Συμπληρώνεται χρόνος από τις εκλογές Σεπτεμβρίου 2015 που επικύρωσαν παραμονή στην εξουσία της «νέας, ωραίας, πλην ατυχούς» πρώτης φοράς. Των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ του 3ου μνημονίου και των ομολογημένων αυταπατών.
Τα γεγονότα όμως αποκτούν πολιτική αξία χρήσης όταν κατανοηθούν με τρόπο που αναδεικνύει αλήθεια και αληθοφανείς ισχυρισμούς. Μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπισθεί ο ταχύρυθμος «πολιτικός μεταμορφισμός» κομμάτων, προσώπων και εναλλασσόμενα πολιτικά παίγνια που διασπείρουν σύγχυση.
Ώστε να προλάβουμε επανάληψη λαθών σε νέες συνθήκες και να διαβλέψουμε εξελίξεις στα συμφραζόμενα επιλογών. Ειδικότερα τι προδιαγράφει το περίγραμμα πρωτοβουλιών που ήδη έχει ξετυλίξει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυρίαρχος πόλος της κυβέρνησης και «αριστερή» συνέχεια/σύνοψη του «κύκλου της μεταπολίτευσης». Λόγω αδυναμίας να παραχθούν θετικά αποτελέσματα στην οικονομική βάση ικανά να στηρίξουν ελπίδες, περιορίζονται σε «νέα» πολιτικά τεχνάσματα που σχηματοποιούν την προσπάθεια διατήρησης στην εξουσία.
Ως κύρια βάθρα και οργανικά τμήματα «κατασκευής νέας αφήγησης» περιλαμβάνουν, νέες αυταπάτες, νέο εκλογικό νόμο, νέα μεταπολίτευση, νέες τηλεοπτικές άδειες, νέες συμμαχίες, εν δυνάμει νέο δημοψήφισμα, με τροποποιήσεις και συμπληρώσεις (π.χ. μέτωπο του νότου κλπ) στην πορεία υλοποίησης.
1.- Κεντρική θέση κατέχει ο εξαρχής σχεδιασμός και διαχείριση αυταπατών ως ιδεολογικό αμορτισέρ και ελιξίριο αποτυχιών. Ο εξωραϊσμός παλιών ή η δημιουργία καινούργιων είναι απαραίτητος πολιτικός όρος διατήρησης και αναπαραγωγής του ριζοσπαστικού πυρήνα. Η φαινομενική παραδοχή περί αυταπατών, δεν σημαίνει ούτε άρνηση ούτε απόρριψη. Αντίθετα προτρέπει σε νέες όπως το κυοφορούμενο success story «η οικονομία ανακάμπτει, η ανεργία αποκλιμακώνεται κ.ο.κ.» που βρίσκει αντίλογο στα βιώματα καθημερινότητας.
2.- Ο νέος εκλογικός νόμος ως μια μορφή αναλογικότερης αντιπροσώπευσης λειτουργεί ως δημοκρατικό προπέτασμα και μέσο ανάπτυξης κατακερματισμού και ανάσχεσης συγκλίσεων. Έτσι ώστε όταν και όποτε αποφασίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ηρωική ή κανονική έξοδο με εκλογές, να καταστήσει την ήττα πρόσκαιρη. Ευελπιστεί σε επαναληπτικές εκλογές ή το σχηματισμό μη αυτοδύναμης κυβέρνησης που θα οδηγήσει σύντομα σε αυτές, οι οποίες θα διαμορφώσουν κατάλληλες συνθήκες που θα του διασφαλίζουν έλεγχο κυβερνητικών εξελίξεων.
3.- Η αναθεώρηση Συντάγματος με φιλοδοξίες «νέας» μεταπολίτευσης. Διαδικαστικά σχεδιάστηκε ως γέφυρα επανασύνδεσης με την πάλαι ποτέ «αντιμνημονιακή» κοινωνία των πλατειών και «δημοκρατικό» επιστέγασμα υπέρβασης της «παλιάς». Μια αναπαράσταση δημοκρατίας με «παρόντα» το λαό, που αποπλανά το βλέμμα από την πραγματικότητα. Θεμέλιο «νέας εποχής» κυριαρχίας. Πιθανή αποτυχία του εγχειρήματος θα χρεωθεί στην «παλιά τάξη πραγμάτων».
4. – Νέες τηλεοπτικές άδειες παλιάς και νέας διαπλοκής. Θεσμοθέτηση ελεγχόμενου ολιγοπωλίου, ως εμβληματική συγκρουσιακή επιλογή με το «κακό» διαπλεκόμενο κεφάλαιο και ένταξη του «καλού» στη νομή, με κριτή την κυβέρνηση. Υπόμνηση αριστερών συγκρούσεων που δεν μπόρεσαν ή έχασαν και εφαλτήριο μεγαλύτερου ελέγχου ενημέρωσης, πολιτικού συστήματος, θεσμών και όρων αναπαραγωγής της εξουσίας του.
5.- Η κατασκευή και ανάπτυξη εναλλακτικών συμμαχιών ως εφήμερων κοινοβουλευτικών στηριγμάτων με διευρυμένο στίγμα πέραν των ΑΝΕΛ. Αφού οι «παλιοί» εξάντλησαν τα όρια, θα αναλάβουν «νέοι» ρόλο γραφικού προβοκάτορα «καλής θέλησης» προς πάσα κατεύθυνση. Θέση που είχε προκαθοριστεί. Απώτερος στόχος, ο ιδιότυπος προσεταιρισμός της υπαρκτής κεντροαριστεράς, στην οποία επιχειρεί παντοιοτρόπως να επιβάλλει όρους συνύπαρξης. Ειδάλλως διαβολή, διεμβολισμός, κατακερματισμός και παρεμπόδιση ενοποίησης, παράλληλα με μεγαλύτερο εγκλωβισμό και απομόνωση της ΝΔ.
6.- Το εν δυνάμει νέο δημοψήφισμα παραμένει η διαρκής λαϊκή εφεδρεία με διπλή λειτουργία. Μία ως εργαλείο πολιτικού διχασμού αντιπάλων και κοινωνίας, και η άλλη ως στοιχείο συνοχής οικείων δυνάμεων. Εν αναμονή άτυπη πολιτική δημοσκόπηση πριν την προσφυγή σε εθνικές εκλογές.
Συνδυαστικά συλλειτουργούν ως πασπαρτού της «νέας» εξουσίας. Ερώτημα, αν αποδειχθούν και ικανά να πετύχουν όσα σχεδιάστηκαν. Εμπόδιο, η επιδείνωση της κοινωνικής φτωχοποίησης με ευθύνη της κυβέρνησης. Αστάθμητος παράγοντας, οι σχεδιασμοί υψηλής στρατηγικής στην ευρύτερη περιοχή αυτών που μπορούν και οι εθνικές παρενέργειες που επηρεάζουν καθοριστικά εγχώριες εξελίξεις.
Κι όπως είπε ο Σουν Τσου, η ανώτατη μορφή στρατηγικής είναι το να ματαιώνεις τα σχέδια του αντιπάλου, αλλιώς (συμπληρώνω) θα περιμένεις το αδιέξοδο να αποτελέσει πηγή έμπνευσης καλύτερων λύσεων. Εκτός αν διαμορφώσεις εναλλακτικό σχέδιο εξουσίας που λειτουργεί με ευρύτερες συναινέσεις. Τέλος, χρήσιμο για όλους να θυμόμαστε ότι, όταν μια αυταπάτη διαλυθεί, για να πέσεις σε καινούργια, χρειάζεται χρόνος, που δεν υπάρχει…
Ο Γρηγόρης Σαρίδης είναι Μέλος της ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου