Τα σενάρια για ρύθμιση χρεών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία

Με «τρύπα» στα έσοδα το μέγεθος της οποίας μπορεί να ξεπεράσει τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ αναμένεται να κλείσει η χρονιά για τα ασφαλιστικά ταμεία. Ειδικά το τελευταίο δίμηνο, τα έσοδα εμφανίζονται μειωμένα τόσο για το ΙΚΑ όσο και για τον ΟΑΕΕ καθώς στα ήδη συσσωρευμένα προβλήματα ήρθε να προστεθεί και
η καλλιέργεια προσδοκιών ότι θα υπάρξει νέα ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές. Ετσι, το να εξασφαλιστεί η έγκριση της τρόικας για να προχωρήσει αυτή η ρύθμιση, ανάγεται σε υπ’ αριθμόν ένα στόχο για την κυβέρνηση τόσο για πολιτικούς λόγους (η κυβέρνηση ουσιαστικά έχει εξαγγείλει το μέτρο) όσο και για καθαρά οικονομικούς.

Στόχος της κυβέρνησης οι 80 ή 100 δόσεις

Σε επικοινωνιακό επίπεδο, ο στόχος έχει προσδιοριστεί. Η κυβέρνηση θέλει να νομοθετήσει τις 80 ή τις 100 δόσεις κάτι που αν συμβεί σημαίνει ότι οι κεφαλαιοποιημένες οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία (αλλά και στην εφορία) θα οριστεί να αποπληρωθούν το 2023.
Σε αυτή την προοπτική, οι αντιστάσεις της τρόικας αναμένεται να είναι ιδιαίτερα ισχυρές (πόσο μάλλον όταν το μνημόνιο προβλέπει απαγόρευση κάθε νέας ρύθμισης πέραν της πάγιας που προβλέπει η νομοθεσία).
Η κυβέρνηση, έχει έτοιμο το χαρτοφυλάκιο των επιχειρημάτων. Θα προτάξει ότι η ρύθμιση θα φέρει περισσότερα έσοδα στα ταμεία (σ.σ ειδικά για τα ασφαλιστικά ταμεία εκτιμάται ότι μπορεί να επιτευχθεί η είσπραξη τουλάχιστον 100 εκατ. ευρώ σε μηνιαία βάση από τη δεξαμενή των ληξιπρόθεσμων).
Οσον αφορά στο θέμα του αριθμού των δόσεων στο τραπέζι φαίνεται να υπάρχουν και «παραλλαγές». Μια από αυτές, προβλέπει, αντί να νομοθετηθούν από τώρα οι 100 δόσεις (που σημαίνει ότι ο οφειλέτης θα έχει «κλειδώσει» την αποπληρωμή της οφειλής 9 χρόνια μετά σε εντελώς διαφορετικές οικονομικές συνθήκες) να δοθεί η δυνατότητα στους οφειλέτες να αποπληρώνουν τις τρέχουσες εισφορές συν ένα ποσοστό 1% των ληξιπρόθεσμων βεβαιωμένων οφειλών έως το τέλος Σεπτεμβρίου του 2014. Αυτή η παραλλαγή παραπέμπει επικοινωνιακά και οικονομικά στις 100 δόσεις (σ.σ ο οφειλέτης θα πληρώνει ακριβώς το ίδιο ποσό σε μηνιαία βάση) αλλά το δημόσιο θα κρατήσει το προνόμιο να μην «δεσμευτεί» για δύο ή τρία χρόνια.

Απεργίες - απολύσεις - συντάξεις

Σε επίπεδο εργασιακών, η κυβέρνηση περιμένει ότι θα υπάρξουν πιέσεις από την τρόικα πρωτίστως για το θέμα των απεργιών (έχει ζητηθεί αλλαγή του νόμου ότι οι απεργίες να προχωρούν μόνο αν έχει εξασφαλιστεί το 50% των μελών του σωματείου) και δευτερευόντως για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων.  
Οσον αφορά στο ασφαλιστικό, η κυβέρνηση θέλει να κρατήσει το θέμα χαμηλά. Το μνημόνιο προβλέπει ότι το νέο νομοσχέδιο θα πρέπει να κατατεθεί στη Βουλή τον Νοέμβριο. Ωστόσο, προϋπόθεση είναι να έχει ολοκληρωθεί και η έρευνα του ΚΕΠΕ (αναμένεται να παραδοθεί επίσημα στο τέλος του μήνα) αλλά και οι αναλογιστικές μελέτες για όλα τα ταμεία. Στην «ατζέντα» βρίσκονται θέματα όπως η περαιτέρω ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, η καθιέρωση ενιαίου συστήματος είσπραξης των ασφαλιστικών εισφορών με απώτερο στόχο την ανάθεση της είσπραξης στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, αλλά και η η κατάργηση των όποιων «δρόμων» εξακολουθούν να οδηγούν στη σύνταξη πριν από τα 62.
Επίσης, στο τραπέζι τίθεται και η κατάργηση του μη ανταποδοτικού τμήματος της σύνταξης που εξακολουθούν να χορηγούν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η κυβέρνηση θα ήθελε το νομοσχέδιο του Νοεμβρίου να περιοριστεί σε ανώδυνα οργανωτικά θέματα (τον εισπρακτικό μηχανισμό και τις ενοποιήσεις) και να μην ανοίξουν θέματα προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Μετά την τελευταία ασφαλιστική μεταρρύθμιση, τα «παράθυρα» για πρόωρη συνταξιοδότηση πρακτικά έχουν κλείσει και το νωρίτερο που μπορεί να βγει κάποιος στη σύνταξη είναι τα 62 με 40 χρόνια εργασίας. Οι μόνοι που έχουν απομείνει και εξακολουθούν να βγαίνουν στη σύνταξη νωρίτερα, είναι αυτοί που αξιοποιούν τις μεταβατικές διατάξεις του νόμου του 2010. Αν αλλάξουν αυτές οι μεταβατικές διατάξεις, η κυβέρνηση θα κληθεί να αλλάξει τον οικογενειακό προγραμματισμό ανθρώπων που έχουν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και πλέον βρίσκονται σε απόσταση …αναπνοής από τη σύνταξη.
Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο θα είχε τεράστιο πολιτικό κόστος σε αυτή τη φάση. Επίσης, η κατάργηση του μη ανταποδοτικού τμήματος της σύνταξης, λένε ειδικοί, πρακτικά έχει νόημα μόνο αν επεκταθεί και σε υφιστάμενους συνταξιούχους. Θα οδηγούσε όμως, με δεδομένο το κλίμα, σε ψαλίδισμα της σύνταξης ενεργών συνταξιούχων από 220 ευρώ (π.χ στον ΟΑΕΕ) έως και 250 ευρώ.

thetoc