!
«Επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζόμενους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ιδίου εξαμήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή μέρες άδειας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο νομοσχέδιο που υπό τον τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων της αγοράς εργασίας».
Πέραν του οφέλους που προκύπτει για τον εργοδότη από την επιμήκυνση της εργάσιμης ημέρας χωρίς οικονομική επιβάρυνση για αυτόν και την αντίστοιχη ζημία για τον εργαζόμενο, αλλάζει μια σταθερή που καθιερώθηκε από την Πρωτομαγιά του Σικάγου: Ο εργαζόμενος αναπληρώνει τις δυνάμεις του από την εργασία εντός της ημέρας και όχι εντός του εξαμήνου-εξ ου και το οκτάωρο. Για αυτό δε οτιδήποτε πάνω από το οκτάωρο πληρωνόταν ως υπερωρία!
Στο νομοσχέδιο, μάλιστα, του Γιάννη Βρούτση, προβλέπεται «αύξηση των υπερωριών των νόμιμων υπερωριών», ενώ προβλέπεται και η «προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία τις Κυριακές»-προβλέπεται δηλαδή η παραπέρα καταστρατήγηση της κυριακάτικης αργίας!
Στο στόχαστρο εισέρχεται και το απεργιακό δικαίωμα, όχι τόσο γιατί κυβέρνηση και εργοδοσία απειλούνται αυτή τη στιγμή από το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά γιατί το θεωρούν εν δυνάμει απειλή ενόψει των δύσκολων κοινωνικών συνθηκών που επέρχονται και επιδιώκουν από τώρα μια στρατηγική του ήττα.
Στο νομοσχέδιο, μάλιστα, του Γιάννη Βρούτση, προβλέπεται «αύξηση των υπερωριών των νόμιμων υπερωριών», ενώ προβλέπεται και η «προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία τις Κυριακές»-προβλέπεται δηλαδή η παραπέρα καταστρατήγηση της κυριακάτικης αργίας!
Στο στόχαστρο εισέρχεται και το απεργιακό δικαίωμα, όχι τόσο γιατί κυβέρνηση και εργοδοσία απειλούνται αυτή τη στιγμή από το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά γιατί το θεωρούν εν δυνάμει απειλή ενόψει των δύσκολων κοινωνικών συνθηκών που επέρχονται και επιδιώκουν από τώρα μια στρατηγική του ήττα.
Μεταξύ των άλλων καταργείται ουσιαστικά το δικαίωμα της απεργίας στο δημόσιο, την τοπική αυτοδιοίκηση, τις πρώην ΔΕΚΟ, τα λιμάνια, τις μεταφορές κοκ, καθώς ορίζεται η ύπαρξη προσωπικού ασφαλείας σε ποσοστό τουλάχιστον 40%!!!
Παράλληλα, η περιφρούρηση της απεργίας κηρύσσεται «ποινικώς κολάσιμη πράξη, ενώ καταργούνται ουσιαστικά οι Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων, με την προώθηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Είναι φανερό πως η κυβέρνηση, υιοθετώντας ουσιαστικά τις κατευθύνσεις της εργοδοσίας, επιχειρεί ένα στρατηγικό πλήγμα στον συνδικαλισμό, εκμεταλλευόμενη βεβαίως και την κατάσταση που επικρατεί στα περισσότερα συνδικάτα, που κηρύσσουν απεργίες απλώς για να τις κηρύσσουν και χωρίς να ενδιαφέρονται και να προετοιμάζουν την επιτυχή έκβασή τους ή, έστω, την ουσιαστική συμμετοχή των μελών τους.
Το νομοσχέδιο προβλέπει και άλλες διατάξεις για το συνδικαλισμό, που θα συζητηθούν αρκετά το επόμενο διάστημα, φέρνοντας στη επιφάνεια τα προβλήματα του συνδικαλιστικού κινήματος και, κυρίως, των τριτοβάθμιων οργανώσεων.
Η κατάθεση του εργασιακού νομοσχεδίου, πάντως, θα πυροδοτήσει πολλές συζητήσεις, ενώ είναι σαφές πως η κυβέρνηση ανησυχεί για τις αντιδράσεις που θα υπάρξουν, ακόμα και σε καιρό κορονοϊού, που οι άνθρωποι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους-άλλωστε αυτό ακριβώς επιχειρεί να εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση με την κατάθεση του νομοσχεδίου το συγκεκριμένο χρόνο. Για να παρακολουθήσουμε τη μάχη που θα δοθεί!
Η κατάθεση του εργασιακού νομοσχεδίου, πάντως, θα πυροδοτήσει πολλές συζητήσεις, ενώ είναι σαφές πως η κυβέρνηση ανησυχεί για τις αντιδράσεις που θα υπάρξουν, ακόμα και σε καιρό κορονοϊού, που οι άνθρωποι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους-άλλωστε αυτό ακριβώς επιχειρεί να εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση με την κατάθεση του νομοσχεδίου το συγκεκριμένο χρόνο. Για να παρακολουθήσουμε τη μάχη που θα δοθεί!
ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου