Μιχάλης Κατρίνης : 3 του Σεπτέμβρη

Η «3 του Σεπτέμβρη» αποτελεί το σημείο αναφοράς για τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, συμπυκνώνοντας τις ελπίδες, τα όνειρα, τις προσδοκίες εκατομμυρίων Ελλήνων για αλλαγή, δημοκρατία και πρόοδο.42 χρόνια μετά την ιδρυτική διακήρυξη του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, διανύοντας τον 7ο χρόνο μιας πρωτοφανούς οικονομικής

κρίσης, οι συμβολισμοί και τα αιτούμενα εκείνης της περιόδου επανέρχονται.

Από νέες κοινωνικές και ηλικιακές ομάδες, αλλά με την ίδια ένταση και την ίδια αγωνία, όπως τότε.

Για τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, το ΠΑΣΟΚ, το στοίχημα παραμένει το ίδιο, όπως τότε:

• Να εκφράσει και πάλι τις ελπίδες και τις προσδοκίες των μη προνομιούχων και να επανασυνδεθεί μαζί τους με ειλικρίνεια.

• Να θεμελιώσει, εκ νέου, μια σχέση που ξέφτισε από τη μακρά κυβερνητική διαδρομή και τις επώδυνες επιλογές των μνημονίων.

• Να εκπροσωπήσει τις κοινωνικές ομάδες που το πίστεψαν, το εμπιστεύθηκαν και το δυνάμωσαν πολιτικά.

• Να επιλέξει και να προτάξει τον αυθεντικά λαϊκό και όχι τον ύστερο κυβερνητικό αστικό χαρακτήρα του.

• Να οδηγήσει και πάλι τα πλατιά αυτά κοινωνικά στρώματα σε βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου, μέσα από  μια υπεύθυνη και αυτοδύναμη οικονομική πολιτική με παραγωγικό και εξωστρεφές πρόσημο.

• Να επαναφέρει την αξιοπρέπεια, την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη του πολίτη στους θεσμούς, το κράτος και την πολιτική.

• Να θέσει τέλος στη λογική της ματαιότητας και της στασιμότητας της πολιτικής.

• Να εγγυηθεί για τη γεωπολιτική σταθερότητα της χώρας, με αυτόνομη εθνική στρατηγική.

• Να καταστήσει τη χώρα και πάλι ισότιμο εταίρο της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας.

• Να εφαρμόσει μια αποτελεσματική κοινωνική πολιτική για όλους όσοι το χρειάζονται πραγματικά. Και δυστυχώς είναι πολλοί, αυξανόμενοι σταθερά την περίοδο της κρίσης.

Η επαναφορά στις αξίες μας δεν σημαίνει επιστροφή σε ένα παρελθόν υποσχέσεων και παροχών.

Κάτι τέτοιο θα ήταν γραφικό, σε μια εποχή που το μέλλον φαντάζει τρομακτικά αβέβαιο για τη νέα, προσοντούχα, γενιά της χώρας.

Το στοίχημα είναι μεγάλο και η πορεία δύσκολη. Η χώρα χρειάζεται και πάλι πολιτικό αφήγημα, όραμα και ελπίδα, όπως τότε.

Μια καινούρια, ειλικρινής προσπάθεια έχει ήδη ξεκινήσει, για να «ξαναβρεθούμε στους μπαξέδες».