Στις 31 Αυγούστου με την πραγματοποίηση της Περιφερειακής Συνδιάσκεψης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κεντρικής Μακεδονίας, ολοκληρώθηκε ένας κύκλος διαλόγου, ένας κύκλος ολομελειών, συνελεύσεων και συναντήσεων στη Κεντρική Μακεδονία.
Από την έναρξη αυτού του διαλόγου τονίσαμε με κάθε τρόπο, ότι καμιά άποψη ή πρόταση, δεν μπορεί να είναι «ένοχη». Και ότι όλος αυτός ο προβληματισμός που αναπτύχθηκε σε αυτή τη χρονική συγκυρία, όλη η αγωνία που εκφράζεται, είναι πιστεύουμε το πρωτόλειο υλικό που μπορεί να οδηγήσει το κίνημα σε μια νέα σύνθεση, σε μια καινούργια πορεία.
Θα προσπαθήσω να καταγράψω επιγραμματικά μερικούς από τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες που εκφράστηκαν και στους οποίους το κίνημα οφείλει να απαντήσει.
Θα ήθελα όμως πρώτα να τονίσω ότι της οικονομικής κρίσης προηγήθηκε μια κρίση αξιών, η οποία διαπέρασε όλους τους θεσμούς της Ελληνικής κοινωνίας, μη αφήνοντας τίποτα αλώβητο.
Σπανίως τα λόγια είχαν σχέση με τα έργα, η θεωρία με την πράξη, και το «ορθώς διανοείσθε» κατέστει ξένο με το «αληθώς κοινωνείν».
Είναι κοινός τόπος πια ότι το μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε στα χρόνια της μεταπολίτευσης είναι ένα στρεβλό μοντέλο, που επίκεντρο είχε την κατανάλωση και όχι τη γέννηση δημιουργικών δομών ανάπτυξης.
Στα ασταθή αυτά θεμέλια ήρθε και εγκαταστάθηκε η εξαετής περίπου διακυβέρνηση της Ν.Δ. που σαν λαίλαπα θρυμμάτισε κάθε επίτευγμα της Ελληνικής κοινωνίας.
Είναι επιτακτική και επείγουσα ανάγκη η αναδιάρθρωση όλου του μοντέλου ανάπτυξης. Να αλλάξουν οι δομές και οι θεσμοί που οδήγησαν στην κρίση, ξεκινώντας από την πρωτογενή παραγωγή μέχρι την παροχή υπηρεσιών. Είναι ανάγκη ν’ αλλάξει το κράτος, ν’ αλλάξουμε και εμείς.
Και το ερώτημα που εμφανίζεται αμέσως είναι γιατί καθυστερούμε. Κάποια βήματα που γίνονται είναι αποδεκτά αλλά δεν είναι ικανά. Να περάσουμε επιτέλους από το παρασιτικό μοντέλο ανάπτυξης σ’ ένα μοντέλο δημιουργικό που θα σέβεται τον άνθρωπο αλλά και το περιβάλλον.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα ο Ελληνικός λαός υποβάλλεται σ’ απίστευτες θυσίες, ανεργία, εργασιακά, μειώσεις μισθών, ανασφάλεια, που τον οδηγούν σε προχωρημένη κατάθλιψη.
Και αναδύονται τα ερωτήματα, τα οποία εμφανίστηκαν σ’ όλες τις ολομέλειες και συνελεύσεις. Όλοι αυτοί οι κόποι και οι θυσίες θα πιάσουν τόπο; Υπάρχει ελπίδα; Υπάρχει χρονοδιάγραμμα για όλα αυτά;
Ερωτήματα που πρέπει ν’ απαντηθούν από το κίνημα με σαφήνεια και όχι με αλληλοσυμπληρούμενες και αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις.
Έχουμε καταθέσει μια συνολική πρόταση για το αναπτυξιακό όραμά μας και μοντέλο που πρέπει κατά τη γνώμη μας να ακολουθηθεί στην Κεντρική Μακεδονία (κείμενο 42 σελίδων). Από το κείμενο αυτό, σε αυτό το σύντομο σημείωμα μπορούμε να παραθέσουμε δύο ρήσεις μόνο που φιγουράρουν στη πρώτη και στη τελευταία σελίδα και δείχνουν τη κατεύθυνση της πρότασης μας.
Η πρώτη είναι του Αμάρτια Σέν: «Πραγματική ανάπτυξη σημαίνει κυρίως ευημερία και ελευθερία για τους πολίτες» και η δεύτερη με την οποία κλείνουμε: «Το όραμα χωρίς δράση είναι ονειροπόληση ενώ η δράση χωρίς όραμα είναι εφιάλτης».
Γεράκης Γεώργιος
Γραμματέας Περιφερειακής Επιτροπής
ΠΑ.ΣΟ.Κ Κεντρικής Μακεδονίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου