α ) « Η μάχη της πολιτικής ηγεμονίας, κρίνεται στο πεδίο της «καθημερινότητας», γιαυτό έκανε, το υπουργείο Καθημερινότητας, με υπουργό τον Φλαμπουράρη».
Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει, ότι οι κυβερνήσεις φθείρονται από την «καθημερινότητα», γνωρίζει καλύτερα όμως, ότι αυτό είναι, το προνομιακό πεδίο της εκάστοτε αντιπολίτευσης, συνεπώς μικρές
β ) «Ο νόμος Παπά ισχύει, εκτός από τον φορέα παραχώρησης των αδειών, που το ΣτΕ, έκρινε αντισυνταγματικό».
- Αυτό, θα είναι το πεδίο, της μεγάλης σύγκρουσης, το ανέλαβε πλέον αποκλειστικά ο Παπάς, με το νέο υπουργείο.
Ελπίζω τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, να μην κάνουν και νέα λάθη, όπως με την ψήφιση των τροπολογιών Παπά, που έχουν ισχύ, μέχρι την δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ.
Όσο μεγάλη ευθύνη είχαν για την διαπλοκή και διαφθορά των ΜΜΕ, μέχρι σήμερα, άλλη τόση θα έχουν, αν νομιμοποιήσουν, την αυταρχική και αδιαφανή επιλογή της σημερινής κυβέρνησης.
γ ) «Όχι, άσκοπες καθυστερήσεις, όχι άσκοπες ενέργειες, προσήλωση στον κεντρικό στόχο».
Οι αλλαγές υπουργών, στα υπουργεία Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, αυτό αποκαλύπτουν.
Οι αλλαγές υπουργών, στα υπουργεία Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, αυτό αποκαλύπτουν.
Πρέπει απνευστί, να υπογραφούν οι ιδιωτικοποιήσεις, να συμφωνηθούν οι ασφαλιστικές, εργασιακές και συνδικαλιστικές αλλαγές, για να ολοκληρωθεί μέσα στο 2016 η δεύτερη αξιολόγηση, όπως την έχει συμφωνήσει, με το τρίτο μνημόνιο και μετά την αναβολή ενός χρόνου, περίπου που πήρε.
Από την δική του πλευρά, ο νέος υπουργός Παιδείας Γαβρόγλου, με την πρώτη δήλωσή του επιβεβαίωσε τον άλλο στόχο του ανασχηματισμού, να κερδηθούν τα υπερσυντηρητικά τμήματα της κοινωνίας, για να διασωθεί εκλογικά ο Καμένος :
«Δεν θα αλλάξει τίποτα στα θρησκευτικά, θα κάνουμε, ότι συμφωνήθηκε στην συνάντηση του Πρωθυπουργού, με τον Φίλη και τον Αρχιεπίσκοπο».
Ο Πρωθυπουργός, πριν τις γιορτές, θα αποφασίσει, για τις εκλογές. Θα εκτιμήσει, αν μπορεί να κτίσει μια νέα αυταπάτη, αυτή της δίκαιης ανάπτυξης, με την ρύθμιση του χρέους και την «ποσοτική χαλάρωση» και πιο πολύ, αν αυτή θα γίνει πιστευτή, από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.
Νομίζω, κάθε ήμερα που περνά, μετακινείται και πιο πολύ προς την άποψη της άμεσης προκήρυξης εκλογών, αφού το δίλλημα του είναι πλέον:
Εκλογές, ποντάροντας, στην Δεξιά παρένθεση, ή παραμονή «πάση θυσία» στην εξουσία, με ορατό τον κίνδυνο, διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Αξίζει όμως, να αναφέρω και τις δηλώσεις του νέου υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, Παπαδημητρίου :
Η Ελλάδα έχει τρία συγκριτικά πλεονεκτήματα :
-Σταθερότητα της νομισματικής πολιτικής, λόγω ΕΚΤ
-Πολλαπλάσια διαπραγματευτική ισχύ, με τρίτες χώρες.
-Την ασφάλεια των δημοκρατικών Ευρωπαϊκών θεσμών.
Δηλαδή, τα τρία μεγάλα κεκτημένα της Μεταπολίτευσης, αυτά που πάντα κατήγγειλαν, ως τα εργαλεία της εξάρτησης και της κρίσης και κέρδισαν την εξουσία.
Αυτά, που έθεσαν σε αμφισβήτηση, με το περσινό δημοψήφισμα.
Τέλος, χαρακτήρισε λάθος, την άποψή του, για το παράλληλο νόμισμα, λέγοντας:
Τέλος, χαρακτήρισε λάθος, την άποψή του, για το παράλληλο νόμισμα, λέγοντας:
Ως καθηγητές, λέμε πολλά, στην πράξη, είναι αλλιώς, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει , παράλληλο νόμισμα, για την Ελλάδα.
Νομίζω, ότι αυτή η κυβέρνηση και τα στελέχη της παράγουν και καταναλώνουν περισσότερες αυταπάτες, από όσες αντέχει η χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου