Πέθανε από τον καρκίνο που προσπάθησε να αντιμετωπίσει

«Είναι πολύ δύσκολη ασθένεια. Δεν υπάρχει θαυματουργή θεραπεία για τον καρκίνο ούτε υποσχέθηκα ποτέ κάτι τέτοιο». Ηταν η τελευταία φορά που ο Νταβίντ Σερβάν-Σρεμπέρ μίλησε δημοσίως για τον καρκίνο, στις 16 Ιουνίου, στο γαλλικό περιοδικό «Νουβέλ Ομπζερβατέρ». Ο άνθρωπος που έγινε παγκοσμίως γνωστός για τις παράλληλες μεθόδους που υιοθέτησε για την αντιμετώπιση του καρκίνου, βραβεύθηκε αλλά και επικρίθηκε γι' αυτές ίσως όσο κανείς άλλος, ο νευρολόγος - ψυχίατρος από το Παρίσι νικήθηκε το βράδυ της Κυριακής από τη νόσο στην οποία αφιέρωσε τη ζωή του. Ηταν μόλις 50 ετών.

Γόνος διαπρεπούς οικογένειας με πολιτικές καταβολές - πατέρας του ήταν ο Ζαν Ζακ Σερβάν-Σρεμπέρ, σημαντική μορφή της γαλλικής πολιτικής σκηνής της δεκαετίας του '70 - είχε αποφασίσει από πολύ νωρίς ότι θα ακολουθήσει τον δρόμο της Ιατρικής. Τις βάσεις παίρνει στη γενέτειρά του, κατόπιν όμως ανοίγει πανιά για τις ΗΠΑ, όπου καταλαμβάνει τη θέση του επίκουρου καθηγητή και ορίζεται επικεφαλής του Ψυχιατρικού Τμήματος στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ. Κάπως έτσι ανοίγει γι' αυτόν το τεράστιο κεφάλαιο καρκίνος, το οποίο εκτός από πεδίο μελέτης γίνεται την ίδια περίοδο και προσωπική υπόθεση: στις αρχές της δεκαετίας του '90, ο Σερβάν-Σρεμπέρ διαγιγνώσκεται με καρκίνο στον εγκέφαλο.

Το 2003, δημοσιεύει το πρώτο του βιβλίο, το «Guerir» («Θεραπεύω»), όπου προτείνει φυσικές μεθόδους για την αντιμετώπιση του καρκίνου, τονίζοντας ωστόσο ότι πρέπει να εφαρμόζονται παράλληλα με τις συμβατικές θεραπείες. Μεταξύ των άλλων, προτείνει τον διαλογισμό, τη γιόγκα, ποιότητα στην καθημερινότητα, άσκηση και ειδική διατροφή. Τα αποτελέσματα, υποστηρίζει, είναι ευεργετικά και στην κατάθλιψη που «παραδοσιακά» συνοδεύει τη νόσο: «Μπρος στον κίνδυνο των συσσωρευμένων κινδύνων από την υπερκατανάλωση φαρμάκων, την οποία πλέον κανείς δεν μπορεί να ελέγξει, ήρθε η ώρα να εντάξουμε στην ιατρική κουλτούρα φυσικές θεραπείες». Το βιβλίο γίνεται ανάρπαστο, μεταφράζεται σε 28 γλώσσες και πουλάει 1,3 εκατομμύρια αντίτυπα.

Πέντε χρόνια αργότερα, το 2007, έρχεται η δεύτερη, ανάλογου μεγέθους, επιτυχία, το «Anticancer» («Αντικαρκίνος»). Αυτή τη φορά, οι συμβουλές πηγάζουν απευθείας από την προσωπική του εμπειρία. Καταθέτει τον αρχικό τρόμο του μπροστά στο «τέρας» και την ακάματη, καθημερινή προσπάθειά του να το νικήσει∙ και τα κατάφερε, τουλάχιστον στον πρώτο γύρο, εξασφαλίζοντας 20 χρόνια δραστήριας ζωής. Μολονότι δεν αμφισβητεί την ιατρική πεπατημένη - ακολούθησε άλλωστε όλα τα στάδια: χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία, ακτινοβολίες - επιμένει να εξαίρει τον υγιεινό τρόπο ζωής. Μπορεί να λειτουργήσει και προληπτικά, τονίζει, δεδομένου ότι το ανθρώπινο ον διαθέτει αστείρευτες πηγές ίασης.

Υστερα από μια περίοδο χάριτος, ο καρκίνος ξυπνάει στον Σερβάν-Σρεμπέρ το 2010. Ο επονομαζόμενος «προφήτης της ευζωίας» δημοσιεύει το τρίτο και τελευταίο έργο του, εμφανώς σε διαφορετική γραμμή από τα προηγούμενα. Στο «Μπορούμε να πούμε αντίο πολλές φορές» δεν αναλύει πλέον πώς να κατακτήσουμε τη ζωή, αλλά πώς να συμφιλιωθούμε με τον θάνατο.

ΤΑ ΝΕΑ