Του Αντώνη Μυλωνάκη
Πολλά γράφονται και περισσότερα ακούγονται τελευταία απο ειδικούς και μή ,για το ποιά πρέπει να είναι η στάση των ενστόλων απέναντι σ΄αυτούς που πήραν την εξουσία με ψεύτικες προπαγανδιστικές υποσχέσεις.
Πολλοί πιστεύουν ότι αν οι στρατιωτικοί διεκδικήσουν με νόμιμο, σοβαρό αλλά καταγγελτικό λόγο το δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης για την οικογένειά τους , θα διαλυθούν οι ένοπλες δυνάμεις ,θα χαθεί η πειθαρχία, θα σταματήσει ο στρατιωτικός να υπακούει στις διαταγές των ανωτέρων του και τέλος θα κινδυνέψει η άμυνα και η ασφάλεια της πατρίδας μας.
Ισχυρίζονται πως οι ένστολοι έχουν δώσει όρκο τιμής να υπερασπίζονται τη πατρίδα τους και δεν έχουν δικαίωμα να φωνάξουν ,να διαμαρτυρηθούν ,να διαδηλώσουν για τη τιμή και την υπόληψη της οικογένειάς τους.
Δεν έχουν δικαίωμα να υπερασπιστούν τα δικά τους παιδιά ,πρέπει να τ΄αφήσουν αμόρφωτα,πεινασμένα,χωρίς να μπορούν να τους προσφέρουν ότι είναι δυνατόν για να μπορέσουν να βγούν και να παλέψουν και αυτά αργότερα στη κοινωνία. Δεν λένε όμως ότι έχουν ορκιστεί να πολεμίσουν στο πεδίο της μάχης , υπερήφανοι ,σωστά και επαγγελματικά εκπαιδευμένοι, με γνώσεις και γεμάτοι αυτοπεποίθηση ότι στο τέλος θα είναι αυτοί οι νικητές.Ξεχνούν μερικοί, υποτίθεται ειδικοί, ότι για να συνδυάσει ένας στρατιωτικός γνώσεις ,σκληρή εκπαίδευση και επαγγελματική ευσυνηδησία πρέπει να έχει εξασφαλισμένα τα δευτερεύοντα ζητήματα όπως αυτά της διαβίωσης και της αποκατάστασης των παιδιών του. Να μη σκέφτεται και τον απασχολεί αν μπορεί να στείλει το παιδί του να μάθει μια ξένη γλώσσα,να παέι στο φροντιστήριο ,να ζεσταθεί το χειμώνα,να φάι ένα πιάτο φαγητό κλπ.
Ο εξαθλιωμένος στρατιωτικός είναι ένας άχρηστος και επικίνδυνος στρατιωτικός. Δεν μπορεί και δεν προσφέρει τίποτα απολύτως. Κάθεται όλη μέρα και κοροιδεύει για να περάσει η ώρα ή είναι βυθισμένος στις σκέψεις του για να βρεί λύση να πληρώσει τα χαράτσια και την εφορία που τον έχει τσακίσει όπως όλους τους αποκαμωμένους και διστυχισμένους πλέον έλληνες.
Τρελλαίνονται πολλοί κυρίως παλάιμαχοι βετεράνοι πλέον στρατηγοί οι οποίοι ζούσαν σε παραμυθένιες για στρατιωτικούς εποχές πως είναι δυνατόν οι αξιωματικοί να συνδικαλίζονται με τη καλή έννοια πάντα της λέξης. Πρέπει όμως να καταλάβουν πως οι εποχές άλλαξαν και άμεσα οφείλουν να μάθουν τι γίνεται σε άλλους ευρωπαικούς προηγμένους στρατούς της ευρώπης, πιο προηγμένους και επαγγελματικά κατηρτισμένους απο το δικό μας, που ο συνδικαλισμός κλείνει μια δεκαπενταετία με τρομερή προσφορά στη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία των χωρών αυτών.
Πρέπει να παραδεχτούμε και ν΄αποδεχθούμε όλοι πως σήμερα ο κάθε επαγγελματίας σε όποιο χώρο εργασίας και άν βρίσκεται πρέπει να μπορεί να διεκδικεί αυτά που το πανίσχυρο πολιτικό κατεστημένο θέλει να του πάρει. Να μάχεται γι΄αυτόν και την οικογένειά του. Να πολεμάει για το δίκιο του. Να μη σκύβει το κεφάλι λέγοντας μόνο μάλιστα. Να εκφράζει έντιμα με θάρος και με σεβασμό την άποψή του.Ο πολιτικός που τον διοικεί και τον διατάζει σήμερα είναι αυτός που θα τον έχει ανάγκη αύριο για να μπεί στη βουλή. Πρέπει να καταλάβει ο ένστολος ότι δεν χρωστάει τίποτα στον τουρίστα πολιτικό του προιστάμενο.Αυτός έρχεται και φεύγει , ο στρατιωτικός μένει και εργάζεται στη θέση που διάλεξε ο ίδιος ν΄αφιερώσει τη ζωή του .
Με γνώμωνα λοιπόν αυτές τις σκέψεις ,που όλοι οι ένστολοι απο τους μικρούς σε βαθμό και ηλικία μέχρι και τους πολύ μεγάλους ,τους αρχηγούς δηλαδή ,κάνουν ,πρέπει ν΄αποφασίσουν τι θέλουν . Να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους με αξιοπρέπεια και με ψηλά το κεφάλι ή να ζήσουν στη μιζέρια ,κακομοίρηδες ,εξαθλιωμένοι ,μουρμουρίζοντας και βρίζοντας ο κάθε ένας τον ανώτερό του και όλοι μαζί τους πολιτικούς προισταμένους τους?Αν θέλουν να τους βλέπει ο κόσμος με υπερηφάνεια και να νοιώθει σιγουριά για τους άγρυπνους φρουρούς της πατρίδας του πρέπει να πολεμήσουν.
Ο αγώνας θα είναι πολύ δύσκολος, πρέπει να το γνωρίζουν. Να είναι έτοιμοι και για απώλειες στη μάχη. Αλλά αυτή είναι και η γοητεία του μαχόμενου ,υπερήφανου έλληνα και κυρίως του αγέρωχου στρατιωτικού. Στον αγώνα αυτόν όμως πρέπει να πάρουν όλοι μέρος. Δεν χωράνε ραγιαδισμοί και ριψάσπιδες. Απο τον αρχηγό, τον ηγέτη, τον μπροστάρει μέχρι και τον τελευταόο μόνιμο στρατιώτη.Και ή θα νικήσουν όλοι ή θα πεθάνουν όλοι. Αλλως πρέπει να πιστέψουν ότι θα τους λοιώσουν, θα τους συντρίψουν ,οι ίδιοι πολιτικοί που τώρα ακόμα τους χτυπούν φιλικά στη πλάτη. Εδώ δεν χωράνε δικός μου και δικός σου. Δεν χωράνε ΝΔ ,ΠΑΣΟΚ ή όποιο άλλο κόμμα. Εδώ υπάρχει μόνο μια φωνή, ένα πιστεύω μιά υπόσχεση. Πολεμάμε για τα παιδιά μας ,πολεμάμε για τον ελληνικό λαό.
onalert.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου