Ανήμερα Χριστούγεννα του 1966 ο "Nick the Greek" αφήνει την τελευταία του πνοή... ΤΗ μυθική ζωή του "τζέντλεμαν του τζόγου".
Αμερική, αρχές του 20ου αιώνα… Φανταστείτε ένα μπαρ σαν το Cotton Club, φανταστείτε τις χαρτοπαιχτικές λέσχες στα πίσω δωμάτια, εκείνες ακριβώς τις σκηνές που βλέπουμε στις ταινίες, με τους παίκτες να κρατούν ακόμη και την ανάσα τους…
Και τώρα φανταστείτε έναν κύριο με πούρο και αριστοκρατικό στιλ αλλά τίμιο βλέμμα, να μαζεύει όλες τις μάρκες απ' τα τραπέζια, συγκεντρώνοντας πάνω του τον θαυμασμό αλλά και την ζήλια…
Αν έπρεπε με την φαντασία μας να μεταφερθούμε στην Αμερική εκείνης της εποχής, σίγουρα θα έπρεπε να έχουμε στο… πλάνο μας την εμβληματική μορφή του Νικόλαου Ανδρέα Δάνδολου ή αλλιώς «Nick the Greek»…
Ο άνθρωπος που έμεινε στην ιστορία ως «τζέντλεμαν της τσόχας» ή «φιλόσοφος της τσόχας», έζησε μια ζωή που θυμίζει ταινίες του Μάρτιν Σκορτσέζε και πέθανε όπως ακριβώς οι περισσότεροι τυχοδιώκτες… Ανήμερα Χριστούγεννα, άφραγκος αλλά… όχι ξεχασμένος.
Ο βασιλιάς του τζόγου, ο τιμιότερος επαγγελματίας παίκτης τυχερών παιχνιδιών όλων των εποχών, έγραψε ιστορία κατορθώνοντας να περάσει από τα πλούτη στην φτώχεια περισσότερες από 75 φορές, ενώ οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν από ειδήμονες του τζόγου, αναφέρουν ότι κατά την διάρκεια της καριέρας του έχασε και κέρδισε πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια.
Ακόμη και σήμερα, 45 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο θρύλος του «Nick the greek» εξακολουθεί να στοιχειώνει τις τσόχες ανά τον πλανήτη και «αναγκάζει» αρθογράφους που ασχολούνται με τον τζόγο να τον επικαλούνται όταν καλούνται να μιλήσουν για την τελειότητα.
Το ξεκίνημα…
Ο Νικόλαος Δάνδολος γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1883 στο Ρέθυμνο με καταγωγή από την Σμύρνη και μεγάλωσε σε ένα ευκατάστατο περιβάλλον για την εποχή.
Ο πατέρας του ήταν έμπορος χαλιών, ενώ ο νονός του ήταν ναυπηγός με αρκετά καλή οικονομική επιφάνεια. Αυτό, ακριβώς, το οικονομικό υπόβαθρο βοήθησε τον Δάνδολο αρχικά να σπουδάσει φιλοσοφία στο Ελληνικό Ευαγγελικό Κολέγιο της Σμύρνης κι έπειτα να πάρει την απόφαση να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, στην χώρα των ευκαιριών.
Η αλήθεια είναι πως ο «Nick the greek» εκμεταλλεύτηκε κάθε ευκαιρία που του δόθηκε για μια ενδιαφέρουσα ζωή. Στα 18 του χρόνια έφυγε για την Αμερική προκειμένου να αποκτήσει εμπειρίες περί επιχειρήσεων, εξασφαλίζοντας μάλιστα ένα αρκετά ικανοποιητικό βδομαδιάτικο από τον νονό του, της τάξης των 150 δολαρίων.
Όμως, η μοίρα κάθε άλλο παρά στις επιχειρήσεις τον… έριξε. Όχι μόνο δεν εξελίχθηκε σε επιχειρηματικό μυαλό αλλά πλήρωσε και την έλλειψη επιχειρηματικότητας με αποτέλεσμα να κερδίσει και να χάσει περιουσίες ολόκληρες και να πεθάνει τελικά απένταρος..
Από το Σικάγο στο Μόντρεαλ…
Πρώτος του προορισμός ήταν το Σικάγο. Εκεί ερωτεύτηκε μια νεαρή αλλά η σχέση δεν κράτησε και όταν χώρισε, μετακόμισε στο Μόντρεαλ του Καναδά. Κάπου εκεί χάθηκε ο… επιχειρηματικός προορισμός του.
Εκεί γνωρίστηκε με έναν διάσημο αναβάτη των ιπποδρομιών, τον Φιλ Μάσγκρεϊβ, ο οποίος του… δίδαξε τα μυστικά του… επαγγέλματος. Η λατρεία του για τις κούρσες αλόγων μόλις είχε αρχίσει και μέσα σε έξι μήνες κατάφερε να κερδίσει 500.000 δολάρια.
Η επιστροφή του στο Σικάγο σηματοδότησε και την αρχή του μύθου… Εκεί έγινε σύντομα ειδήμονας στα χαρτιά και τα ζάρια, με τα καζίνο να τον παρακαλούν να τον προσλάβουν, προκειμένου να μειώσουν τις ζημιές.
Ο «Nick the greek» δεν αποδέχτηκε τέτοιες προτάσεις και συνέχισε να παίζει, δημιουργώντας το όνομα – θρύλο. Ακόμη και όταν έχανε 100.000 σε ένα και μόνο ποντάρισμα δεν σταματούσε να στοιχηματίζει και παράλληλα έγραφε ιστορία με το τίμιο παιχνίδι του.
Οσο περνούσε ο καιρός, όλο και περισσότερα περιστατικά συνόδευαν το προσωνύμιο του «Nick the greek» όπως αυτό με την παρτίδα πόκερ που διήρκεσε 10 ολόκληρες μέρες και προκάλεσε το μένος του αρχιμαφιόζου Κοστέλο, παρουσία μάλιστα του πρώην βασιλιά της Αιγύπτου, Φαρούκ.
Όταν ο μαφιόζος τον αποκάλεσε «δειλό»…
Το θρυλικό αυτό παιχνίδι έγινε στο κέντρο «Ελ Μαρόκο» με θεατές μόλις 10 διάσημους παίκτες, ανάμεσά τους και ο Φαρούκ. Όταν έληξε η κανονική διάρκεια, ο Ελληνας μετανάστης είχε κερδίσει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, προκαλώντας την δυσαρέσκεια του Κοστέλο, ο οποίος… τόλμησε να τον προκαλέσει:
«Ελληνα, φεύγεις γιατί είσαι δειλός», του είπε ο μαφιόζος. Τότε ο Δάνδολος γύρισε στον Φαρούκ και τον κάλεσε να ανακατέψει την τράπουλα. Επειτα είπε στον Κοστέλο: «Τώρα αμίγκο έλα να τραβήξουμε από ένα χαρτί, ο μικρότερος χάνει 500.000 δολάρια».
Ο Ιταλός όμως αρνήθηκε και την άλλη μέρα οι Τimes έγραφαν ότι «ο Κοστέλο δεν θα είναι για πάντα ο αρχηγός της Μαφίας όμως ο Nick the greek θα είναι πάντα ο βασιλιάς του πόκερ».
Ο ιστορικός «μαραθώνιος» με τον Τζόνι Μος
Παρτίδες σαν κι αυτή έδωσε πολλές... Όμως το παιχνίδι που άφησε ιστορία και ήταν η έμπνευση για το «World Series Of Poker» δεν ήταν άλλο από την αναμέτρησή του με τον μυθικό Τζόνι Μος. Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1949 όταν ο Δάνδολος έκανε μια ασυνήθιστη πρόταση στον Μπένι Μπίνιον, ιδιοκτήτη καζίνο και λάτρη του πόκερ: Να του κλείσει έναν… μαραθώνιο με τον κορυφαίο παίκτη πόκερ της εποχής.
Ο Μπένι συμφώνησε και έκλεισε την «μονομαχία» με τον Τζόνι Μος, με τον όρο να γίνει δημοσίως. Κι έτσι έγινε… Το συγκεκριμένο παιχνίδι ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1949 και ολοκληρώθηκε τον Μάιο και όπως ήταν φυσικό, έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη παρτίδα πόκερ που έγινε ποτέ…
Οι παίκτες έκαναν διαλλείματα μόνο για φαγητό και ύπνο, ενώ η ολοκλήρωσή του βρήκε τον Μος να κερδίζει 2 εκατ. δολάρια και τον «Nick the greek» να λέει την μυθική ατάκα: «Κύριε Μος, θα πρέπει να σας αφήσω να φύγετε». Πολλοί έγραψαν τότε ότι ο Ελληνας ηττήθηκε μόνο λόγω κούρασης μιας και ήταν 24χρόνια μεγαλύτερος από τον αντίπαλό του.
Πέθανε φτωχός, κηδεύτηκε σαν Κροίσος
Ο «Nick the greek» πέθανε ανήμερα Χριστούγεννα του 1966 σε ηλικία 83 ετών… Πέθανε φτωχός, ενώ τα τελευταία χρόνια έπαιζε μικροποσά στη Νότια Καλιφόρνια. Η εκτίμηση, όμως, που έτρεφαν προς το πρόσωπό του όλοι οι διάσημοι και ζάμπλουτοι ήταν τέτοια που δεν επέτρεψαν να ταφεί σαν… απλός θνητός. Κάποιοι ονομαστοί φίλοι του συναντήθηκαν και κανόνισαν ώστε να έχει μια… πλούσια κηδεία, με χρυσό φέρετρο και όλες τις τιμές. Και έδωσαν όλοι το «παρών»…
Ολοι οι διάσημοι και ζάμπλουτοι φίλοι του, από σταρ μέχρι βασιλιάδες και από μαφιόζους μέχρι γκάμπλερ, ήταν όλοι εκεί… Πρώτος και καλύτερος ο Φρανκ Σινάτρα που κλαίγοντας σαν μικρό παιδί, είπε στην ομιλία του: «Νικ, υπήρξες τόσο αγνός και έντιμος που η μόνη περιουσία που είχες ήταν οι αγαθοεργίες σου»… Πράγματι, τα δημοσιεύματα της εποχής αναφέρουν ότι προσέφερε περισσότερα από 20 εκατομμύρια δολάρια σε φιλανθρωπίες.
Ιστορίες που άφησαν εποχή
Η φήμη αλλά κυρίως η προσωπικότητα του Νικόλαου Δάνδολο είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών σπουδαίων ανθρώπων της εποχής, με τον Nick the greek να συναναστρέφεται τους πάντες, από τον Αριστοτέλη Ωνάση μέχρι τον Αλμπερτ Αϊνστάιν…
Με τον τελευταίο, μάλιστα, έβγαινε συχνά και σε μια από αυτές τις βραδινές εξόδους, φοβούμενος μήπως οι θαμώνες δεν σεβαστούν τον μορφωμένο φίλο του, τον σύστησε ως «ο μικρός Αλ από τον Πρίνσετον (σ.σ ο Αϊνστάιν ήταν μέλος του Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Σπουδών στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο. Ο ίδιος ο Αϊνστάιν, πάντως, το απόλαυσε…
«Η τύχη είναι μια γυναίκα και αυτή η γυναίκα τυχαίνει να είναι ο έρωτάς μου», συνήθιζε να λέει ο «Nick the greek»… Στην ιστορία, όμως, δεν γράφεσαι απλά και μόνο λόγω τύχης…
to-mati.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου