Τα καλοπιάσματα του Σουλτς . Του Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου

ΟΠΩΣ τα περίμενα: εντυπωσίασε και τις Βρυξέλλες ο πρόεδρος Αλέξης, για να αποδειχθεί ότι και έξω πάει καλά όσο και μέσα. Αλλά πρέπει να βελτιωθεί. Αρχίζοντας από τα βασικά: πρώτα να μάθει αγγλικά. Δεν ξέρω τι έκανε όταν τα άλλα παιδάκια της ηλικίας του πήγαιναν στο φροντιστήριο Ξένων Γλωσσών, αλλά δεν είναι και πολύ κολακευτικό για κάποιον που προαλείφεται για πρωθυπουργός της χώρας να μην μπορεί να πει ένα «χάου αρ γιου», που λέει ο λόγος.

ΔΙΟΤΙ όταν μιλάει αγγλικά και ο τελευταίος ταβερνιάρης της χώρας, φαντάσου τι πλάκα έπαθαν οι (πολλοί) δημοσιογράφοι, Γερμανοί κυρίως, που έσπευσαν να τον ακούσουν χθες, και του ζήτησαν να μιλήσει αγγλικά. «Θα προτιμήσω να μιλήσω ελληνικά» τους
αποστόμωσε το αριστερό αγόρι Αλέξης, και την κατάσταση, όπως ήταν φυσικό, έσωσαν, μου μετέφεραν, οι μεταφράστριες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου...

ΤΟΥΤΩΝ δοθέντων, πολύ αμφιβάλλω αν το αριστερό αγόρι Αλέξης κατάλαβε τι του είπε ο Μάρτιν Σουλτς, ο γερμανός πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όταν τον υποδέχθηκε στον προθάλαμο του γραφείου του. Ο Σουλτς, μεγάλη «γάτα» όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια, καλωσόρισε τον πρόεδρο Αλέξη με πλατιά χαμόγελα, ανοιχτές αγκάλες και τη φράση:

- Βλέπεις πώς σε υποδέχομαι, σαν πρωθυπουργό!

Ο ΑΛΕΞΗΣ χαμογέλασε, από ένστικτο περισσότερο, διότι σου λέει, για να μου κάνει τέτοιες χαρές αυτός εδώ, κάτι καλό θα μου λέει - και προφανώς χαμογέλασε αργότερα περισσότερο, όταν του εξήγησαν επακριβώς τι είπε ο Σουλτς.

Ο ΜΑΡΤΙΝ, Σοσιαλδημοκράτης και φίλος του Γιώργου, λοιπόν, δεν αγάπησε ξαφνικά τον Αλέξη, όχι. Αντιθέτως, είμαι βέβαιος ότι του τη «σπάει» εξίσου όπως τη «σπάει» και σε άλλους, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου...

ΟΙ ΞΑΦΝΙΚΕΣ, τόσο αποκαλυπτικές ως προς τις προθέσεις του, εγκαρδιότητες προς τον Αλέξη έχουν να κάνουν με τις μελλοντικές επιδιώξεις του Σουλτς. Οπως με ενημέρωσε σχετικά ο άνθρωπός μου στις Βρυξέλλες, ο φίλος Μάρτιν έχει βάλει στο μάτι τον θώκο του προέδρου της Κομισιόν, στη θέση εκείνου του αντιπαθούς Μπαρόζο, τον οποίο πληρώνουμε και θα πληρώνουμε για πολύ.

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ λοιπόν ότι στις ευρωεκλογές του 2014 θα ισχύσει για πρώτη φορά η συμφωνία της Λισαβώνας, ήτοι ο πρόεδρος της Κομισιόν θα εκλέγεται απευθείας από το Ευρωκοινοβούλιο, ο Σουλτς, ο οποίος θα είναι υποψήφιος Σοσιαλιστών και Σοσιαλδημοκρατών, επιδιώκει να διευρύνει την εκλογική του βάση. Πώς θα το κάνει αυτό; Προσεταιριζόμενος και άλλες δυνάμεις - Αριστερούς, Οικολόγους, Πράσινους κ.λπ. Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα, ανήκει στην ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς και αυτή τη στιγμή είναι το μεγαλύτερο στην Ενωση, σε εθνικά ποσοστά, κόμμα της ομάδας. Αρα θα του χρειαστεί. Και αφού θα του χρειαστεί, τι του κοστίζει να χαϊδέψει στην πλάτη το αριστερό αγόρι Αλέξη; Ισα-ίσα, επιβάλλεται...

