Του Γ. Λακόπουλου : Habemus kanalarxes! Οι τέσσερις μέρες του κόνδορα. Το τυρί το βλέπουμε, η φάκα που είναι;

Κανούργιοι  λογαριασμοί: μια τηλεοπτική άδεια που ξεκίνησε με αξία 3,5 εκατ. ευρώ έφτασε στα 76 εκατ. ,αλλά  κάποιοι που έδωσαν εξήντα ένα εκατομμύρια έχασαν την άδεια από κάποιους που έδωσαν 44 και 52. Ωστόσο  ότι  και αν πει

κανείς, ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες συνιστά τομή στην ελληνική τηλεόραση και στον δημόσιο βίο. Οι <τέσσερις μερες του κόνδορα> στη  λεωφόρο Συγγρού αλλάζουν πολλά .

Για πρώτη φορά σ αυτό το πεδίο κουμάντο  κάνει η εκλεγμένη κυβέρνηση -που θα κριθεί στην κάλπη- και όχι ένα σύστημα οικονομικών παραγόντων που της επιβάλλει τις θελήσεις του και της υπαγορεύει αποφάσεις. Με όσα λάθη και όσες πονηρές σκέψεις και αν έχουν οι Τσιπραίοι, αυτό είναι κέρδος για τον κοινοβουλευτισμό.

Ηabemus kanalarxes, με τη βούλα πλέον. Ο Τσίπρας νίκησε τους “νταβατζήδες”, ήτοι πέτυχε εκεί που δεν τα κατάφερε ο Καραμανλής το 2005. Όχι γιατί το χειρίσθηκε καλύτερα, αλλά γιατί έχει ένα πλεονέκτημα: όλο το κόμμα του δίπλα του.

Ο νόμος για τον βασικό μέτοχο υπονομεύθηκε και από Νεοδημοκράτες και όταν δικαιώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, κάτι που πολλοί αγνοούν ακόμη, ήταν πλέον αργά. Το παιχνίδι είχε χαθεί στο πολιτικό πεδίο – και στο εσωκομματικό, όπως έδειξε η συνέχεια. Ο τότε Πρωθυπουργός έπαιζε με παίκτη λιγότερο.

Εν πάση περιπτώσει η νομιμότητα  των αδειών θα αλλάξει εκ βάθρων λειτουργία του συγκεκριμένου μέσου και αναδιατάσσει τη σχέση του με την πολιτική και οικονομική εξουσία. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα: το τυρί το είδαμε- είναι τα 246 εκατ. ευρώ που θα πάρει το δημόσιο- η φάκα που είναι;

Ο Τσίπρας είναι ο πωλών τοις μετρητοίς .Χάρη στην ιδέα του Ν Παππά΄να απομονωθουν οι διεκδικητές μεταξύ τους και απο τον έξω κόσμο, πρώτα τους  γονάτισε συμβολικά . Οι εμποροι της εικόνας, δεν κατάλαβαν τι σήμαινε η εικονα τους  καθώς έμπαιναν στο <φρουριο> . Σαν να πηγαιναν για ομηροι.Μετά τους  <τα πήρε> και τώρα κανει τον αρχοντα: τα μοιράζει στους φτωχούς. . Ρομπέν των καναλιών.

Η  αντιπολίτευση μάλλον βρίσκεται σε παραζάλη μετά από αυτό τον ιδιότυπο διαγωνισμό .  Ενω η  κυβέρνηση πανηγυρίζει για το “τέλος της διαπλοκής” – και αυτό έχει βάση-  η ΝΔ παρασύρθηκε σε άγονες αντιπαραθέσεις  χωρίς καθαρη γραμμή και εκτέθηκε.

Την ιδια στιγμή παράγοντες που επί δεκαετίες -σφετεριζόμενοι δημόσια περιουσία, όπως είναι οι συχνότητες – χειραγωγούσαν τη πολιτική ζωή της χώρας, και κατεύθυναν κατά τα συμφέροντα τους το δημόσιο μέσω των προμηθειών, ξεδοντιάστηκαν ή αποχώρησαν απο τη δημόσια σφαίρα..

Προς  αριστερή  διαπλοκή;

Θα  επιχειρηθεί να αντικατασταθεί  το παλιό  σύστημα  διαπλοκης  νέο, που θα εξυπηρετεί τη σημερινή κυβέρνηση;  Θα φανεί στην πράξη αν δούμε τον Καλογρίτσα να γίνεται νέος Μπόμπολας.

Στο εξής ο ανταγωνισμός πλέον θα είναι σκληρός και η ανάγκη για οικονομική βιωσιμότητα θα υπερβαίνει τις επιλεκτικές σχέσεις κάθε καναλάρχη- ακόμη και όποιου μπορεί να συνδέεται με δημόσια έργα και κρατικές προμήθειες.

