Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Γιάννης Μαγκριώτης : 3 Σεπτέμβρη 1974

Μία ημέρα, μια ημερομηνία, που μας φόρτιζε πάντα και μας φορτίζει συναισθηματικά. Μια ημερομηνία, με την οποία συνδέθηκε η πορεία της χώρας και του καθένα μας ξεχωριστά.
Κρατώντας,τα ίδια συναισθήματα, λίγες σκέψεις, για το παρόν και το μέλλον .

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ 3η ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ;

Ναι μπορεί να υπάρξει, αρκεί να αποτυπώνει με σαφήνεια τα σημερινά κεντρικά αιτήματα της χώρας και των Ελλήνων. Να προτείνει με καθαρότητα τις κατευθύνσεις και το περιεχόμενο των απαντήσεων. Σήμερα δεν αρκούν οι συναισθηματικές αναφορές στο παρελθόν, ούτε οι εκκλήσεις συμπαράταξης, από όποιον και αν προσφέρονται, εάν αυτές δεν έχουν γενναιότητα, καθαρότητα επιλογών, θεσμικές και συλλογικές εγγυήσεις.
Η ιδρυτική διακήρυξη  του ΠΑΣΟΚ, ήταν δημιούργημα μιας οριακής στιγμής για την Ελλάδα. Το ριζοσπαστικό περιεχόμενό της, ήθελε να απαντήσει σε τέσσερα  κατεπείγοντα  αιτήματα:εθνική αξιοπρέπειαεθνική συμφιλίωση Δημοκρατία, οικονομική και κοινωνική πρόοδο.
Η περίοδος των 40 χρόνων μέχρι σήμερα, είναι μακράν η καλύτερη των Ελλήνων από ιδρύσεως του Νεοελληνικού κράτους. Στην διαχρονική αυτή επιτυχία, καθοριστική είναι  η συμμετοχή  όλων των πολιτικών κομμάτων και όλων των πολιτών. Την ίδια περίοδο έγιναν και πολλά λάθη, δεν ξεπεράστηκαν χρόνιες παθογένειες ή ακόμη χειρότερα δημιουργήθηκαν και νέες.
Ο κύκλος αυτός  έκλεισε με την επώδυνη κρίση που εκδηλώθηκε το 2009, ως αποτέλεσμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, της αβελτηρίας των ευρωπαίων εταίρων  και των εκρηκτικών θεσμικών, οικονομικών, κοινωνικών και ηθικών ελλειμμάτων που είχαν συσσωρευτεί στη χώρα μας.
Μετά την πτώση της  Χούντας, το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε αυτοδύναμα περίπου 21 χρόνια, ενώ σε δύο διαφορετικές περιόδους, αθροιστικά περίπου τρία χρόνια μέχρι σήμερα,  συμμετείχε σε μία οικουμενική κυβέρνηση και σε δύο κυβερνητικές συμμαχίες. Λογικά, πρέπει να πιστωθεί ένα σχετικά μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας, κάτι ανάλογο είναι φυσικό να διεκδικεί και κάθε άλλο κόμμα. Πρέπει όμως να χρεωθεί και ένα μεγάλο μέρος των ευθυνών, φαντάζομαι πως κάτι αντίστοιχο πρέπει να ισχύει και για τα άλλα κόμματα.
Το ΠΑΣΟΚ, από ριζοσπαστικό  Σοσιαλιστικό κίνημα, μιας χώρας της ευρωπαϊκής περιφέρειας, μετεξελίχτηκε σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα μιας ευρωπαϊκής χώρας. Από το 2009 πρωταγωνιστεί ή συμμετέχει στην βίαιη υλοποίηση πολιτικών, οι οποίες σχεδιάζονται από τους εταίρους  και δανειστές μας. Η υποσχόμενη διάσωση της οικονομίας συρρικνώνει δραματικά ακόμη και παραγωγικά τμήματά της και προκαλεί σε μεγάλο βαθμό μη αντιστρεπτά, στον ορατό ορίζοντα, κοινωνικά ρήγματα..
Το πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών, αδυνατούν να αποδεχθούν τα λάθη των προηγούμενων χρόνων. Δεν μπορούν να αποδεχθούν, πως ένα μέρος της ευημερίας, που έζησαν τα προηγούμενα χρόνια, δεν προήλθε από παραγωγικές δραστηριότητές, αλλά από κοινοτικούς πόρους, δάνεια κυρίως του δημοσίου, των επιχειρήσεων, των νοικοκυριών και την παραοικονομία.
Ακόμη περισσότερο  δεν μπορούν  να κατανοήσουν τα αίτια της κρίσης, γιατί οι οικονομικές και κοινωνικές τους απώλειες, είναι καθολικές και δεν πιστεύουν πως στο άμεσο μέλλον μπορούν να καλύψουν έστω και μέρος αυτών.
Η στάση της νέας γενιάς είναι ακόμη πιο απορριπτική και  αυτό είναι απολύτως κατανοητό, γιατί νιώθει πως οι προηγούμενες γενιές έζησαν εις βάρος της. Η στάση της πλειοψηφίας των πολιτών, επηρεάζεται είτε από τον φόβο για το μέλλον, είτε από την αγανάκτηση.
Η  βαθιά και παρατεταμένη κρίση, όπως και σε ανάλογα ιστορικά παραδείγματα, περιορίζει τους ρεαλιστικούς μεσοπρόθεσμους σχεδιασμούς και τις ορθολογικές σκέψεις και πρακτικές.
Το πολιτικό περιβάλλον γίνεται ακόμη πιο ασφυκτικό, γιατί κυβέρνηση και αντιπολίτευση πολιτεύονται, σε μεγάλο  βαθμό, χωρίς να έχουν ένα συνολικό σχέδιο με το οποίο θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την συμμετοχή των πολιτών στην υλοποίηση του και θα επαναδιαπραγματευθούν ουσιαστικά με τους εταίρους μας, τόσο το πρόγραμμα, όσο και το πλαίσιο της συνεργασίας.
Παρά τις διακηρύξεις των κομμάτων, η πλειοψηφία των πολιτών καταλαβαίνει, πως ούτε τα δύσκολα πέρασαν, ούτε εύκολες λύσεις υπάρχουν.
Τα κόμματα δεν εκφράζουν σήμερα αυτήν την  ωριμότητα.
Αυτήν την ωριμότητα πρέπει να συμπυκνώσει και να εκφράσει μια «νέα 3η του Σεπτέμβρη»,
Ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα με βαθύ μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα, που θα συμβάλλει στην επανάκτηση της εθνικής αυτοπεποίθησης και την ενίσχυση της πολιτικής σταθερότητας.
Θα αξιολογήσει ρεαλιστικά, τα νέα διεθνή και Ευρωπαικά δεδομένα και την σύγχρονη θέση της χώρας μας.
Θα κατανοήσει τα νέα παραγωγικά και κοινωνικά δεδομένα, που είναι πολύ διαφορετικά από το 1974 και τις κοινωνικές δυνάμεις που σήμερα μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στην μεγάλη προσπάθεια οικονομικής, κοινωνικής, θεσμικής και ηθικής ανόρθωσης της πατρίδας μας.

Ένα ουσιασικά συμμετοχικό δημοκρατικό προοδευτικό κόμμα, με αξιακό περιεχόμενο, την εθνική αξιοπρέπεια, την ελευθερία και την δικαιοσύνη.
Ένα κόμμα της σύγχρονης μεταρρυθμιστικής σοσιαλδημοκρατίας, το προγραμματικό πλαίσιο του οποίου θα έχει ως βασικούς  πυλώνες: την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση,  το Κράτος Δικαίου, τη βιώσιμη  ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου