ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΡΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ : ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ «ΕΘΝΙΚΗ ΑΡΧΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το νομοσχέδιο και ιδιαίτερα για τα επίμαχα άρθρα 24 έως 28, που αφορούν τον τεχνικό κόσμο της χώρα, τα τεχνικά έργα, τα τεχνικά επαγγέλματα, τοποθετήθηκα χθες.

Θα ήθελα απλά να απευθύνω μία έκκληση σε όλους τους συναδέλφους να ψηφίσουμε πραγματικά κατά συνείδηση -το είπαμε πολλοί από τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους χθες το βράδυ, όχι μόνο εγώ και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ- γιατί πιστεύω ότι δεν πρέπει να

χάσουμε μία δυνατότητα που ανοίγει η τελική διατύπωση της διάταξης.

Είναι μία διατύπωση -για όσους από εμάς ασχολούμαστε χρόνια με αυτό το επίμαχο θέμα- που ανοίγει ένα παράθυρο αισιοδοξίας για να ενωθεί ο τεχνικός κόσμος της χώρας. Μακάρι να υπάρξει αξιοποίηση από όλους. Οι τελικές διατυπώσεις, νομίζω, δημιουργούν αυτή τη δυνατότητα και δεν πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία.

Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών -δεν έχω αυτή τη δυνατότητα- ούτε θέλω να παριστάνω από το Βήμα της Βουλής την Κασσάνδρα ή να προεξοφλώ εξελίξεις. Δεν γνωρίζω. Πολύ φοβάμαι, κρίνοντας από την μέση εμπειρία των τελευταίων ετών, ότι αν δεν ψηφίσουμε αύριο -όποτε εν πάση περιπτώσει γίνει η ονομαστική ψηφοφορία- αυτή τη διάταξη, δεν ξέρω πότε θα ξανάρθει και ποια θα είναι η τελική της μορφή.

Αυτό λέει η μέση εμπειρία, κρινόμενη με την κοινή λογική και χωρίς καμμία φόρτιση από όλους μας των τελευταίων ετών.

Εδώ ολοκληρώνω ό,τι είχα να πω για το νομοσχέδιο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζήτησα κυρίως το λόγο προκειμένου να μιλήσω για την ελληνική Προεδρία που είναι πολύ σημαντικότερη από όσο έχει εμφανιστεί από τις τοποθετήσεις συναδέλφων από το Βήμα της Βουλής χθες και σήμερα. Αναφέρομαι, βέβαια, κυρίως στην τελευταία τοποθέτηση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Προφανώς, το status της Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αλλάξει από τότε που θεσμοθετήθηκαν μόνιμοι θεσμοί Προεδρίας, συντονισμού κ.ο.κ. των ευρωπαϊκών οργάνων και των ευρωπαϊκών διαδικασιών. Δεν υπάρχει επ’ αυτού διαφωνία και αντίλογος. Το ζήτημα είναι πολιτικά ποιες συγκυρίες συνθέτουν και συναποτελούν τη σημερινή μέρα που έχουμε την έναρξη της Προεδρίας.

Είναι μία Προεδρία που συμπίπτει, πρώτα απ’ όλα, με τις ευρωεκλογές. Και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αντιμετωπίζει στρατηγικά ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει.

Σε αυτό το εξάμηνο που η Ελλάδα προεδρεύει -δεν ισχυρίζομαι ότι θα το προσδιορίσει η Ελλάδα επειδή προεδρεύει- η Ευρώπη θα πρέπει να αποφασίσει πώς αντιλαμβάνεται το ζήτημα του μοντέλου ανάπτυξης και πώς αντιλαμβάνεται τις πολιτικές για την ανάσχεση της ανεργίας, που απειλεί όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Αυτό το εξάμηνο πρέπει να ληφθούν οι αποφάσεις. Και είναι πρώτα τα ζητήματα ανάπτυξης και αντιμετώπισης της ανεργίας στην ατζέντα της ελληνικής Προεδρίας.