Πάντως αν  θέλουν οι νέοι καναλάρχες να λειτουργούν με αυτονομία μπορούν να το κάνουν, καθώς δεν θα είναι όμηροι στην εκκρεμότητα της άδειας, την οποία τώρα έχουν χωρίς όρους.Με τον παρά τους και την κυρά τους.

Η αντιπολίτευση ενίσταται γιατί συγκεντρώνεται ενημερωτική ισχύς σε τέσσερις πόλους, δυο από τους οποίους είναι αμφιλεγόμενοι, και εγείρονται ζητήματα που σχετίζονται με τη Δικαιοσύνη. . Σε μια περίπτωση μάλιστα μέλος της κυβέρνησης προσάπτει διακίνηση μαύρου χρήματος σε έναν από τους νέους καναλάρχες .  Ωστόσο στις μέρες μας η ενημέρωση δεν ελέγχεται και η τηλεόραση δεν παίζει τον καταλυτικό  ρόλο που νομίζουν πολλοί.

Υπάρχει επίσης και η δικαστική πλευρά. Είναι προφανές ότι η κρίση του Συμβουλίου Επικρατείας θα τελεί υπό το κράτος των αποφάσεων που έχουν ήδη ληφθεί και αυτό μπορεί να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι. Προκειμένου να μην κατηγορηθεί το Συμβούλιο για πειθαναγκασμό σε ειλημμένες αποφάσεις ίσως αμφισβητήσει τη νομιμότητά τους για να αναδείξει την ανεξαρτησία του. Σε κάθε περίπτωση βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

Αλλαγή εποχής.

Από μια άποψη το αποτέλεσμα του διαγωνισμού αποτελεί κόλαφο για τις κυβερνήσεις του παρελθόντος καθώς αποδείχθηκε ότι υπάρχουν επιχειρηματίες που είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν πολλά στο κράτος για να εξασφαλίζουν συχνότητα, για όποιο λόγο και αν το κάνουν. Τα χρόνια της εκπομπής χωρίς άδεια είχαν διαφυγόντα έσοδα για το δημόσιο και αυτό κάποιους βαρύνει. Όχι μόνο δεν φρόντισαν να πουλήσουν τις συχνότητες υπέρ του κρατικού ταμείου αλλά έδιναν και στους αυθαίρετους χρήστες τους και το κλειδί για να το λεηλατούν από τη πίσω πόρτα.

Πάντως, προκαλεί εντύπωση ότι δόθηκαν μεγάλα ποσά για μια επιχειρηματική δραστηριότητα που είναι ούτως η άλλως πολύ ακριβή και ως εκ τούτου έχει τον κίνδυνο να αποβεί ζημιογόνα. Εκτός από τα λεφτά για την άδεια και το κόστος συντήρησης προσωπικού, τουλάχιστον τετρακοσίων ατόμων, οι νέοι καναλάρχες πρέπει να πληρώνουν για την παραγωγή ελληνικού και την αγορά ξένου προγράμματος.

Η εποχή αλλάζει και ο  μεγάλος χαμένος σε αυτή την υπόθεση είναι ο δημοσιογραφικός κλάδος. Από τη μια μειώνονται δραματικά οι θέσεις εργασίας και χάνουν τη δουλειά τους πολλοί εργαζόμενοι – κυρίως γιατί οι εργοδότες τους δεν μπόρεσαν ή δεν ήθελαν να αγοράσουν άδεια. Από την άλλη στην πολιτική σύγκρουση που προκλήθηκε εξαερώθηκε η τιμή και η υπόληψη της δημοσιογραφίας, καθώς επίλεκτα μέλη της συμπεριφέρθηκαν ως εκτελεστικά όργανα κομμάτων και επιχειρηματιών, χωρίς προσχήματα.

Ως παράπλευρη απώλεια κάποιες ακριβοπλήρωμένες τηλεπερσόνες   που κουνουσαν το δάκτυλο  θα εξαφανιστουν.  Αλίμονο όμως στους απλούς δημοσιογράφους και λοιπούς  εργαζόμενους στα κανάλια που θα κλείσουν.

Νέοι συσχετισμοί

Πολλοί εκτιμούν ότι το ύψος της δημοπρασίας εξ ορισμού ακυρώνει τις ενδεχόμενες κυβερνητικές προθέσεις για θεματικές άδειες. Θα συνιστά πανωλεθρία για όποιον έδωσε τόσα λεφτά -συν αυτά που θα χρειαστεί σε μόνιμη βάση στο εξής να τον περικυκλώσουν επιμέρους ανταγωνιστές.

Αν θα ήθελε κάποιος να κάνει υπολογισμούς για τους νέους συσχετισμούς στο επικοινωνιακό περίοδο θα δει ότι διαμορφώνεται μια κατάσταση …υπέρ της ΝΔ σε ό,τι αφορά την κομματική επιρροή στους νέους τηλεοπτικούς παίκτες. Υπό την αίρεση της πολιτικής που θα ακολουθήσουν. Το εκκρεμές παντως ξεκινάσει απο τη συντηρητικη παράταξη.

Η κυβερνητική πλευρά μπορεί να υπολογίζει στην υποστήριξη του καναλιού Καλογρίτσα, συν την ΕΡΤ που εποπτεύει κάθε κυβέρνηση, ενώ βοήθεια προς τη σημερινή αντιπολίτευση είναι αναμενόμενο να προσφέρει ο Αντ1, το κανάλι του Μαρινάκη και ασφαλώς το συγκρότημα Αλαφούζου.

Η απουσία της οικογένειας Βαρδινογιάννη οφείλεται  μάλλον σε κακή εκτίμηση της εξέλιξης του διαγωνισμού  . Επειδή η απομόνωση του εκπροσώπου της δεν του επέτρεψε να πάρει νέες οδηγίες όταν το πλαφόν -για το οποίο είχε εξουσιοδοτηθεί- ξεπεράστηκε., εμεινε εκτος νυμφώνος.  Διεκδίκησε στο διαγωνισμό δυο άδειες αλλά δεν πήρε καμιά. Ακόμη και αν πάρει τοπική ή θεματική άδεια, βγαίνει απο το παιχνίδι της επιρροής.

Αυτό ανατρέπει σχέσεις και ισορροπίες δεκαετιών στο πεδίο που συναντάται η πολιτική με την οικονομική εξουσία και την ενημέρωση. Αν συνδυαστεί με την απουσία της οικογένειας Μπόμπολα και την εξουδετέρωση του ΔΟΛ -παρά τις μεγαλοστομίες ενός στελέχους του- αρχίζει μια νέα περίοδος.

Προφανώς το κρατικό ταμείο θα ωφελείται πλέον από τη χρήση των συχνοτήτων και με αυτό το επιχείρημα θα αντιμετωπίζει εφεξής ο Αλέξης Τσίπρας τον Κυριάκο Μητσοτάκη που βιάστηκε και αυτή τη φορά να πάρει θέση τόσο θολή που  ερμηνευθηκε  ως συνδρομή προς τη διαπλοκή.

Τηλεόραση και Δημοκρατία.

Πάντως η τηλεόραση δεν μόνο λεφτά στον κρατικό μπεζαχτά και την  διασφημιστική αγορά. Είναι και ζήτημα Δημοκρατίας, έντιμης διαχείρισης της πληροφορίας και   επηρεασμού της κοινωνίας χωρίς αθέμιτες πρακτικες. Σε σχέση με αυτά το πολιτικό σύστημα έδειξε ανωριμότητα, όπως επεσήμανε ο καθηγητής Γ. Σωτηρέλης.  Η αντιπολίτευση έχασε τα αυγά και τα πασχάλια και ρυμουλκήθηκε από τα παλιά κανάλια, ενώ η κυβέρνηση έδειξε βουλιμική διάθεση και κινήθηκε στα όρια της συνταγματικής τάξης στον αριθμό των αδειών .

Το θέμα δεν είναι ποιος παίρνει την άδεια αλλά και ποια χρήση κάνει. Συνεπως αποτελει αποτελει σοβαρο έλλειμα η απουσία  ποιοτικών κριτηρίων στη διεκδίκηση της άδειας. ΄Σοβαρότερο ειναι  η απουσια τους στη χρήση. Αυτό καθιστά τη συγκρότηση του ΕΡΣ ζωτικής σημασίας κατι που   αφορά κυρίως την αντιπολίτευση, που έβλαψε τον εαυτό της υπονομεύοντας τη συγκρότηση της εποπτικής αρχής.

Το συμπέρασμα, πάντως, είναι ότι ξαφνικά όλα αλλάζουν στην τηλεόραση. Εδραιωμένα συμφέροντα   εκπορθήθηκαν, πανίσχυροι παράγοντες ηττήθηκαν και παλιές αγάπες διαλύθηκαν , χωρίς να  πάνε στον παράδεισο, αλλά στην κόλαση. Ήρθαν καινούργιοι σερίφηδες στην πόλη και μάλιστα με βαριά πορτοφόλια. Αλλά και με βαριές σκιές. Θα δούμε ποιες φιγούρες θα αρχίσουν να παίζουν το γνωστό παιχνίδι της επιρροής και πότε θα ανακαλύψουμε που κρύβεται η φάκα.