Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος χαρακτήρισε τη νίκη Τραμπ απροσδόκητο αποτέλεσμα για την Ευρώπη, αλλά όχι για όσους ασχολούνται με την αμερικανική πολιτική σκηνή. Μιλώντας στα ράδιο Παραπολιτικά 90,1 FM και την Μαριάννα Πυργιώτη ανέφερε πως αρκετοί αναλυτές είχαν επιμείνει στο ενδεχόμενο να εκλεγεί ο Τραμπ.
«Θα πρέπει να σκεφτούμε βαθύτερα τι είναι αυτό που έγινε. Νομίζω ότι αυτό που έγινε είναι μία εκλογή ταυτότητας, δηλαδή μία εκλογή η οποία στην πραγματικότητα συνιστά αναζήτηση ταυτότητας για την βαθιά Αμερική. Αναζήτηση ταυτότητας για την μικρομεσαία τάξη, όχι στην πρόσοψη της Αμερικής, στην Ανατολική ή Δυτική Ακτή, δηλαδή στη Νέα Υόρκη, τη Νέα Αγγλία ή την Καλιφόρνια, αλλά εκεί που υπάρχουν τα πραγματικά προβλήματα στην παραγωγική δομή και την οικονομία της Αμερικής. Παρότι βέβαια οι επιδόσεις της αμερικανικής οικονομίας είναι πάρα πολύ καλές σε σχέση με αυτά που ξέρουμε στην Ευρώπη και ιδίως με αυτά που ξέρουμε στην Ελλάδα. Ο λευκός όμως μικρομεσαίος Αμερικανός είδε να χλωμιάζει το αμερικανικό όνειρο, να κλονίζονται οι βεβαιότητες του και αναζήτησε μία προστασία όχι στο κράτος αλλά σε μία οικονομία που λειτουργεί με έναν τρόπο που του δίνει ξανά ευκαιρίες, του δίνει ξανά το όνειρο του. Και αναζήτησε αυτήν την λύση αυτήν – αν θέλετε- την ασφάλεια στο μοντέλο ενός πετυχημένου επιχειρηματία, ο οποίος γνωρίζει τις πραγματικότητες και τις δυσκολίες της αγοράς και είναι αποτελεσματικός, υποσχόμενος όχι ότι θα κάνει ένα κοινωνικό κράτος και μια αναδιανομή, όπως ξέρουμε τις έννοιες αυτές στην Ευρώπη. Αλλά στην πραγματικότητα υποσχόμενος ότι θα σπάσει τα στερεότυπα του πολιτικά ορθού και θα δώσει μία νέα ευκαιρία σε πολλούς. Το λέω πολύ συνοπτικά, αλλά νομίζω ότι πρόκειται για μία λύση η οποία στην πραγματικότητα στο όνομα ενός ακραίου φιλελευθερισμού, μιας ελευθεριακής αντίληψης θα έλεγα περισσότερο – libertarian - προσπαθεί να συσπειρώσει τη βαθιά Αμερική», τόνισε ο κ.Βενιζέλος
Παράλληλα ανέφερε «Τώρα, πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος με τέτοια ισχύ οικονομική, να καταλάβει και να εκφράσει τον πιεζόμενο, μικρομεσαίο, αμερικάνο λευκό που θέλει να εκφράσει και ένα φόβο που φτάνει τα όρια της ξενοφοβίας, που πιστεύει στην οπλοκατοχή, που πιστεύει στην αναβίωση μιας προσδοκίας και ενός ονείρου, αλλά στα δικά του μικρά επίπεδα. Αυτό είναι κάτι που θα φανεί στην πράξη. Η πρώτη του ενέργεια, αφής στιγμής ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα, στην ομιλία αποδοχής, αυτό το acceptance speech που έκανε, ήταν πολύ συμβατικό, ενωτικό, προσεκτικό. Έστειλε ένα μήνυμα ότι «εντάξει, πρέπει να κάνετε μία τομή ανάμεσα στον Τραμπ υποψήφιο και τον Τραμπ Πρόεδρο των ΗΠΑ». Αυτό σημαίνει ότι έχει συνείδηση ότι τώρα εκφράζει θεσμικά τη μεγαλύτερη δύναμη του κόσμου. Και βεβαίως εκφράζει θεσμικά το σύνολο του αμερικανικού έθνους.
Το οποίο είναι έθνος όχι σε μια εθνοτική βάση αλλά είναι έθνος σε μια πολιτική βάση. Δηλαδή, πιστεύει σε ένα Σύνταγμα και στις αξίες του συντάγματος και στις δυνατότητες που δίνει μια οικονομία και μια κοινωνία».
Αναφερόμενος ο κ.Βενιζέλος στα πρόσωπα που θα είναι στον τομέα της ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής θα είναι και το κρίσιμο είπε «υπάρχει μια ένδειξη ότι μπορεί να έχουμε κάποιου είδους νέου απομονωτισμού ή μια νέα αμερικανική διεκδίκηση για κατανομή των βαρών μεταξύ των συμμάχων τέτοια που να μην είναι καταπλεονεκτική σε βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Επειδή η ευρωπαϊκή ασφάλεια- το ξεχνάμε, δεν θέλουμε να το θυμόμαστε- είναι ένα ζήτημα ευρωαμερικανικό. Ένα ζήτημα που αφορά εξίσου και τις Ηνωμένες Πολιτείες όχι τώρα μετά τον Ψυχρό Πόλεμο ή μετά τις ασύμμετρες απειλές ούτε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά από την τελευταία φάση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Από την τελευταία φάση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όταν Πρόεδρος ήταν ο Γούντροου Ουίλσον και μπήκαν οι Αμερικάνοι στον Μεγάλο Πόλεμο και Μεγάλος Πόλεμος είναι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, στην πραγματικότητα δεν έφυγαν ποτέ από την Ευρώπη. Με διάφορους τρόπους. Με τους δεκατέσσερεις όρους του Ουίλσον, στη συνέχεια με την παρουσία τους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με το Δόγμα Τρούμαν, με το Σχέδιο Μάρσαλ, με το ΝΑΤΟ. Στο ΝΑΤΟ, λοιπόν, ο οποίος είναι ο βασικός θεσμός ευρωπαϊκής ασφάλειας και άμυνας, η παρουσία των ΗΠΑ είναι συγκλονιστικά μεγάλη. Το 75% του προϋπολογισμού του ΝΑΤΟ καλύπτεται από της ΗΠΑ. Και περίπου το 75%, για να μην πω και παραπάνω, των στρατιωτικών δυνατοτήτων και του ρίσκου. Άρα, πραγματικά, μπορεί η Ευρώπη να βρεθεί αντιμέτωπη με προβλήματα που την αφορούν, δηλαδή με το βάρος που σηκώνει για τη δική της άμυνα και ασφάλεια. Και, βεβαίως, θα δούμε πώς αντιλαμβάνεται η νέα διοίκηση στις ΗΠΑ, η νέα κυβέρνηση, ο Πρόεδρος και το επιτελείο του τις σχέσεις με την Ρωσία και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική».
Οι σχέσεις Τραμπ-Πούτιν
Για τις σχέσεις Ντόναλτ Τραμπ και Βλάντιμιρ Πούτι ο κ.Βενιζέλος είπε «Πρόκειται για ένα εξαιρετικά πολύπλοκο ζήτημα το οποίο κατέστη πολυπλοκότερο τα τελευταία πέντε χρόνια επειδή είχαμε πολλές κρίσεις ταυτόχρονα και αντιφατικές. Δηλαδή υπήρχε το ζήτημα της Ουκρανίας στο οποίο υπήρχε μια πολύ σκληρή και επιθετική δυτική στάση, αμερικανοευρωπαϊκή, από την άλλη μεριά χωρίς τη συμμετοχή της Ρωσίας δεν μπορούσε να υπάρξει συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα. Ο κ. Τράμπ είναι πολύ σκληρός και επιθετικός για τη συμφωνία αυτή, αλλά η συμφωνία αυτή ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας της Δύσης με τη Ρωσία, κι όταν λέμε Δύση εννοούμε πρωτίστως τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΝΑΤΟ, άρα κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες από τη μία πλευρά και Ρωσία από την άλλη. Και βεβαίως η κατάσταση με το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή στη Μοσούλη, στο Ιράκ, αλλά και οι επιχειρήσεις που έγιναν στο Κομπάνι, οι επιχειρήσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή σε περιοχές της Συρίας, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα μια δύσκολης μεν αλλά επί του πεδίου υπαρκτής συνεργασίας των ΗΠΑ με Ρωσία. Και ταυτόχρονα βλέπω ότι αντιλαμβάνεται πολύ καλά τη σημασία της σταθερότητας στην Αίγυπτο, κι εμείς την είχαμε αντιληφθεί, ήταν κάτι το οποίο ήταν βασική επιλογή μας, γιατί αυτή αφορά την σταθερότητα και τη νομιμότητα στην ανατολική Μεσόγειο. Και βλέπω ότι και η αντίληψή του για το Ισραήλ δεν είναι μακριά από αυτήν, τηρουμένων των αναλογιών- μην χάνουμε την αίσθηση των μεγεθών- αφορά και τη δική μας επιλογή και την επιλογή της Κύπρου» .
Για την επίσκεψη Ομπάμα
Σε ερώτηση για τη σημασία της επίσκεψη Ομπάμα στην Ελλάδα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε πως δεν μπορούμε να την υποτιμήσουμε καθόλου, αλλά θα ήταν διαφορετικό να υπάρχει μια συνέχεια πολιτικής αν είχε εκλεγεί η κα. Κλίντον, και διαφορετικό να υπάρχει κάτι που είναι άγνωστο και απροσδιόριστο προς το παρόν . Ως εκ τούτου ο πρόεδρος Ομπάμα έρχεται στην Ελλάδα, αλλά έρχεται με μια τομή πίσω του στην Αμερική, στην πολιτική του. Από και πέρα, το ότι η επίσκεψη είναι θεσμικά σημαντική, ότι προωθεί τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις οι οποίες έχουν μεγάλο βάθος, ότι είναι σημαντικό να υπάρξει μια ομιλία από την Πνύκα προς όλο τον κόσμο για τη Δημοκρατία και τις αξίες της, ότι θα προβληθεί η Ελλάδα ως μια κοιτίδα ιδεών και θεσμών, αυτό είναι δεδομένο. Από κει και πέρα όμως δεν πρόκειται να συμβεί κάτι συγκεκριμένο.
Το οποίο είναι έθνος όχι σε μια εθνοτική βάση αλλά είναι έθνος σε μια πολιτική βάση. Δηλαδή, πιστεύει σε ένα Σύνταγμα και στις αξίες του συντάγματος και στις δυνατότητες που δίνει μια οικονομία και μια κοινωνία».
Αναφερόμενος ο κ.Βενιζέλος στα πρόσωπα που θα είναι στον τομέα της ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής θα είναι και το κρίσιμο είπε «υπάρχει μια ένδειξη ότι μπορεί να έχουμε κάποιου είδους νέου απομονωτισμού ή μια νέα αμερικανική διεκδίκηση για κατανομή των βαρών μεταξύ των συμμάχων τέτοια που να μην είναι καταπλεονεκτική σε βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Επειδή η ευρωπαϊκή ασφάλεια- το ξεχνάμε, δεν θέλουμε να το θυμόμαστε- είναι ένα ζήτημα ευρωαμερικανικό. Ένα ζήτημα που αφορά εξίσου και τις Ηνωμένες Πολιτείες όχι τώρα μετά τον Ψυχρό Πόλεμο ή μετά τις ασύμμετρες απειλές ούτε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά από την τελευταία φάση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Από την τελευταία φάση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όταν Πρόεδρος ήταν ο Γούντροου Ουίλσον και μπήκαν οι Αμερικάνοι στον Μεγάλο Πόλεμο και Μεγάλος Πόλεμος είναι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, στην πραγματικότητα δεν έφυγαν ποτέ από την Ευρώπη. Με διάφορους τρόπους. Με τους δεκατέσσερεις όρους του Ουίλσον, στη συνέχεια με την παρουσία τους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με το Δόγμα Τρούμαν, με το Σχέδιο Μάρσαλ, με το ΝΑΤΟ. Στο ΝΑΤΟ, λοιπόν, ο οποίος είναι ο βασικός θεσμός ευρωπαϊκής ασφάλειας και άμυνας, η παρουσία των ΗΠΑ είναι συγκλονιστικά μεγάλη. Το 75% του προϋπολογισμού του ΝΑΤΟ καλύπτεται από της ΗΠΑ. Και περίπου το 75%, για να μην πω και παραπάνω, των στρατιωτικών δυνατοτήτων και του ρίσκου. Άρα, πραγματικά, μπορεί η Ευρώπη να βρεθεί αντιμέτωπη με προβλήματα που την αφορούν, δηλαδή με το βάρος που σηκώνει για τη δική της άμυνα και ασφάλεια. Και, βεβαίως, θα δούμε πώς αντιλαμβάνεται η νέα διοίκηση στις ΗΠΑ, η νέα κυβέρνηση, ο Πρόεδρος και το επιτελείο του τις σχέσεις με την Ρωσία και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική».
Οι σχέσεις Τραμπ-Πούτιν
Για τις σχέσεις Ντόναλτ Τραμπ και Βλάντιμιρ Πούτι ο κ.Βενιζέλος είπε «Πρόκειται για ένα εξαιρετικά πολύπλοκο ζήτημα το οποίο κατέστη πολυπλοκότερο τα τελευταία πέντε χρόνια επειδή είχαμε πολλές κρίσεις ταυτόχρονα και αντιφατικές. Δηλαδή υπήρχε το ζήτημα της Ουκρανίας στο οποίο υπήρχε μια πολύ σκληρή και επιθετική δυτική στάση, αμερικανοευρωπαϊκή, από την άλλη μεριά χωρίς τη συμμετοχή της Ρωσίας δεν μπορούσε να υπάρξει συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα. Ο κ. Τράμπ είναι πολύ σκληρός και επιθετικός για τη συμφωνία αυτή, αλλά η συμφωνία αυτή ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας της Δύσης με τη Ρωσία, κι όταν λέμε Δύση εννοούμε πρωτίστως τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΝΑΤΟ, άρα κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες από τη μία πλευρά και Ρωσία από την άλλη. Και βεβαίως η κατάσταση με το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή στη Μοσούλη, στο Ιράκ, αλλά και οι επιχειρήσεις που έγιναν στο Κομπάνι, οι επιχειρήσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή σε περιοχές της Συρίας, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα μια δύσκολης μεν αλλά επί του πεδίου υπαρκτής συνεργασίας των ΗΠΑ με Ρωσία. Και ταυτόχρονα βλέπω ότι αντιλαμβάνεται πολύ καλά τη σημασία της σταθερότητας στην Αίγυπτο, κι εμείς την είχαμε αντιληφθεί, ήταν κάτι το οποίο ήταν βασική επιλογή μας, γιατί αυτή αφορά την σταθερότητα και τη νομιμότητα στην ανατολική Μεσόγειο. Και βλέπω ότι και η αντίληψή του για το Ισραήλ δεν είναι μακριά από αυτήν, τηρουμένων των αναλογιών- μην χάνουμε την αίσθηση των μεγεθών- αφορά και τη δική μας επιλογή και την επιλογή της Κύπρου» .
Για την επίσκεψη Ομπάμα
Σε ερώτηση για τη σημασία της επίσκεψη Ομπάμα στην Ελλάδα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε πως δεν μπορούμε να την υποτιμήσουμε καθόλου, αλλά θα ήταν διαφορετικό να υπάρχει μια συνέχεια πολιτικής αν είχε εκλεγεί η κα. Κλίντον, και διαφορετικό να υπάρχει κάτι που είναι άγνωστο και απροσδιόριστο προς το παρόν . Ως εκ τούτου ο πρόεδρος Ομπάμα έρχεται στην Ελλάδα, αλλά έρχεται με μια τομή πίσω του στην Αμερική, στην πολιτική του. Από και πέρα, το ότι η επίσκεψη είναι θεσμικά σημαντική, ότι προωθεί τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις οι οποίες έχουν μεγάλο βάθος, ότι είναι σημαντικό να υπάρξει μια ομιλία από την Πνύκα προς όλο τον κόσμο για τη Δημοκρατία και τις αξίες της, ότι θα προβληθεί η Ελλάδα ως μια κοιτίδα ιδεών και θεσμών, αυτό είναι δεδομένο. Από κει και πέρα όμως δεν πρόκειται να συμβεί κάτι συγκεκριμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου