Του Μπάμπη Μπαρμπουνάκη : Το βιβλίο είναι καταφύγιο ψυχής

Οι τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη του 2013 με βρίσκουν στο χώρο της Έκθεσης στο περίπτερο 4 ανάμεσα σε πάγκους φορτωμένους με βιβλία με αφορμή τη διοργάνωση της Γιορτής του Βιβλίου στο πλαίσιο λειτουργίας της Διεθνούς Έκθεσης.Ατελείωτοι εκδοτικοί οίκοι, χιλιάδες τόμοι βιβλίων, γνωστοί και άγνωστοι συγγραφείς έχουν εδώ και δύο εβδομάδες δημιουργήσει μια σχέση με το κοινό της Θεσσαλονίκης που συνεχίζει να

εφοδιάζεται με βιβλία για το χειμώνα που μας έρχεται, σαν αντίβαρο στην επιβαρυμένη καθημερινότητα.

Η μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου δεν οφείλεται μόνο στις πολύ χαμηλές τιμές των βιβλίων αλλά και στην ανάγκη πολλών να ξαναγυρίσουν στο διάβασμα θεωρώντας την κρίση ως ευκαιρία μόρφωσης και καλλιέργειας κρατώντας μια απόσταση από την ενημέρωση.

Το βιβλίο εξακολουθεί να είναι το καταφύγιο της ψυχής και του πνεύματος, ο χώρος που δεν κατευθύνεται και δεν χειραγωγείται από κανέναν. Παρά το γκρίζο της ειδησεογραφίας και τις μαύρες ειδήσεις οι φθινοπωρινές μέρες εξακολουθούν να είναι λαμπερές από ήλιο και δροσερές από το αεράκι της θάλασσας.

Το περίπτερο 4 μοιάζει ώρες – ώρες  ξεκομμένο από την πραγματικότητα και ας βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, ταυτόχρονα τόσο μακριά σαν το βιβλίο του Τόμας Μορ «Ουτοπία» ένα φανταστικό νησί όπου υπάρχει μια διαφορετική κοινωνία. Στο ιδανικό νησί που ο Άγγλος ουμανιστής το ονόμασε Ουτοπία, οι Πολίτες είναι ελεύθεροι να εκλέξουν τους εκπροσώπους τους ενώ η παιδεία είναι καθολικό δικαίωμα.

Στη χώρα της Ουτοπίας οι αληθινές τέρψεις χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τις νοητικές και τις φυσικές. Εμπνευσμένο φιλοσοφικό έργο από την πολιτεία του Πλάτωνα, το βιβλίο εκδόθηκε το 1516 στα λατινικά και είναι ένας ύμνος για τα γράμματα και την ελληνική φιλοσοφία.

Όσον αφορά τον Πλάτωνα αναφέρει πως  «ο Πλάτωνας χρησιμοποιούσε μια πολύ παραστατική εικόνα για να δείξει πόσο άτοπο είναι να ανακατεύονται οι φιλόσοφοι με την πολιτική. Παρομοιάζει τον φιλόσοφο με κάποιον που παρακολουθεί καθημερινά μια μεγάλη παρέα να βγαίνει έξω και να μουσκεύει παίζοντας στη βροχή».

Ξέρει ότι δεν έχει νόημα να βγει και να τους μιλήσει, προσπαθώντας να τους πείσει να γυρίσουν στα σπίτια τους. Το μόνο που θα πετύχαινε θα ήταν να μούσκευε κι ο ίδιος. Το καλύτερο, λοιπόν, που έχει να κάνει είναι να καθίσει στο σπίτι του.

Αφού δεν έχει τη δύναμη να νουθετήσει τους άλλους, ας διαφυλάξει τουλάχιστον την υγεία του…

*Ο κ. Μπαρμπουνάκης είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Εκδοτών Βορείου Ελλάδος και αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης 

karfitsa