Τα «απόνερα» απο την συμφωνία AUKUS έφεραν και πάλι στο προσκήνιο του Ελληνικού Ναυτικού, τις γαλλικές φρεγάτες Belharra!
Η συμφωνία AUKUS μεταξύ ΗΠΑ - Βρετανίας - Αυστραλίας για κατασκευή πυρηνοκίνητων υποβρυχίων στην Αυστραλία με στόχο τον έλεγχο του Ινδό-Ειρηνικού έγινε εν κρυπτώ της Ευρώπης και τίναξε στον «αέρα» την σύμβαση για το πρόγραμμα μαμούθ ύψους 31 δις ευρώ που είχε υπογράψει η Αυστραλία με την Γαλλία το 2016 για την κατασκευή 12 πυρηνοκίνητων υποβρυχίων επίθεσης κατηγορίας Barracuda.
Η ΕΕ ταυτίστηκε με την οργισμένη Γαλλία και εκ των πραγμάτων βρέθηκε μπροστά στην αναγκαιότητα ανασύνταξης του αμυντικού της σχεδιασμού με την δημιουργία ενιαίας παραγωγής αμυντικού υλικού.
Και πριν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός από την συμφωνία AUKUS, ο εξοργισμένος Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν βρέθηκε στην Αθήνα και είχε συνομιλίες με τον έλληνα πρωθυπουργό με τον οποίο διατηρεί στενή σχέση πολύ πριν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έρθει στην εξουσία. Άλλωστε αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από την ελληνο-τουρκική κρίση του 2020 όπου υπό ριπή οφθαλμού η Ελλάδα απέκτησε 18+6 μαχητικά αεροσκάφη Rafale !
Την επόμενη την συνάντησης Μητσοτάκη - Μακρόν, το Μέγαρο Μαξίμου έδωσε εντολή στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού να ανασύρει από τα κιτάπια του τον φάκελο με την γαλλική πρόταση κατασκευή φρεγατών Belharra.
Πρόκειται για έναν ογκωδέστατο φάκελο τριετούς αλληλογραφίας.
- Το 2018 οι Γάλλοι προτείνουν από τις επιστροφές από τα ελληνικά ομόλογα (περί τα 4δις) να χρησιμοποιηθούν περί τα 2,5 δις για αγορά Γαλλικών φρεγατών. Τότε ξεκίνησαν άτυπες διερευνητικές συζητήσεις από την ΓΔΑΕΕ. Για πρώτη φορά και πριν προχωρήσει η συζήτηση (Μάιος 18) η ΓΔΑΕΕ διοργανώνει ημερίδα μεταξύ group naval και της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας για την διερεύνηση δυνατοτήτων συνεργασίας πριν από οποιαδήποτε διαβούλευση
- Τον Ιούνιο του 2018 ο Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών Κυριάκος Κυριακιδης επισκέπτεται τα ναυπηγεία την GN στη Βόρεια Γαλλία (Λοριάντ). Ωστόσο ενώ συνεχίζονται άτυπες διερευνητικές συζητήσεις, η Ευρώπη θέτει θέμα ότι οι επιστροφές υπερκερδών των ομολόγων δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν στην άμυνα !
Στο μεταξύ ανοίγει η όρεξη της διεθνούς αγοράς και εμφανίζονται προτάσεις από Ισπανία, Μ. Βρετανία, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία και βέβαια ΗΠΑ όπου «στήνεται» ο γνωστός μηχανισμός προώθηση των MMSC (Μulti Mission Surface Combatant) γνωστές και ως «αλουμινότρατες» τις οποίες όμως δεν θέλει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό με το βασικό επιχείρημα ότι τις έχει ήδη αποσύρει ως ακατάλληλες το Αμερικανικό Ναυτικό.
Η αναθέρμανση του σεναρίου για τις Γαλλικές φρεγάτες Belharra γίνεται σε μια στιγμή που οι ΗΠΑ εκδηλώνουν απροθυμία να διαθέσουν συγκεκριμένα οπλικά συστήματα που ζητάει το ελληνικό Ναυτικού και τα οποία θα πρέπει να φέρουν τα υπό πώληση αμερικανικά πλοία είτε αυτά είναι καινούργια ή μεταχειρισμένα ως «ενδιάμεση λύση».
Ωστόσο και ενώ διαφαίνεται το «ναυάγιο» της Lockheed Martin ως προς το πρόγραμμα των φρεγατών δεν ισχύει το ίδιο για τα δυο αεροπορικά προγράμματα που έχει θέσει ως στόχο. Τον εκσυγχρονισμό των F-16 block50 & των F-35.
Η απόκτηση 18+6 Rafale σαφώς και είναι μια κίνηση πολιτικής στρατηγικής ωστόσο η σημαντική διαφορά θα προέλθει από την αναμενόμενη αύξηση στην αεροπορική ισχύ με την ένταξη στην Πολεμική Αεροπορία των αεροσκαφών F16 Viper.
Στο μεταξύ ακολουθεί το πρόγραμμα αναβάθμισης των 38 F16 block 50 και με την ολοκλήρωση του επιτυγχάνεται η αναβάθμιση του στόλου των 122 F16 σε αεροσκάφη πρώτης γραμμής.
Σε ότι αφορά το πρόγραμμα των φρεγατών που θα φτάσει και πιθανότατα θα ξεπεράσει τα 5,5 δις ευρώ, το καίριο ερώτημα δεν είναι εάν οι νέες φρεγάτες θα είναι Αμερικανικές ή Γαλλικές , Ιταλικές ή Γερμανικές αλλά εάν οι νέες Φρεγάτες ή οι αναβαθμισμένες ΜΕΚΟ ή οι Φρεγάτες ενδιάμεσης λύσης θα λύσουν το θέμα της Ελληνικής αμυντικής θωράκισης.
Σήμερα η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής:
1. Η Ελλάδα θα είναι δύσκολο να αποκτήσει οπλικά συστήματα που θα ισορροπούν τις ποσότητες των αντιστοίχων συστημάτων που θα διαθέτει ο αντίπαλος
2. Μια Φρεγάτα χρειάζεται κάποιες ώρες για να αναπτυχθεί στα άκρα του χώρο του εθνικού ζωτικού ενδιαφέροντος. Στο διάστημα αυτό η αντίπαλη πλευρά θα έχει καταφέρει το όποιο στρατηγικό κτύπημα λαμβανομένου υπ όψη και του ενδεχομένου του εκ μέρους του αιφνιδιασμού.
3. Το σύστημα εγκαίρου προειδοποίησης και από τις δύο πλευρές θα εντοπίσει άμεσα τις όποιες κινήσεις του αντίπαλου.
Μήπως λοιπόν η ολοκληρωμένη απάντηση για την Ελλάδα στην κρίσιμη ισορροπία εξοπλισμών, με την Τουρκία, δεν είναι από μόνες τους οι Φρεγάτες που θα στοιχίσουν περί τα 5,5 δις και θα είναι ετοιμοπόλεμες σε 5-7 χρόνια;
Τα πλοία της ενδιάμεσης λύσης που οι Αμερικάνοι προτείνουν ως ενδιάμεση λύση, τα (Ticonderonga ) απαιτούν πλήρωμα πάνω από 350 άτομα το κάθε ένα και απαιτείται ετήσιο κόστος /πλοίο για την συντήρηση του της τάξεως των 60-80 εκ ευρώ.
Το στοιχείο αυτό απαιτείται να αποτελέσει σημείο ιδιαίτερου προβληματισμού για τους Ναυάρχους και την πολιτική ηγεσία όχι μόνο του ΥΠΕΘΑ αλλά και του Υπ. Οικονομικών. Το ζητούμενο είναι ποια ακριβώς απαίτηση θέλουν να καλύψουν με την ενδιάμεση λύση και μήπως αυτή τελικά «γονατίσει» οικονομικά το ΠΝ.
Και εδώ στο σημείο αυτό υπεισέρχεται ο αεροπορικός παράγοντες και υποστηρίζει ότι την επιχειρησιακή διαφορά θα την έκαναν τα F35. Κάτι που γνωρίζει ο αντίπαλος και γι αυτό ο Ερντογάν αφρίζει από το κακό του που οι αμερικανοί επιμένουν στο να μην χορηγούν στην Τουρκία τα F-35.
Την αποπομπή της Τουρκίας από το F-35 θα πρέπει να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα καλύπτοντας την απραξία του παρελθόντος.
Το μαχητικό 5ης γενιάς που μπορεί να αποκτήσει η Ελλάδα είναι το F35. Το κόστος του είναι χαμηλότερο από τα Rafale και του Eurofighter.
Είναι απολύτως γνωστό στους επιχειρησιακούς μας αναλυτές και προγραμματιστές ότι οι δυνατότητες χαμηλής διακριτότητος του F35 το καθιστούν ικανό για βαθιά διείσδυση στον χώρο του αντιπάλου. Πώς να αντιμετωπίσεις έναν αντίπαλο όταν δεν είναι καθόλου εύκολο να τον εντοπίσεις;
Τα χαρακτηριστικά των μαχητικών 5ης γενιάς είναι βέβαιο ότι θα κυριαρχήσουν τον 21ο αιώνα αφού ήδη 15 χώρες το έχουν επιλέξει.
Επιπλέον πρέπει να ληφθεί υπ΄ όψιν ότι οι νέες τεχνολογίες που μπήκαν στο F16 Viper αποτελούν την γέφυρα για την απόκτηση του F35 με την προοδευτική απόκτηση τεχνογνωσίας για συντήρηση και εξοικείωση των χειριστών.
Οι οικονομικές συνθήκες είναι δύσκολες και γι αυτό απαιτούν μέσα στο όλο κλίμα της αβεβαιότητος μια προσπάθεια επανασχεδιασμού των ενεργειών και της στρατηγικής. Πρέπει οι λύσεις να είναι βασισμένες στην σωστή τεχνολογία, στην αναβάθμιση των υπαρχόντων συστημάτων, η εκπαίδευση να είναι στον ανώτερο βαθμό καθώς και η υποστήριξη.
Είναι εντυπωσιακή η θέση του γερουσιαστή Menedez υπέρ της Ελληνικής Άμυνας και τις τοποθετήσεις του σχετικά με την απόκτηση F35, το ζητούμενο είναι εάν η Ελλάδα οι αδράξει την μοναδική αυτή ευκαιρία, δηλαδή της αποπομπής της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 και της ελληνικής ένταξης σ ένα ανάλογο πρόγραμμα F-35 ώστε να κερδηθεί λίγος από τον χαμένο χρόνο. Ο χαμένος χρόνος και οι χαμένες ευκαιρίες είναι κάτι που δεν αναπληρώνονται με τα χρήματα.
Στην Ελλάδα προσφέρθηκε τρεις φορές θέση συνεταίρου στο πρόγραμμα F35 αλλά καμία κυβέρνηση δεν αξιοποίησε την ευκαιρία.
Σήμερα μια 4η ευκαιρία δίνεται με Την πρόταση του γερουσιαστού Menedez που από την μια μπλόκαρε τα F-35 να πάνε στην Τουρκία και από την άλλη προώθησε νομοσχέδιο που δίνει την δυνατότητα στην Ελλάδα να αποκτήσει F-35 λόγω του καλού κλίματος στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Δήμος Βερύκιος
ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου