Του Μανόλη Γ. Δρεττάκη : Η χώρα δεν αντέχει…δύο εκλογές σε τέσσερις μήνες.

Η δικομματική κυβέρνηση, έχοντας ηττηθεί κατά κράτος στις ευρωεκλογές, γνωρίζει ότι στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, ανεξάρτητα από το πότε θα διεξαχθούν, θα υποστεί συντριπτική ήττα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δηλώνει συνεχώς ότι στις αρχές του 2015 θα συγκεντρωθούν στην τρίτη ψηφοφορία οι απαιτούμενες 180 ψήφοι και θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο υποψήφιος τον οποίο εκείνη θα προτείνει. Το πώς θα επιτευχθεί

αυτό, με δεδομένη τη σημερινή σύνθεση της Βουλής, η κυβέρνηση δεν το διευκρινίζει. Μετά την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, ελπίζει ότι θα μπορέσει, ανενόχλητη, να εξαντλήσει την τετραετία και, ενδεχομένως, να κερδίσει τις εκλογές που θα διεξαχθούν το 2016.

Τον Σεπτέμβριο, όμως, με την άφιξη και τους ελέγχους της τρόικας των δανειστών μας, θα επανέλθει το ενδεχόμενο προκήρυξης από την κυβέρνηση πρόωρων εκλογών για μια σειρά λόγων. Οι κυριότεροι από αυτούς είναι:

–Η μεγάλη πιθανότητα αδυναμίας των φορολογουμένων και των επιχειρήσεων να πληρώσουν, ακόμα και με περισσότερες δόσεις, τη σωρεία των φόρων που τους έχουν επιβληθεί. Ενας από τους φόρους αυτούς είναι ο διαβόητος ΕΝΦΙΑ, ο οποίος, παρά τις όποιες διορθώσεις στις τιμές των ακινήτων σε ορισμένες περιοχές, δεν θα πάψει να είναι ένας κοινωνικά κατάφωρα άδικος φόρος. Εξαιτίας της αδυναμίας αυτής των φορολογουμένων, θα καταστεί αδύνατη η επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού και ειδικότερα των, εικονικών έτσι κι αλλιώς, πρωτογενών πλεονασμάτων.

–Το τεράστιο πρόβλημα των αυξανόμενων «κόκκινων» δανείων, των δυσκολιών ρύθμισής τους, τα αποτελέσματα του stress test των τραπεζών και η πιθανότητα απορρόφησης από αυτές των 11 δισ. ευρώ που έχουν προβλεφθεί στην περίπτωση που καταστεί αναγκαία η πρόσθετη ανακεφαλαιοποίησή τους, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν σαν «μαξιλάρι» για την επίτευξη των πρωτογενών πλεονασμάτων.

–Οι καθυστερήσεις που θα προκύψουν, όχι για το αναγκαίο σημαντικό «κούρεμα» του δημόσιου χρέους (για το οποίο δεν δέχονται καμιά συζήτηση οι δανειστές μας με την πειθήνια σ’ αυτούς δικομματική κυβέρνηση), αλλά ακόμα για την πολυδιαφημιζόμενη ως αναμενόμενη αναδιάρθρωσή του (δηλαδή, ουσιαστικά, η παράταση για δεκαετίες της ομηρίας της χώρας μας στους δανειστές) εξαιτίας της μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση.

–Η θεωρία περί ενός «διαλείμματος αριστερής κυβέρνησης». Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, μια τέτοια κυβέρνηση θα καταρρεύσει μέσα σε λίγους μήνες λόγω της αδυναμίας της: από τη μια μεριά να χειριστεί τα δύσκολα προβλήματα που θα της κληροδοτήσει η δικομματική κυβέρνηση και από την άλλη να εκπληρώσει τις πολλές προεκλογικές υποσχέσεις της.

Αν για έναν ή περισσότερους από τους παραπάνω λόγους η δικομματική κυβέρνηση προχωρήσει στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών στα τέλη Οκτωβρίου ή στις αρχές Νοεμβρίου, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα βγει πρώτο, η όποια κυβέρνηση σχηματιστεί δεν μπορεί παρά να είναι κυβέρνηση συνασπισμού κομμάτων που θα συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ κοινό πρόγραμμα.

Με βάση, όμως, τόσο τα πρόσφατα αποτελέσματα των ευρωεκλογών όσο και τις λίγες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας ύστερα από αυτές, ο συσχετισμός των κομμάτων που θα προκύψει στη Βουλή είναι πολύ πιθανό να είναι τέτοιος που θα καταστεί αδύνατη η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο/Μάρτιο του 2015, λόγω αδυναμίας του συνασπισμού αυτού να συγκεντρώσει τις 200 και 180 ψήφους που απαιτούνται στις διαδοχικές ψηφοφορίες. Δεδομένου ότι το ίδιο ισχύει και για τον συσχετισμό των κομμάτων στη σημερινή Βουλή, είναι προφανές ότι δεν συντρέχει κανείς ουσιαστικός λόγος για την προκήρυξη εκλογών.

Εκτός, όμως, από τα όσα προαναφέρθηκαν, την προκήρυξη πρόωρων εκλογών εντός του τρέχοντος έτους και τη διεξαγωγή δεύτερων εκλογών μέσα σε κλίμα πόλωσης σε διάστημα τεσσάρων μηνών, κατά τη γνώμη μου, δεν τις αντέχει η χώρα. Κατά συνέπεια, η διαδικασία για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας θα πρέπει να ξεκινήσει κανονικά τον Φεβρουάριο του 2015 και αν, όπως είναι πολύ πιθανό, δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα προκηρυχθούν εκλογές.

Με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών αυτών (των μόνων μέσα σε τέσσερις μήνες) είναι πολύ πιθανό το πρώτο κόμμα να μπορέσει να βρει συμμάχους και να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. Στη συνέχεια θα διεξαχθεί η ψηφοφορία για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, για την οποία απαιτούνται μόνον 151 ψήφοι, τις οποίες θα διαθέτουν τα κόμματα που θα στηρίζουν την κυβέρνηση αυτή.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