«Με καθαίρεσε ο Σαμαράς»

ΕΓΙΝΑ κατανοητός; Το ελπίζω, γιατί βιάζομαι να επιστρέψω στα εσωτερικά τα οποία πάλλονται, και δεν είναι από συγκίνηση. Είναι γιατί το πράγμα βράζει, όπως αποδεικνύεται άλλωστε και από την -δεν θέλω καν να σχολιάσω - επίθεση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στον Προκόπη Παυλόπουλο στη Βουλή, εις επήκοον αρκετών, τόσων που οι εκ των υστέρων διαψεύσεις να στερούνται σοβαρότητας.

ΒΡΑΖΕΙ σε πολλά επίπεδα. Για παράδειγμα: οργίλος μου τηλεφώνησε χθες ο Βύρων, Μπάιρον για τους φίλους, Πολύδωρας (φωτογραφία κάτω). Πρώτον για να με διορθώσει:

- Δεν είμαι πρόεδρος μιας ημέρας, είμαι κανονικός πρόεδρος, μου είπε. Ανέλαβα καθήκοντα σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για τη χώρα και έμεινα πρόεδρος σχεδόν 40 ημέρες. Κωλυομένου δε του Προέδρου της Δημοκρατίας στις 28 Ιουνίου, θα ήμουν εγώ που θα εκπροσωπούσα τη χώρα στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης...

- Πράγμα που δεν συνέβη... τον διέκοψα

- Οντως δεν συνέβη διότι με καθαίρεσε...

Δεν τόλμησα να ρωτήσω ποιος, εννοούσε τον Αντώνη Σαμαρά. Αλλωστε ήρθε χειμαρρώδης η συνέχεια:

- ...για να κάνει πρόεδρο τον Μεϊμαράκη, αν έχεις Θεό...

Εχω ασφαλώς, όπως όλοι, αλλά δεν το είπα.

Τι ετοιμάζει ο Παπακωνσταντίνου

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ζωή στα όρια της σχάσης, παράδειγμα δεύτερο: στη Δικαιοσύνη προσφεύγει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου (φωτογραφία επάνω) κατά της βουλευτού Σοφίας Βούλτεψη η οποία, σε έναν οίστρο πολιτικοδημοσιογραφικής έκρηξης, «αποκάλυψε» ότι ο Παπακ. (για τους φίλους) είχε στήσει στο ΣΔΟΕ «ρουφιανομάγαζο» για να εκβιάζει πολιτικούς αντιπάλους του.

Τον εντόπισα στην Εσπερία:

- Οριακή αντίδραση, για μια κουβέντα, παρατήρησα.

- Οριακή; Τι λες τώρα. Εγώ εκβιασμούς; Σε ποιον και πότε; Και μάλιστα εκείνη την περίοδο...

«ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ σε φάση αλλού πατάω κι αλλού βρίσκομαι», ήθελα να του επισημάνω, αλλά κάτι μέσα μου με απέτρεψε. Προτίμησα να τον ρωτήσω για τα σχέδιά του: γράφει αυτό τον καιρό το βιβλίο του, και, για όποιον ενδιαφέρεται, το βιβλίο θα είναι έτοιμο - ελπίζει - εκεί περί τα Χριστούγεννα.

ΤΟΝ ΑΛΛΟ μήνα θα πάει για μια διάλεξη στο Χάρβαρντ και για δύο στο Γέιλ, στο Κέντρο Παγκοσμιοποίησης, και παράλληλα θα διερευνήσει τις δυνατότητες μιας πιο μόνιμης συνεργασίας. Διότι καλά τα βιβλία και τα πηγαινέλα στις Βρυξέλλες, αλλά κάπως πρέπει να βγαίνει και το μεροκάματο, που λέει και ο φίλος μου ο Δημητράκης...

Οι τιμές των φαρμάκων

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ; Με ενημερώνουν ότι στο υπουργείο Υγείας, όπου η τρόικα ασκεί ασφυκτικές πιέσεις για την περαιτέρω μείωση του κόστους των φαρμάκων, καθυστερεί εντυπωσιακά η έκδοση του νέου δελτίου τιμών με διάφορα προσχήματα. Η καθυστέρηση αυτή κοστίζει στα Ταμεία ποσό 250 εκατ. ευρώ, το οποίο κατανεμόμενο ημερησίως σημαίνει περί τις 800.000 ευρώ επιβάρυνση των Ταμείων καθημερινά!!

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΙΚΗ εξήγηση; Και ποια (μπορεί να) είναι, δεδομένου ότι το νέο δελτίο τιμών είναι έτοιμο και προφανώς αναπαύεται σε κάποιο συρτάρι;

tanea