Του Παντελή Κουκουλεκίδη : ΤΟ ΜΝΗΜΕΊΟ ΤΟΥ ΆΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗ

Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη δεν είναι ένα απλό σημείο τελετών ή ένας τόπος επίσημων εκδηλώσεων. Είναι το θεμέλιο της συλλογικής μνήμης, ο τόπος όπου η Ιστορία, η Θυσία και η Ελευθερία συναντιούνται σιωπηλά, μπροστά στα μάτια όλων. Στην καρδιά της πλατείας Συντάγματος, μπροστά από τη Βουλή, στέκει ως ζωντανή υπενθύμιση όλων εκείνων που πρόσφεραν τη ζωή τους χωρίς να αφήσουν πίσω τους όνομα, αλλά άφησαν κάτι πολύ σπουδαιότερο: το παράδειγμα.

Η φλόγα που μεταφέρθηκε από την Αγία Λαύρα και καίει μπροστά στο Μνημείο δεν είναι διακοσμητική. Είναι δεσμός ζωντανός με τις απαρχές του εθνικού μας αγώνα, ένα σύμβολο συνέχειας που αναζωπυρώνει τη μνήμη και συνδέει τις γενιές με το νόημα της Ελευθερίας.

Μέσα σε αυτό το βαθιά συμβολικό πλαίσιο, η πρόθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μεταφέρει τη φρούρηση από την Προεδρική Φρουρά στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν είναι μια απλή οργανωτική αλλαγή.

Είναι θεσμική παρέμβαση που αγγίζει τον πυρήνα του Μνημείου. Η φύλαξη ανήκει θεσμικά στην Προεδρική Φρουρά, η οποία υπάγεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας — θεσμό ενότητας και υπερκομματικής εγγύησης. Η μεταφορά της αρμοδιότητας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας παραβιάζει τη συνταγματική αρχιτεκτονική, υπονομεύει τη θεσμική ισορροπία και αποδυναμώνει τον υπερκομματικό και ενοποιητικό χαρακτήρα του Μνημείου.

Η παρουσία των Ευζώνων δεν είναι απλώς τελετουργική. Είναι μια καθημερινή πράξη τιμής και μνήμης που ενώνει τους πολίτες με την Ιστορία τους, πέρα από ιδεολογικές ή πολιτικές γραμμές. Είναι ένα ζωντανό τελετουργικό που συντηρεί την ιστορική συνέχεια του ελληνικού λαού.

Και μπροστά σε αυτό το μνημείο, η σιωπή που μας αρμόζει δεν είναι σιωπή υποταγής ή καθυπόταξης των κοινωνικών αιτημάτων.

Είναι μια σιωπή αναστοχασμού, βαθιά και απελευθερωτική. Μια στιγμή όπου η μνήμη συναντά τη δράση, όπου η ιστορική επίγνωση δίνει ενεργητικότητα στις κοινωνικές διεκδικήσεις, τις φωτίζει με απελευθερωτικές λογικές και τις τοποθετεί σε ένα διαχρονικό πλαίσιο εθνικής αξιοπρέπειας.

Η μνήμη των αγνώστων στρατιωτών είναι άσβεστη. Είναι η φλόγα που μας ενώνει, η φλόγα που δεν ανήκει σε καμία κυβέρνηση αλλά σε όλους τους Έλληνες. Και αυτή η φλόγα δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο συγκυριακών πολιτικών σχηματισμών!!!