Σαχινίδης: Να μην πάει το πλεόνασμα στους ενστόλους αλλά στους ανεργους

Παραθέτω ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από την πρωινή συνέντευξη του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδηστο Mega:
(...)Είχαμε πει στις διαπραγματεύσεις, δώστε μας τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε ένα μέρος από τα κοινωνικά προβλήματα - ορθά έθεσε ο κ. Τσακαλώτος, ποιο είναι το όφελος το οποίο πετυχαίνεις από την προσπάθειά σου να μειώσεις τα ελλείμματα. Δώστε μας, λοιπόν, τη δυνατότητα, ένα μέρος από το όφελος το οποίο θα πετύχουμε

εξασφαλίζοντας πλεονάσματα, πάνω όμως από τον στόχο, δηλαδή, αν φέτος για παράδειγμα, ο στόχος είναι 0,3% του ΑΕΠ, δηλαδή αν στόχος φέτος είναι να πετύχουμε 500 εκατομμύρια, οτιδήποτε πάνω από τα 500 εκατομμύρια να το...


...διαθέσουμε ως εξής: το μεν 30% πάνω από τα 500 εκατομμύρια, να χρησιμοποιηθεί για την απομείωση του χρέους και το υπόλοιπο 70% για να κάνουμε κάποια μορφής πολιτική, κοινωνική. Αυτό προβλέπεται. Και το λέει μέσα το Μνημόνιο.

Εκείνο όμως, για το οποίο έχω μία επιφύλαξη και θα εκφράσω και την αντίρρηση μου ως κυβερνητικός εταίρος, είναι ότι το πού θα πάει, θα πρέπει να το συμφωνήσουν τα δύο Κόμματα. Εμένα προσωπικά, αν με ρωτήσετε, δε με βρίσκει σύμφωνο η άποψη ότι, πρέπει να πάει στους ένστολους. Εγώ, θα ήθελα αυτά τα χρήματα να πάνε στους άνεργους. Γιατί θεωρώ, ότι αυτή τη στιγμή αυτός που έχει ανάγκη σ’ αυτή τη χώρα, είναι ο άνεργος. Αυτός, δηλαδή, ο οποίος δεν έχει καθόλου εισόδημα. Και όχι αυτός που έχει εξασφαλισμένο, έστω και ένα μικρότερο εισόδημα. Επομένως, το να αρχίσουμε να μοιράζουμε κάτι, το οποίο δεν το έχουμε ακόμη εξασφαλίσει, είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να το συμφωνήσουν οι δύο κυβερνητικοί εταίροι.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι ο κ. Σαχινίδης υπήρξε σχετικά επιφυλακτικός, σε άλλο σημείο της συνέντευξης του, ως το προς αν θα υπάρξει πλεόνασμα:

Μεταφράζοντας ή αποκωδικοποιώντας τα στοιχεία τα οποία καταθέτει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, μπορώ να σας απαντήσω ότι ναι, είναι πάρα πολύ πιθανό έστω και οριακά, να βρεθούμε με ένα πρωτογενές πλεόνασμα.

-Α, δεν είναι σίγουρο ;

Φ.Σ. : Όχι. Τίποτα δεν είναι σίγουρο γιατί ποτέ δεν ξέρετε πως θα συμπεριφερθούν οι πολίτες, οι οποίοι έχουν φορολογικές υποχρεώσεις και σε περίπτωση που τελικά βρεθούν σε δυσκολία να καταβάλλουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις ή σε περίπτωση που τα ασφαλιστικά ταμεία χρειαστούν πολύ περισσότερα κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουν τις παροχές τους, δηλαδή τις συντάξεις και δεν έχουν έσοδα, διότι υπάρχουν δυσκολίες μέσα στην οικονομία, αυτό μπορεί να οδηγήσει - για παράδειγμα - σε ένα οριακό αποτέλεσμα.

(...)Πιστεύω ότι υπάρχουν δυνατότητες να πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα αλλά υπάρχουν και κίνδυνοι. Κανείς δε μπορεί να πει ότι, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων δεν είναι πίσω σε σχέση με το στόχο και ότι αυτό δεν έχει βοηθήσει στη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος. Ξέρουμε όμως ότι υπάρχει μια τάση στη Δημόσια Διοίκηση, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων να λαμβάνουν χώρα προς το τέλος του χρόνου, δηλαδή τους τρεις τελευταίους μήνες. Έχω μια εμπειρία τριών χρόνων από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και θυμάμαι όλους τους συναδέλφους μου από τα διάφορα Υπουργεία να μου ζητούν εκταμίευση πόρων από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων τους τελευταίους τρεις μήνες. Άρα, το γεγονός ότι δεν έγιναν δαπάνες στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στους πρώτους 8 ή 7 μήνες, δε σημαίνει ότι δε θα γίνουν προς το τέλος του έτους. Επομένως, ας μείνουμε με αυτό.
Γ. Οικονομέας: Άρα είναι επισφαλής η πρόβλεψη. Καθίστε, γιατί αυτό είναι άλλο που μας λέτε τώρα. Η κυβέρνηση το θεωρεί δεδομένο.
Φ.Σ. : Η κυβέρνηση πρέπει να εργάζεται για να διασφαλίσει ότι η χώρα θα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα. Πάμε στο δεύτερο θέμα.
Γ. Οικονομέας: Κύριε Σαχινίδη με ακούτε;
Φ.Σ.: Σας ακούω πάρα πολύ καλά. Ήμουν πολύ καθαρός.
Γ. Οικονομέας: Ξεκάθαρος. Και μάλιστα, προσπαθώ να καταλάβω κι εγώ. Εσείς τώρα λέτε ότι δεν θα υπάρχει πλεόνασμα. Άλλο πράγμα είναι αυτό.
Φ.Σ. : Είπα ότι υπάρχει ακόμη μία επισφάλεια. Ένα ρίσκο.
Γ. Οικονομέας: Μπράβο. Σας τιμάει που το λέτε. Αλλά οι άλλοι το μοιράζουν ήδη.

parapolitiki