Πρέπει να αποφασίσει η Ευρώπη πώς αντιλαμβάνεται το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Με πληβείους και πατρικίους στο κρίσιμο ζήτημα των μεταναστευτικών ροών, όπως μέχρι τώρα, όπου πληρώνει βαρύτατο τίμημα η Ελλάδα και άλλες χώρες πρώτης υποδοχής ή πρέπει κάτι να αλλάξει; Είναι και αυτό, αγαπητέ συνάδελφε, κύριε Παπαδημούλη, στις προτεραιότητες της ελληνικής Προεδρίας, στην ατζέντα που έχει τεθεί.

Πρέπει να απαντήσει η Ευρώπη πώς αντιλαμβάνεται τις θαλάσσιες, τις γαλάζιες πολιτικές -υπάρχει και η Ελληνίδα Επίτροπος που επηρεάζει αυτά τα ζητήματα- σε ό,τι αφορά τα θέματα αλιείας. Δεν περιορίζεται, όμως, στα θέματα της αλιείας μόνον -είναι κρίσιμο ζήτημα έτσι κι αλλιώς για την Ελλάδα- αλλά αφορά και ενεργειακά και ζητήματα ΑΟΖ και όλα αυτά τα ζητήματα κρίσιμης σημασίας και για τη χώρα μας και για το μέλλον της Ευρώπης με τα θαλάσσια σύνορά της.

Τέλος, η ατζέντα της ελληνικής Προεδρίας αφορά το κρίσιμο ζήτημα της τραπεζικής ένωσης. Θέλω να θυμίσω ότι η κρίση σε όλη την Ευρώπη ήταν κατά κύριο λόγο τραπεζική. Θα αναφερθώ παρακάτω.

Από πού, λοιπόν, συνάγετε το αυθαίρετο συμπέρασμα ότι είναι μία χαμένη ευκαιρία η ελληνική Προεδρία, όταν έχει αυτά τα ζητήματα ζωτικής σημασίας και για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και για την Ελλάδα, όταν μάλιστα οι ευρωεκλογές –στις

οποίες ήδη αναφέρθηκα- το Μάη θα γίνουν σε ένα γενικευμένο κλίμα ευρωσκεπτικισμού;  

Εάν αυτό σας απασχολεί, συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα άλλο θέμα. Εάν πιέζεστε από τώρα γιατί υπάρχουν αυθεντικοί εκπρόσωποι του ευρωσκεπτικισμού στην Ελλάδα -τουλάχιστον τρεις έχω υπόψη μου, το ΚΚΕ, το plan B, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ- που πραγματικά θα είναι η έκπληξη  των ευρωεκλογών και δεν θα μπορέσετε να μετατρέψετε σε δημοψήφισμα τις ευρωεκλογές, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Αυτή είναι μια μικροκομματική οπτική που πιθανά σας οδηγεί να απουσιάζετε σήμερα από την έναρξη της ελληνικής Προεδρίας. Δεν είναι μια υπεύθυνη πολιτική στάση. Εάν αυτό πραγματικά σας απασχολεί, το αντιλαμβάνομαι, αλλά διαφωνώ, το κρίνω και απαντώ.

Η αμφιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρώπη -με το ένα πόδι ερωτοτροπεί με τη θεωρία ότι το νόμισμα δεν είναι φετίχ και από την άλλη ορκίζεται στο ευρώ από το Τέξας- είναι μία αμφιθυμία η οποία θα κριθεί κάποια στιγμή. Εάν πραγματικά πιστεύουμε ότι τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας είναι κατοχυρωμένα στην Ευρώπη, τότε πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ελληνική Προεδρία συμπίπτει με μια κρισιμότατη περίοδο λόγω και των ευρωεκλογών για όλη την Ευρώπη. Και έχει τεράστια σημασία για εμάς ότι η προεδρία μας συμπίπτει, με την επιστροφή μας στην Ε.Ε. -και πανηγυρικά θα έλεγα- με όρους ισοτιμίας. Διότι, την ισοτιμία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την χάσαμε υπ’ ευθύνη μας λόγω των ελλειμμάτων, λόγω του δίδυμου ελλείμματος για την ακρίβεια, δημοσιονομικού και ανταγωνιστικότητας.

Θέλω να πω μια τελευταία κουβέντα, για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε επιτέλους σε αυτή την Αίθουσα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κρίση όπως είπα και νωρίτερα –θα κάνω μια μικρή αναφορά- σε όλη την Ευρώπη ξεκίνησε από τις τράπεζες και από την αντιμετώπιση πρώτα απ’ όλα από τις τράπεζες του χαμηλού επιτοκίου που έδωσε το ευρώ από την ημέρα που υπήρξε ως ενιαίο νόμισμα.

Έγινε πολύ κακή, αλόγιστη χρήση από όλες σχεδόν τις χώρες, ακόμα και από χώρες σαν την Ολλανδία που είναι η πατρίδα του ορθολογισμού. Γνωρίζουμε τι οικονομικά προβλήματα έχει. Δεν υπήρξαν ούτε οι κατάλληλοι μηχανισμοί, ούτε οι κατάλληλες πολιτικές και υπήρξε όλη αυτή η εξέλιξη.

Η Ελλάδα, δυστυχώς, υπήρξε ο ιδανικός ένοχος για τους τραπεζίτες, γιατί από δική της ευθύνη, με το εκρηκτικό δίδυμο έλλειμμα -δημοσιονομικό και ανταγωνιστικότητας- βρέθηκε πρώτη στο μάτι του κυκλώνα και κυριαρχήθηκε η ατζέντα σε όλη την Ευρώπη από νεοφιλελεύθερες και μονεταριστικές πολιτικές που περιόρισαν την κριτική στο ελληνικό πρόβλημα.

Το ελληνικό πρόβλημα, όμως, με τα ελλείμματα έπρεπε να λυθεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Θα επαναλάβω αυτό που είπε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη συζήτηση του προϋπολογισμού. Το 2009 είχαμε εισπράξεις ύψους 50 δισεκατομμυρίων και 74,5 δισεκατομμύρια δαπάνες πρωτογενώς, χωρίς τα δάνεια και την αποπληρωμή τους. Το σύνολο των χρημάτων που έδωσε εκείνη τη χρονιά το ελληνικό κράτος για μισθούς και συντάξεις μέσω του προϋπολογισμού ήταν ακριβώς 24,5 δισεκατομμύρια. Εάν συνυπολογίσουμε και το 15% έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, είναι καθαρό ότι αυτή την οικονομία δεν τη δάνειζε κανείς.

Αυτό το πρόβλημα επιλύσαμε με τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και διεκδικούμε ισότιμη συμμετοχή πλέον στα ευρωπαϊκά δρώμενα. Αυτή είναι η ελληνική Προεδρία σήμερα. Χωρίς την επίλυση αυτού του προβλήματος, δεν μπορούμε να γίνουμε αποδεκτοί στην Ευρώπη. Αυτό μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε;

Μπορούμε να μπούμε κάποια στιγμή, έστω για ένα δευτερόλεπτο, στη θέση των άλλων, για να καταλάβουμε ότι μία συμφωνία για έλλειμμα 3% και εμείς το κάναμε 15% και δεν θέλουμε να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό; Αυτό είναι όλο το ζήτημα. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι υπάρχει ελάχιστος χρόνος για να αναθεωρήσει η Αξιωματική Αντιπολίτευση μία απόφαση. Και εάν υιοθετούσα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την ορολογία της Αντιπολίτευσης, θα μιλούσα για απρέπειες, για αστεία επιχειρήματα και όλη αυτή την ορολογία με την οποία έχει κατακλυστεί το Κοινοβούλιο τα τελευταία τρία χρόνια.

Εγώ, απλά λέω ότι δεν είναι μία υπεύθυνη στάση. Είναι ένα πολιτικό λάθος αυτή η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να μην παρίσταται σήμερα, διότι η Ελλάδα επιστρέφει με όρους ισοτιμίας σήμερα ασκώντας την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως, δεν επιστρέφει ενωμένη. Και δεν είναι εικόνα αυτή που δίνουμε μετά από μια τέτοια προσπάθεια. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι σαν να μην δείχνουμε ίδιο βαθμό σεβασμού στις θυσίες που έχουν κάνει οι Έλληνες πολίτες. Διότι πέραν των αποφάσεων μας, επιστρέφουμε με όρους ισοτιμίας γιατί υπήρξαν τεράστιες θυσίες από τον ελληνικό λαό.

Ευχαριστώ.