ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ ; ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

          
Ακρογωνιαιος λίθος στην πολιτικη θεωρία για την επιβίωση την διεισδύση και την πολιτικη επικυριαρχια ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος ,είναι η σχέση του με τον άνθρωπο ,με τις ιδέες και τις ανάγκες που το γέννησαν .
Φυσικά δεν μιλάμε για ένα ατεγκτο δογματισμό,μιλάμε για ένα κόμμα με  πολιτικο χαρακτήρα και όχι ένα εποχιακο υβριδιο .
ΣΊΓΟΥΡΑ η συναίνεση και η συνενοηση στην παρούσα περίοδο είναι απαραίτητες για την σωτηρία της χώρας ,αλλα εξίσου σημαντική είναι και η χάραξη κόκκινων γραμμών σε θεμελιώδη ιδεολογικά ζητήματα και σε πολιτικές πρωτοβουλίες και

αποφάσεις που παραβιάζουν την κοινή λογική,την αξιοπρέπεια ,και την ευθύνη.

Η διαρκής υποχωρητικότητα απέναντι σε μια ανυποχωρητη Ν.Δ,δεν είναι λύση,δημιουργεί συνθήκες θράσους και εκλαμβάνεται ως πολιτικη αδυναμία .

Γιατί ;

Επειδή το κίνημα δημιουργήθηκε για να εκφράσει ,την προστασία των αδύναμων
Των ανθρώπων της ανάγκης και των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας .Δημιουργήθηκε για την ευημερία των πολλών και όχι  για την ΑΣΥΔΟΣΊΑ των λίγων .

Επειδή στο ΠΑΣΟΚ δεν ταιριάζει να δέχεται την διεύρυνση του κύκλου της κρίσης ,που δημιούργησε ο Σαμαράς υπονομευοντας την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τους ανθρώπους και την χώρα με δυο συνεχή ΧΡΌΝΙΑ αναταράξεων ,

Το  ΠΑΣΟΚ  δεν μπορει να συνεχίζει να βάζει πλάτη σε μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτικη που με τα σπασμωδικά και αντιφατικά μεταξύ τους μέτρα δεν βάζουν φρένο στην κρίση ούτε δημιουργούν αναχώματα απέναντι στα μόνιμα θύματα της κρίσης ,με αποτέλεσμα  να συνεχίζεται η κατρακύλα ,

Ενω ταυτοχρονα η Ν.Δ δεν αμέλεί να αποδεικνύει κάθε λίγο με τις αλλεπάλληλες αυτοαναιρεσεις ,στις οποίες υποπιπτει πως έχει χάσει τον έλεγχο της οικονομίας και επιδιώκει μια πολιτικη στέρησης για τους εργαζόμενους ,και αυτούς που δοκιμάζονται και μιας ανετης,επέκτασης και διαδρομής ,για την οικονομική και την μιντιακη Ελίτ .

Με όλα αυτα η ιστορία μας και η διαδρομή μας επιβάλλει να μην μένουμε Άπαθείς και υποχωρητικοι .η ιστορία μας επιβάλλει περισσότερο παρα ποτε ´,

να επιλέξουμε ως πολιτικη επιλογή την σύγκρουση .

Την σύγκρουση,με τους μεγάλοφοροπαραβατες ,με την μιντιακη παράγκα ,με το σαθρό τραπεζικό κατεστημένο ,που θεωρεί ότι μονάχα η πολιτεία ,η κοινωνία ,όλοι εμείς έχουμε την υποχρέωση να το διασώσουμε ,αλλα αυτο δεν υποχρεούται να βοηθήσει την οικονομία και τους ανθρώπους να ορθοποδησουν.

Την σύγκρουση με τους θύλακες εκείνους ,στην δικαιοσύνη ,που αρνησιδικουν και που με τις καθυστερήσεις ,οδηγούν την χώρα και τους ανθρώπους ,στην παράταση του κύκλου της κρίσης και την διαιώνιση της αφαιμαξης απο τα μόνιμα θύματα και τους ευκολους στόχους .

Την σύγκρουση με λογικές ,που για να εξυπηρετηθούν δημοσιονομικοικαι  λογιστικόι στόχοι ,την πληρώνουν μονίμως οι αδύναμοι και πραγματικοί άνθρωποι της δημιουργίας .

Δεν μπορει λοιπόν τα αντανακλαστικά του κινήματος να φαίνεται ότι βρίσκονται σε ΧΡΌΝΙΑ ναρκωση.

Δεν μπορει μέσα στην κρίση να μην συνειδητοποιούμε την ανάγκη ρεαλιστικών εφαρμόσιμων άριστερόστροφων πολιτικών .

Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορει να παρουσιάζει τον εαυτό του,μετα απο τόσα ΧΡΌΝΙΑ προσφοράς ,ως κόμμα ´´Σουπερ μάρκετ ´´ που αγοράζει νεοφιλελευθερισμό,και πουλάει προοδευτική ρητορική .

Η αφύπνιση όμως της κοινωνίας ηχεί εκκωφαντικα στα αυτιά μας .

Τελικά ίσως ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε ,για χάρη της ιστορίας μας και για χάρη μιας ολόκληρης κοινωνίας που δοκιμάζεται βρίσκεται σε σύγχυση και σε αδιέξοδο .


Μιχάλης Καρχιμάκης